Kalabalık değil burası,azız...
Sensiz yokuz işte anlasana ne ruhum nefes almak istiyor ne de ben.
Neden yaşıyorsun diye sorma bana,yaşamıyorum bu yaşamak değil.
Senin olmadığın yerde bende olamam.
Yine sana yazmak istedim işte,kinimin nefretimin üzerine siyah bir bez örttüm.
Onlara değil sana yazdım.
Üşüyorum,nefret değil sevgi ısıtıyor beni ondan sana geldim.
Ben hep sana geldim,papatyaları öldürmüştün halbuki ama sana geldim.
Kelimelerim dudaklarımdan firar etseydi,sevgimi bilseydin,şimdi sonsuzluğa kapatmazdım onları.
Bir an beni düşünseydin,acizim işte senin karşında,senden biran isterken tüm hayatım sen.
Hep yokluğunla tanıştırdın beni,ben bir tek yokluğunu bildim.
Onunla uyudum,onunla uyandım.
Yokluğuna anlattım seni.
Kalbime işledin sen kendini,belki hiç bilmiyordun ama ilmek ilmek hep sen burası.
Sana herşeyi söylemek istiyorum ama birtek deli olduğumu gizlemek istiyorum.
Sanki deli olduğumu bilmesen beni sevebilecekmişsin gibi.
Heryer dağılmış,herkesin elinde kan var,bir tek sen pırıl pırılsın.
Ay senin yanında ışığından utanıyor.
Sen hep parladın,beni parlatmadın yalnızca.
Herkes ışıl ışıldı senin ışığında.
Ben hep karanlıklardayım.
...Sekiz,dokuz yine gelmedin bu günde gelemedin bana.
Ben bilmiyorum konuşmasını,ben kelimelerin renklerini hep karıştırıyorum.
Ağlıyorum birtek gözyaşlarımın renkleri hep aynı.
Senin sözlerin benim tek şarkımdı.
Şimdi besteler hep sessiz.
Deliyim ben.
Sen hatırlamıyordun,ben bir saniye unutmuyordum.
Gözlerin unutturmuyordu,bakışların,masumluğun,
ışığın.
Herşey sendi işte,herşey sen.
Farklı yazmıştı her biri aşk hakkında.
Sendin aşk, onlar bilmiyordu yalnızca.
Kartanesiydin.
Sen yok olup gidecektin.
Ben kabul etmedim,etmek istemedim.
Ben yalnızca bir an kalbinde nefes almak istedim.
Bir an orada yaşamak.Kalbinin derinliklerinde varlığımla anılmak.
...Sekiz,dokuz yine gelmedin bu günde gelemedin bana.
Sana sevgimi verdim.
Baştaydın,sondaydın sen heryerdeydin.
Sen benim olmadığım heryerdeydin.
Anlamadın,anlatamadım...
Bulutlar ve ben biriktirdik en çok,seni,senden gelenleri.
Yağmurlarla yağdırdık seni kalbime.
Senin bana öylece bakman acıtmıştı,sanki yoktum baktığın yerde.
Görmedin,bilmedin ama ben hep senindim.
Kalbimin duvarlarına çizdim seni...
Sen yokluğu istedin,ben yokluğunu sevdim.
Sen bensizliği sevdin,ben kendimden vazgeçtim.
Korkuyu sen öğrettin,hüznü sen.
Senden sonra beni bir görsen.
Uç seviyorum seni...
Kalbim bir aynaydı,sen bana yansıyordun.
Bilmedin,sevmedin...
Çıkıp gelsen şimdi,güneş bir gün bizim için doğsa,çiçekler umudun kucağında açsa.
Gözyaşlarımı göremedin,onları çok güzel boyamıştım,sen gör diye,sen sev diye.
Bir demet sen yeterdi bana,bir tutamın benliğimi sürgün ederdi yokluğuna.
Varlığını bilmiyordum,hayallerime sokulduğun kadardı,gözlerime değmeyen gözlerin.
Gözlerin uzağıma düştüğünde,öldüm ilk defa.
Hergün biraz daha,biraz daha.
Şimdi hiç bir sitemim yok sana.
Bizim bir hikayemiz yok ama bende kalıyorsun her gözlerine baktığımda.
Sana söylemeden biriktirdim seni,sana sormadan harelerine kilitledim gözlerimi.
Haddim değildi ama birden sevdim seni.
Önce dağınık bir paragraf gibi çıktın karşıma,sonra kelimeler oldun ruhuma.
Ben seni sana anlatmak istedim,seni sana anlatmak.
...Sekiz,dokuz yine gelmedin bu günde gelemedin bana.
Beni yine hayalinle başbaşa bırakmayı istedin,benim için bir şey istedin.
Seni seviyorum,şimdi ve hep.
**********
Buda böyle bir kitap işte ,sorgulamadan yalnızca kelimelerin ve o kelimelerin hissetirdiklerinin içinde kaybolun.
Karşılıksız sevgi herhalde dünyadaki en büyük acıdır.
Zaten şairler ve şiirler şimdi bizimleyse,bunu hep kötü biten yada hiç başlamayan aşklara borçluyuz.
Neyse ben çok konuşmayayım,
Beğendiğiniz yada begenmediğiniz noktalar için bana parantez açabilirsiniz.
Hoşçakalın.
Bu sefer sadece hoş kalın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Mektubum
غير روائيKırgınlık bir buluttu,sonu hep ıslak. Sonu olsun istiyorum,sonunu getirmek istiyorum. Onun sonunu ben hazırlamak istiyorum. Kendime çizdiklerimin en güzelini ona hediye etmek. Mavi ve yeşile hiç uğratmadan yavaş yavaş,belkide biraz sarıya parlak bir...
