10. KENDİNE SOĞUK

3 0 0
                                    

Vardı olmaya da devam edecek, düşüncelerim vardı,sorularım vardı,yağmurlarım vardı...

Hiçbir yer soğuk değil,hiçbir yer ıssız değil.
Yanıyorum,yanıyorsunuz...

Tek bir yol yok asla,tek bir soru değil bu,tek bir çözümü olamaz.

Kesin yargılarım oldu hep,doğru doğruydu,yanlış yanlıştı.
Bir gün geldi yanlışlar yok oldu,o an herşeyi yapabileceğimi sandım,işte o an bana imkansız yoktu ama ben vardım.

Yanlışlarım da oldu doğrularım da ben olmadım, olamadım.
Korktun diyebilirsin evet korktun diyebilirsin çünkü tir tir titriyordum.
Kendimden, olanlardan,olma ihtimali olanlardan.

Yine olsa yine yaparım der miyim bilmiyorum,yapmazdım galiba yapamazdım.

Hıçkırıklarım bölüyor duygularımı,hislerimi gözyaşlarım engelliyor.

Dolmuyor,taşmıyor,hep aynı.

Yine başımda nedensiz bir acı,sahici de gelmiyor üstelik.
Bilmek istemiyorum, gerçekliği örtmek,doğrulardan uzaklaşmak iyi geliyor.

Kırmak istemiyorum ama kırılmaya da dayanamıyorum.
Tamam sormuyorum ama artık sizde sormayın.
Perde kapansın,oyun bitsin.
Daha kaç sahnem kaldı?
Ben tüm repliğimi unuttum.

Olmak istemediğim yerdeyim ama izin verseler de gidemem.
Alışkanlık diyebilirsiniz buna ,ben buradan başka yerde olamam.

...

Kötü hissediyorum.Kötü düşünüyorum.Ağlamak geliyor içimden,sığamıyorum galiba boğuluyorum.

Olmadı diyorum olmayacak onu da biliyorum.
Sorularımın cevapsız kalmasını istiyorum.

Bugün kahverengiye boyandım, hislerimin içinde tek bir nokta farklı değil.
Hep aynıydım,hep aynı olacağım.

Değişim olmayacak,neden bilmiyorum.

Korkuyu biliyorum,acıma duygusunu öğretebilirim.

Kalbimi biliyorum,oradaki seni görüyorum.

Bilinmeyen yol,olmamaması gereken tümsekler,acıtmaması gerekenler.
Kanıyoruz,kaybolduğumuz yerde...

Gökyüzünün altında,tam olması gereken yerde değil.
Biraz aşağıda yok olanlarla beraber söndü ışığımız.

Yaktığım ateş heryerde, şimdi kendimde değilim.

Kaygılarım var,yeni umutlara körüm.
Sevdiğim her mevsimi söndürdüm.

Silik satırlar getirir miydi zamanı,neden anlatıyorduk,neden sığamıyorduk,satırlar mı çok büyüktü,kapler mi çok küçüktü.

Yeşillerin vardı yeşillerin.
Her bir tonu için bir dünya vardı.
Yeşillerin vardı...
Hiç sevmediğin,hep sevdiğimm.

Saklanan hislerime bir kilit de sen vurdun.
O sesten sonra sessizlik yoktu.

Ben var mıydım arkadaşım?

Onun olmadığı yerlerdeydin.

Kadere yön veremez kimse,kaderi baştan çizmek ne kadar da küçük bir düşünce...

Küçük düşüncelere bile muhtaç olmak ne demek biliyor musun arkadaşım?

Çıkart aklından, düşüncelerinde sevme,kötülüğe alıştırma onu...

Duman gibi,nefes alamıyorum onda.
Beynimin içinde sakladığım sanrılar bir o varken yok.
Hayır o liman değil,ben gemi değilim.

Ölüyorum,ya da yaşıyorum.

Güldüğüm için miydi bu.Sevdiğim için miydi?

Acıyorum.

Kimseye seslenmiyorum,kimseye sahip olmak istemiyorum.Kimseden bir şey almıyorum sizin aksinize.

Bilmem hangi sorunun cevabıydın,bilmem hangi cümleyle karşıma çıktın,bilmem ne zaman sen oldum.

Ben seni biliyorum.

Geriye gitmek,sana gelmek.
Sen geçmişsin,şuansın,yarındasın.

Belirsizliği seninle sevdim.
Araf sensin,ne cennet ne cehennem.

Üşüyorum.

Benim için düşünmediklerin,benim ićin hissetmediklerin,hepsinin önünde bir uçurum.

Kimse seni benim gibi bilmiyor,kimse seni benim gibi sevmiyor.

Sen benim hayal edemediğim her gün, kimsenin olma.

Sen benim göremediğim gün hiç kimseye gülüşlerini sunma.

Sen benim göremediğim gün olma.

Seviyorum...

Zorlanıyorum,önemsenmeyince çok zorlanıyorum.
Görülmeyince delirecek gibi oluyorum.
Deliyim.

Çabalıyorum,hep olmak istiyorum,güzel olmak ne demek,sevilmek ne demek,bana öğretir misin arkadaşım?

Öğret belki şansım olur,öğret bana sevilmeyi öğret.

Karmakarışık duygularımın katili olduğumda olmasın bu daha öncesinde,daha henüz herşey bitmemişken.

Hiç iyi değilim,ben gerçek miyim?
Bilmiyorum sen biliyor musun?
Kendine yabancılaşmak,soyutlanmak,soğumak.

Kendime soğuğum...

Bitti umarım güzel gelmistir size de.

Herkes için yazdım.

Bu duygular,bizi sürüklediği noktalar...

SON

Benim MektubumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin