KAN ÇANAĞI

6

Midra Dimitri'nin hareketlerine anlam veremiyordu. Ne zaman ona soru sorsa aldığı cevaplar karşısında ve  sorular karşısında şaşırıyordu. Dimitri'nin sorduğu sorulara verdiği cevapları sürekli kendi içinde tartıyordu Midra.

Midra düşünceleri arasında koridora boş boş baktı . Uzun bir zaman sonra ilk defa kemanını eline almak istemiyordu. Yorulmuştu Midra daha doğrusu yorulduğundan değil yüzleşmeye çalışmaktan yorulmuştu. Yüzleşmek dedi içinden her şey yüzleşmekten ibaret hayatta diye mırıldandı.

Bugün terasta çalışmak istemediğini fark etti Midra. O bugün müzik sesleri arasında kemanını çalmak istiyordu. Belki insanların çalıştığını görmek bana güç verir diye düşündü. Zemin kata ilk adımı attı Midra. Cam pencereli odalara bakmaya başladı. Zemin katta toplam beş oda vardı ve odaların çoğu şimdiden dolmuştu. 

Midra koridorun sonundaki odaya doğru ilerlemeye başladı. Umarım orası boştur diye geçirdi içinden. Bakışları odaya kaydığında boş olduğunu gördü ve rahat bir nefes alıp odadan içeri girdi. Bu oda eskiden piyano odası olarak kullanıyordu şimdi ise eski müzik aletlerinin olduğu bir odaydı.

Midra hızla odanın ışığı açtı ve eski müzik aletlerine baktı yerde duran gitarlara, kemanlara, baterilere, yan flütlere anlamsızca baktı Midra. Bakışlarındaki anlamsızlık siyah viyolayı görünce değişti. İçinin titrediğini hissetti sanki kalbine batan çanak parçaları tekrar batmıştı Midra'ya.  Derin bir nefes alarak siyah viyolanın yanına doğru ilerledi. O an aklına Ateh'in viyolası geldi onunki de siyahtı. O an Ateh'i özlediğini fark etti ama bu özleyişi anlamsızdı.

Midra damarlarından akan sinirini hissetti. Siyah viyolayı alıp kırmak istedi ama yapamadı. Hızla beyaz kemanını kutusundan çıkarttı ve çalması gereken parçayı çalmaya başladı.

Unutabilmek her şeyi ve melodileri.

Tutabilmek müziği ve ellerini,

Bağırmak delicesine göklere.

Kan çanaklarını uzaklaştırmak gönlümden.

Midra duyduğu şarkı sözleri ile arkasını döndü. Bu ses Dimitri'nin sesiydi. Midra Dimitri'yi burada gördüğü için bir kez daha şaşırtmıştı.

''Dimitri?'' dedi Midra anlamaya çalışarak.

''Merhaba tekrardan.'' dedi Dimitri.

''Neden buradasın?'' dedi Midra.

''Seçmelerine az kaldı sana yardım etmek için geldim.'' dedi Dimitri. Midra Dimitri'nin cümlelerini anlamaya çalıştı. 

''İyide sen kitapçı değil misin?'' dedi Midra.

''Kitapçılarda şarkı söyleyebilir ve müzikten anlayabilir. Şarkının ilk dizesinde solden do ya hızlı bir geçiş yapmalısın bu sana puan kazandırır.'' dedi Dimitri. Midra'nın aklına Ateh'in dedikleri geldi. Ateh ona ilk dizede sol den do ya yavaş bir geçiş yapmasını söylemişti. Bu kadarını yapmış olamaz diye düşündü Midra. Beni yanlış yönlendirmiş olamaz diye mırıldandı.

''Nasıl yani?'' dedi Midra.

''İzin verirsen çalayım.'' dedi Dimitri. Midra kuşkuyla beyaz kemanını Dimitri'ye uzattı.

Dimitri kemanı omzuna koydu ve çalmaya başladı. O kadar profesyonelce notalar arasında oynuyordu ki Midra şaşırdı. Bir kitapçıya göre bu kadar iyi keman çalmasına anlam verememişti.

İşi bittiğinde kemanı Midraya uzattı.

''Anladın mı? Şimdi tekrar dene.'' dedi Dimitri. 

Midra kemanı eline aldı ve Dimitri'nin dediği gibi deneğinde ilk dizenin kulağa daha güzel geldiğini fark etti. 

''Biraz pratik yapalım istersen.'' dedi Dimitri.

''Olur.'' dedi Midra. Çalmaya devam etti. Bir süre sonra Dimitri Midra'yı eliyle durdurdu.

''Midra parça zor bir parça ve arkanda sınav günü seninle aynı parçayı çalacak yüzlerce kişi olacak bunu biliyorsun değil mi? Kafanı boşalt ve sadece odaklan kendini o gündeymiş gibi hayal et.'' dedi Dimitri.

''O günü düşünmek beni strese sokuyor.'' dedi Midra sıkıntıyla nefesini verdi.

''Hayaller beyinin mekanizmasını bozan en güçlü faktör. Çoğu insan hayalleri ile başarır Midra. Sadece hayal et ve bir daha çal. Kendini germe gerilince kemanı çok sıkıyorsun rahat ol kemanı rahat bırak.'' dedi Dimitri.

Midra bir kaç saniye durdu ve on üç gün sonra gireceği sınav anını hayal etti edip, çalmaya başladı.

.

.

.