Bu sabah ilk defa kötü hissettmedim,ilk defa sana gülümsedim.
Arkadaşım ben seni her gün biraz daha hissediyorum.
Sen bana iyi geliyorsun.Gözyaşlarım sonsuzluktan,biliyorsun ben hep sonları severim.
Ulaşmak neydi, hedef miydi kastedilen,yoldaki sahici gerçekler miydi?
Aşk neydi,iki kalp miydi hisseden,yoksa bir kalbin gösteremediği miydi?
Sakin değilim ama sularım hep durgun,öfkeli değilim ama bakışlarım hep suskun.
Kırılmış değilim ben parmparçayım.
Tek bir parçam yok hasarsız,bir tek kalbim.
Onun için sakladığım,onu doldurduğum,onun için kırılmadığım bir orası.
Yinede fırçayı vereceğim eline...
İstediği gibi olsun,isterse dünyamı durdursun,isterse umuda boyasın hayallerimi.
Bir o yapsın yalnızca,bir o değsin kalbimin kırılmayan duvarlarına.
Bulutlarla olmak isterdim,güneşe dokunmak isterdim.
Sonra sormak isterdim göğe,hiç beni gördü mü diye?
Sormak isterdim rüzgara,seni sevdi mi diye?
Hani çok sevdiğin,sonbahar rüzgarı...
Çıkıp gelmek ister misin bir gün?
Görüp duymak ister misin beni?
Hislerimden bahsetsem,kalbine sığdırmaz mısın sensizliğimi?
Sormasan,bilmesen,görmesen,yalnızca burada olsan,üşüyen parmaklarımla konuşsan,yağan yağmurdan sakınsan.
Yazmak istiyorum arkadaşım,kelimelerin renkleri hüzün kokuyor bugün.
Hani sana gülümsedim ya,içim acıdı.
Sanki mutsuzluk benim için yaratılmış,mutluluk çalmak da hırsızlık mı arkadaşım?
Hiçliğim fazla geliyor artık,olmayanın çokluğu sırlarımda saklı.
Olmayanlarımı sana vereceğim bugün.
Mutluluk yok,şimdi onu sana vereceğim.
Çok üşüyorum,güneşi sana vereceğim.
Sarılmak yok,kucağımı sana vereceğim.
Dans yok,notaları sana vereceğim.
Hiçlik te yok artık,
herşeyi
sana vereceğim.
Çıtırdayan sesler var etrafımda,sonbahar geldi mi arkadaşım?
Dışarıda yağmur yağıyor mu?
Nasıl da gülüyordur insanlar,ben yağmurda gülmeyi severim.
Yağmurun rengini çok severim,yeni şeyler çok korkunç.
Islanmakta güzeldir aslında,soğuk hep soğuk.
Düşüncelerimi yıkamak istiyorum,hissizlikle boyamak.
Durmuş bir kalp istiyorum,sonsuzluğa acımak.
Hiç güzel değil hayaller,artık acıtıyor,dikenleri olmayan gül,çok kötü batıyor.
Soluk bir renkti halbuki,ışığa en yakın olan,parlamamalı daima sönük kalan.
Tamam yeter dediğim yerden başlıyorum hep.
Zarar veriyor arkadaşım,düşünmek hissetmek.
Bilmiyorum,bilmek istemiyorum, görmüyorum,görmek önemli değil.
Sığamıyorum artık kendime,kendimden haberim yok belkide.
Bir kuş var ellerimde,ellerim onun evi olmuş,onu korumak tüm düşüncem,kimse kırmasın istemek,kimse acıtmasın demek.
Ruhum o,korunmaya muhtaç.
Sarı yapraklarla vedalaştım, son kere söyledim.
Kabullendim.
Çizemediklerim,çizdiklerimdendi...
Nefes sesi umut var der gibi,öyle olmalı arkadaşım,benim için bile öyle olmalı.
Sığınıyorum,kalmalar yordu beni.
Bir gülüşü vardı,bir gülüşü,
Cennetten bir esinti...
Umut olmalı,son bir defa...
Deniz de gülümsemeyi öğrenmiş...
Ben yokken olmazlar olmuş,güzel durmuş,
sen varsın,çirkinlikten bahsedenin gözleri kör...
Hadi söyleyelim arkadaşım onun adını söyleyelim,susurak söyleyelim ama onun adını sessizliğe yakıştırırım bir tek,sessizce söyleyelim.
Duyulmasın, hissedilsin sesimiz,yinede çok güzel söyleyelim,ilahi bir metin okuyormuş gibi kalbimizden gelen en sevdiğimiz nakaratı.
Küçük bir kelebek,o bir tırtıl değil,ben biliyorum.
Tozları temizlemek istiyorum,ellerim kirlenmesin.
Küçük bir kelebek,o bir tırtıl değil,ben biliyorum.
Yokluğu biliyorum,o bir kelebek,küçük bir kelebek.
Yarın Fener'in maçı var bu bölümü şimdi atmak istedim alakayı ben biliyorum siz şey etmeyin.
Size takılıyorum sizi seviyorum.
Kendinize umutla bakın her zaman.
💛💙💛💙
Biraz sarı biraz lacivert kalın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Mektubum
Non-FictionKırgınlık bir buluttu,sonu hep ıslak. Sonu olsun istiyorum,sonunu getirmek istiyorum. Onun sonunu ben hazırlamak istiyorum. Kendime çizdiklerimin en güzelini ona hediye etmek. Mavi ve yeşile hiç uğratmadan yavaş yavaş,belkide biraz sarıya parlak bir...
