Arkadaşım bugün yine geldiler,bir sürü bilmediğim şeyler yaptılar benim üzerimde,sahibi olduklarını düşündükleri sesleri kesilsin.
Benim onlara davrandığım şekil korkunç gelmesin gözüne,onların bana neler hissettirdiğini anlatabilsem neden bu kadar vicdanlı olduğumu sorgularsın.
Bakışlarındaki tiksintiden bahsetsem mesela,yada titreyen gözbebeklerine hapsolmuş korkudan,dudaklarını açtıkları anda bana söyleyecekleri tek kelimenin deli olduğundan.
Gözlerim ayna olsun isterim çoğu zaman,herkes orada kendini bulsun isterim.
Gerçek kötüyü tanımalarını isterim.
Hayır sonbaharı alkışlamayacaksın,bana iyilik borcu var onun.
Avucuma koymasını bekliyorum,ilkbahardan çaldığı umutları.
Hayır ilkbaharı da sevmiyorum,kelebeklerin umutla uçmasını sevmiyorum çiçeklerin üstünde,herkesin gülmesini de sevmiyorum.
Onların sahip olduğu güzelliklerden de istemiyorum.
Ben belkide en çok kendimi istemiyorum.
Korkunun getirdiği duygudan bihaber yaşamak istemiştim oysa,korkunun içinde olmak yerine.
Kırgınlıklarımı kimseye veremem.
Kimseye sesimi de yükseltmem,kimseyi incitmek de istemem.
Sadece acı veririm,acı en çok bana yakışır.
Bitirmek isterim herşeyi,sonları sevsemde,sonsuzluğa aşığım.
Beni tanımasınlar yinede,sende tanıma,sen beni tanımdan sev,sadece sev.
Ben seni tanımıyorum,ben...
Beni tanımıyorsun,beni bilmiyorsun,yinede seviyorsun değil mi?
Sevgi ondan sonra en çok sana ayırdığım bir duygu.
O önemli biri değil mi?
Öyle
****************
Yaşanmamışlıkları özledim,onlar için ağladım yine,hayır bana çaresizliği anlatmasınlar.
Bana solup gitmeyi bilip bilmediğimi sormasınlar,bana kaybolmaktan da bahsetmesinler.
Sessizce otursunlar başucumda,var olmayı öğretsinler mesela,hissetmeyi göstersinler sonra.
Konuşmasınlar hiç,kelimelerin sonu intihar.
Yinede ölüm korkuyu çağrıştırmasın sana...
Ölümle aramdasın sen.
Ölümle arandayım ben.
Yinede gelsinler değil mi arkadaşım?
Bana bir sen yetersin ama yinede gelsinler.
Ben hiç bir sürü insan görmedim,sen gördün mü arkadaşım?
Görmedim.
O zaman gelsinler,konuşmasınlar ama sen onlara söyle konuşmasınlar.
***********
Pembe güzeldi,ona gölgeyi ben verdim.
Kışın çok soğuktu arkadaşım,ben kimseyi görmedim.
Satırların suçu yoktu,onlar hep biterdi,kelimeleri biz kestik.
Sana korkuyu anımsatan,belirsiz sokaklarda dolaşmadım.
Ben kendi sokağımın,en bilindik yerindeyim.
Ama kayboldum,kimse beni bulmasın.
Olmasın bensiz kalbin ışıklarla,karanlığı ben kaybetmedim.
Göreceksin gün battığında gelen aydınlığı.
Hissettmelisin sonra sahipsiz kalan bir kalbin mahkumluğunu,mahkumluk mahkumluktan iyidir.
Anlamasanda görmelisin var oluşu,ateşin içindeki yangına bir tas su dökmelisin.
Sana yazmak istiyorum arkadaşım,sen duy beni istiyorum,yapraksız bir ağacın güzelliğini görüyor musun?
Kim yeniydi,kim eski?
Kim benimdi,kim bilirdi?
Belkide sorular cevapsız güzeldi?Ağladıklarımızdan aldandık.
Yinede elimde değil,ben boyamayı seviyorum.Ben çizemem ki sende biliyorsun,ben sadece renkleri bilirim,renkler de beni aldattı.
Ölümsüzlük onun gözlerindeydi,bir gün öleceğim.
Hayır bunun için ona kızma arkadaşım,o hep sahildeydi.
O kumsalı biliyordu,korkak değildi ama denize de hiç girmedi.
Yağmuru sevdim,damalalarında ıslandım...
Gerçeklik bazen güzeldi,hayallere hiç bakmadım.
Mum ışığında sevdim en sıcakları,
Parmaklarım titrerken,yüzüne hiç bakmadım.
Güneş yüzündü senin,ben güneşe hiç yaklaşmadım.
Korktum yalnızca,müthiş bir korkuydu hissettiğim.
Nedendir bilmem,sahici gelmeyince duygular,beni bir korkuydu alan ve benden uzaklara satan.
Yinede hizaya gelmesin duygular,kimi fazlasıyla yağsın üstümüze,kimi kendini esirgesin karamış ruhumuza.
Nasır tutsun bazısı,bazısı taptaze dursun.
Karmakarışık olalım,yıldızlara fısıldayalım,kalktığımız yerden düşelim.
Sadece sıfatlara sığdırmayalım yüzleri,yüzleri gülüşlerimize de teslim etmeyelim.
Ağlamaklar bizimle olsun.
Sıyrılmayan et olmayalım kemikte,kendimizi sıyıralım.
Söylenmeyen söz kalsın dilimizde,sahipsiz kelimeler dudağımızı yuva bilsin.
Hilakar olmaksa bu yaptığım,tüm doğrularım onlarla olsun.
Ben yalanlarla iyiyim.
Kitaplardan okumak onu,her satırda biraz daha onunla olmak.
İstememek değil,koyu renk gözler.
Anlatmak da anlatır mı beni?
Kahkalarıma hapsolmuş,hoşnutsuz belkiyi...
Olmaklarla olsaydın keşke,olmazlar benim olsaydı,gözyaşlarımla barıştırsaydım seni,onlar, her biri sendi.Tüm renklerimi senin için kullansaydım,bana bir sen yeterdi.
Tamam kaybetmek benim için,kazanmak sorumsuzca.
Tamam hissetmek gözyaşı için,mutluluk yok zannımca.
Tamam ölmek yaşamak için,kabir yalnızca bana...
********
Böyle sessizce sessizliğe serzenişte bulunmaktansa,kendi gürültümüzü yaratalım.
Kahkahayla kalın...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Mektubum
Non-FictionKırgınlık bir buluttu,sonu hep ıslak. Sonu olsun istiyorum,sonunu getirmek istiyorum. Onun sonunu ben hazırlamak istiyorum. Kendime çizdiklerimin en güzelini ona hediye etmek. Mavi ve yeşile hiç uğratmadan yavaş yavaş,belkide biraz sarıya parlak bir...
