ජිමින්ගෙ ප්රශ්නෙත් එක්ක හැමෝම නිරුත්තර වෙද්දි රෝහල් කාමරය විනාඩි කීපයකට ගැඹුරු නිහැඬියාවක ගිලුණා...
"එ-ඒන්ජල්?"
ටේහ්යුන් ජිමින්ගෙ අතින් අල්ලගන්න ගමන් කියද්දි ජිමින්ගෙ නළල රැළි වුණා....එයා ටික වෙලාවක් ටේහ්යුන් දිහා බලාගෙන හිටියා ම ටේහ්යුන් කඳුළු නතර කරගන්න තොල් හපාගෙන ටික වෙලාවක් ඉඳලා හිනාවෙලා ආයෙමත් කතා කළා...
"ඔ-ඔයාට මාව මතකද ඒන්ජල්?"
ජිමින් ඇස් පුංචි කරලා එක අතකින් ඔලුව අල්ලගෙන ටේහ්යුන් දිහා බලාගෙන ඉඳලා ටිකකින් ටේහ්යුන්ට ඇඟිල්ල දික් කළා....
"බ්-බෙය්-යා?"
ජිමින් හෙමිහිට මුමුණද්දි ටේහ්යුන් අඬ අඬා හිනා වුණා...ජිමින්ට අමතක නෑ...එයාට ටික වෙලාවක් ඕනි...."ම්-මට...ම්-මගෙ ඔලුව රිදෙනවා..."
ජිමින් අතකින් ඔලුව අල්ලගෙන කියද්දි ජින් ආයෙමත් ජිමින් ළඟින් වාඩිවුණා....ජිමින් තවම ඉන්නෙ හාන්සි වෙලා....එයා තවමත් දැකකෙ නෑ එයාගෙ කකුල් දෙක බදාගෙන අඬන ජන්කුක් ව....
"ඔයාට හෙමිහිට ඔලුවෙ කැක්කුම අඩු වෙයි ජිමිනී....ආයෙමත් ටිකක් නිදා ගමු....ඒත්-"
"ය්-යුංගි හ්යුන් ක්-කොහෙද? එයා උදෙත් මං ළඟ හ්-හිටියා නේද?"
ජිමින් ඔලුව අල්ලගෙන අහද්දි ටේහ්යුන්ට ඉබේටම සැනසුම් සුසුමක් හෙළුණෙ ජිමින්ට යුංගිව වාගෙම ඒ දෙන්නගෙ සම්බන්ධෙත් මතකයි කියලා තේරුණ නිසා....
" එයා කැන්ටින් එකට ගියා ජිමිනී....ඇත්තටම කිව්වොත් හෙසෝක් එයාව ඇදගෙන ගියා....ඊයෙ රෑට කාලත් නෑ කියලා..."
ජින් ඒක කියද්දි නම්ජුන් ජිමින්ගෙ කකුල් දෙක බදාගෙන ඇඳ ළඟ දණගහගෙන අඬන ජන්කුක්ව ඇදලා අරගෙන ජිමින් ළඟට තල්ලු කළා....
"බලන්නකො ජිමිනා...මේකා හොටු පෙරන් අඬනවා නෙ..."
නම්ජුන් කියද්දි ජිමින් හිනාවෙලා ජන්කුක්ගෙ අත අල්ලගත්තාම ජන්කුක් ආයෙමත් ඇඳ ළඟ දණ ගහගෙන ජිමින්ගෙ පපුවට ඔලුව තියාගෙන අඬන්න පටන් ගත්තා....
"ච්-චෙසොහොම්මිනිදා ඔම්මා.... මට.... මට තව එක ම එක අවස්ථාවක් දෙන්න.....කුකී ආයෙ වැරදි කරන්නෙ නෑ...ආයෙමත් කුකීව තනියම දාලා එහෙම නිදා ගන්න එපා ඔම්මා.... ච්-චේබල්....ආයෙත් එහෙම කරන්න එපා...."
YOU ARE READING
The Misplaced Teddy || TK
FanfictionFrom the day you disappeared from my life....I lost myself my love