CATCH ME I'M FALLIN'

CHAPTER 14: DISTURBED

*sa restaurant, habang magkasama sina Lily, Trixie at Katie...

Lily: Hay salamat nagka-time tayo ulit upang lumabas.

Trixie: Oo nga. Yung lintik kasi na thesis na yan eh pamatay na pamatay eh. Di talaga tayo pinapayagan na lumabas eh.

Lily: Mabuti pa itong kaibigan natin, kahit mag-isa lang na gumagawa ng kanyang thesis eh mukhang chill pa rin eh. Bongga talaga kapag ipinganak ka na matalino eh noh?

Trixie: Oo nga. Pashare naman ng knowledge dyan oh.

*pero tahimik pa rin si Katie at hindi nagsasalita...

Trixie: Why? Tulala si Ate Girl oh.

Lily: Bakit? Iniisip mo ba sis yung bagong employee ng kuya ko na ubod ng gwapo ha?

Katie: Ha? Paano mo naman nasabi yun ha?

Lily: Eh kasi naman, umpisa nung nakita mo yung bagong employee ni Kuya eh, hindi ka na mapakali dyan. Para kang...nagbago.

Katie: Loko kasi eh. Saan ba yun nakuha ng Kuya mo yung bagong employee nya at bakit sya pa?

Lily: So kilala mo nga sya?

Katie: Sinabi ko ba?

Lily: Eh kahit hindi mo na sabihin sis eh halatado ka na eh...

Katie: Sagutin mo nalang kasi sis ang tanong ko. Saan ba yun nakuha ng Kuya mo ha?

Lily: I have no idea, pero narinig ko kay Kuya dati na naghahanap sya ng isa pang proofreader dahil nahihirapan yung iba nyang employee sa dami ng trabaho nila. At nung naghahanap-hanap sya ng maipapasok nya sa kanyang kompanya, doon na nirecommend si Liam. That's why. Bakit? Kilala mo sya noh?

Trixie: Sinasabi ko na nga ba eh.

Katie: Bakit? May sinabi ba ako ha?

Lily/Trixie: Bakit? Hindi ba halata ha?

Lily: Alam mo bess, sabihin mo nalang sa amin ang totoo. Hindi naman namin ikaw sasaktan eh. Mas lalo mo lang pinapalala yung sakit namin sa ulo kakaisip kaya sige na. Sabihin mo nalang sa amin ang totoo kung kilala mo ba sya o hindi.

Katie: Wala. Because you will never understand naman eh.

Lily/Trixie: Ha?

Trixie: Anong hindi maintindihan bessy? Eh ikaw nga yung hindi namin maintindihan eh. Look bess, if you really don't know that person, then you shouldn't be acting this way. Pero sa pinapakita mong ito, pinapahalata mo talaga na magkakilalang-kilala talaga kayo eh.

Katie: Hindi nga sa ganun yun eh. Alam nyo...

*saka na sya tumayo at sinuot ang bag nya...

Katie: This ain't going good now. I don't want to talk about it now. I'm going. I'll see you on school.

*saka sya nagmamadaling umalis ng restaurant...

Lily: Sissy! Sissy, nagbibiro lang naman kami eh. Bumalik ka na dito oh!

*pero hindi na sila pa binalikan ni Katie at tuluyan na itong umalis ng restaurant. Habang sina Lily at Trixie naman...

Lily: Problema kaya nun? Bakit kaya ang init-init ng ulo nya sa bagong employee ni Kuya?

Trixie: Ewan ko. Pero buti nalang at hindi mainit ang ulo nya sa mismong Kuya mo.

Lily: Tch in love na in love ka talaga sa Kuya ko noh?

Trixie: Oo naman syempre.

Lily: Well, seduce him. He's all yours.

Trixie: Yuck! Hindi kaya ako ganyan noh? Hindi ko gaganyankn ang Kuya mo for God's sake.

Lily: Oh, himala! Nagbago ka na?

Trixie: Oo naman. Willing na magbago para sa Kuya mo sis.

Lily: Chaka doll. Edi sana all sa inyo.

*napagigil nalang si Trixie sa kilig habang napa-iling-iling nalang si Lily sa kanya. Habang si Katie naman sya byahe, tutok na tutok sya sa kanyang byahe nang nararamdaman nya na umiipon na ang mga luha sa mga mata nya. Pero bigla nya nalang itinabi ang kotse sa gilid ng daan at malakas na hinampas ang manibela ng kanyang sasakyan habang humahagulhol sa pag-iyak...

(KATIE POV: Bwiset. Bakit ba kasi ang hirap mong makalimutan eh?..)

*nagpatuloy nalang sa pag-iyak si Katie sa loob ng sasakyan nito. Pagdating nila sa kanila, namumugto ang mga mata nito dahil sa sobrang pag-iyak nya. Paakyat na sana sya sa kwarto nya nang bigla syang nakita ng stepdad nya...

Stepdad: Sweetheart, are you okay? Why are your eyes swollen? Did you just cry?

Katie: No, dad. I'm just tired. Puyat na puyat na talaga ako sa research at thesis namin. Kailangan ko nang magpahinga.

Stepdad: Baka gusto mong kumain muna. Ipinaghain muna kita ng pagkain dyan. Kumain ka muna.

Katie: No thanks, dad. I'm already eaten. Magpapahinga na talaga ako.

Stepdad: Ok. Just come down if you want to eat, huh? Itatago ko lang itong pagkain mo sa ref.

Katie: Ok.

Stepdad: Good night.

Katie: Thanks.

*saka na tuluyang umakyat ng kanyang kwarto si Katie. Habang ang ina naman ni Katie...

Ina ni Katie: How is she?

Stepdad: She'll be fine.

Ina ni Katie: Bakit? May problema ba?

Stepdad: Her eyes are so visible to explain that. Ni hindi nya nga ginalaw yung pagkain na niluto ko para sa kanya eh.

Ina ni Katie: Ok lang. Give her some space. Balang araw ay maappreciate nya din ang lahat ng ginagawa mo para sa kanya.

Stepdad: I know, hon. I know.

PS: The story is fictional and nothing of this happened in real life. If any of this happened in real life, this is unintentional and it was just a coincidence.