MAVERA

24. BÖLÜM

Merhabalaaaaaar. Yeni bölüm sizlerle. 

Oy ve yorumlarınıza talibiz efenim. İyi okumalar. Çokça kalp <3 

24. BÖLÜM

Dolunay.

Kuzeyde yaşarken dolunay benim için sadece ayın en parlak , görkemli, şatafatlı ve aydınlık haliydi. Başka bir anlam ifade etmezdi, hatta dolunaylı geceleri çoğu zaman sevmezdim. Yıldızların parlaklığı, dolunaya yenilir adeta sönerdi ve ben, yıldızları seyretmek için pek çok şeyi feda etmeye hazırdım.

Karanlık gökyüzüne dizilmiş yıldızlar, benim için şölendi. Hayatın kasvetinden kaçıp sığındığım bir sahneydi. Kurduğum hayallerle gerçeklikten kaçtığım uçsuz bucaksız bir sahneydi.

Kuzeyde evimin üstünde bir galaksi vardı. En parlak yıldızlar beni aydınlatır, onları seyredeyim diye en önden bilet ayırırlardı. Yaz geceleri balkona oturup ya da parkta banklara oturup gözlerimi yıldızlara dikerek gökyüzünü, bana hayaller kurmam için yanıp sönen yıldızları ve yıldızların arasında dolaşan uçakları izlemekten pek keyif alırdım.

Mavera'da şahit olduğum ilk dolunay ise yıldızları tahtından etmişti. Burada dolunay, ayın en parlak halinden daha fazlasıydı.

Bitiş ve başlangıçtı.
Sıfırlanmaktı.
Yeniden başlamaktı.
Temiz bir sayfa açmaktı.
Yenilenmekti.
Onarmaktı.
Arınmaktı.
Bir sürü sıfatı tek bir isimde toplanmasıydı.

Mavera için büyük anmaları vardı. Mavera her dört dolunayda bir kere yenileniyor, kendini onarıyor ve ona zararı olabilecek her şeyi sıfırlıyordu.

 Dolunayın Zula'ya ve bölgenin geri kalanına etkisi aynı değildi. Zula'yı kötü parazitlerden arındırıp, güçlenmesini sağlıyordu. Zula'nın kökleri, kalbe giden damarlara eşdeğerdi. Zula ağacı kökleri ile beslenir, güçlenirdi. Dolunay onu hayatta tutan, güçlendiren, şifalanmasını sağlayan önemli bir etkendi.

Mavera ve halkı için ise bu daha acılı bir süreçti. Dördüncü dolunayın yaklaşması ile halkta telaş başlardı. Güneşin kaybolması ile hala dışarıda olan canlılar evlerine koşuşturuyordu. Karanlık çöktüğünde kimse dışarıda olmak istemiyordu. Bu nedenle dolunayın ilk günü işyerleri, okullar öğleden sonra kapanıyordu. 

Hiç kimse dolunayın etkilerine direkt maruz kalmak istemezdi. Dolunay bölgeyi değiştirmeye başladığında yeryüzü alt-üst oluyor, adeta koca bir enkaza dönüyordu. Sınırlar sabit kalsa da bilinen yollar değişiyor, zarar görmüş yerler onarılıyordu. 

Dolunay pek çok türü etkisi altına alıyordu. Bazıları güçlenirken bazıları çektiği acıya rağmen olduğu yerde kalıyordu. Lakin her halükarda yaratıklar için acı bir deneyimdi. Küçük bir kısım bu acı sonucunda mükafatlandırılıp güçlenirken, geri kalanlar acı çekmelerine buna ulaşamıyordu. 

Güç,  hak edene veriliyordu.  

Dolunay gökyüzünde belirdiği ilk andan itibaren sert etkisi yaratıklar üzerinde belli oluyordu. Gece yarısına kadar çığlıklar eşliğinde kaotik bir şekilde ilerleyen dolunay, gece yarısı sonrası kulak tırmalayan bir sessizlikle devam ediyordu. 

Gece yarısı sonrası dolunay etkisi ile bitap düşen halk, sabırsızlıkla ilk güneş ışıltılarını bekliyorlardı çünkü halk için ikinci sınanma o zaman başlıyordu. 

Dolunayın etkileri ile Mavera değişmeye başlarken, kötü ruhlar yeraltındaki zindanlarından serbest bırakılıyordu. Bu serbestlik güneş ışınlarının toprağa ulaştığı ilk an son buluyordu.