ÇÜNKÜ HAYAT ÖLMEYİ DEĞİL YAŞAMAYI SEÇTİ...
Sevgi neydi ? Bu sorunun cevabını Ateş hiç öğrenmemişti . Ne sevilmişti , nede sevmişti . Ta ki o güne kadar, Ateş sevgi nedir bilmezdi . Ateş istedi ki sadece bir kez sevilsin . Ateş annesinden alamadığı s...
Öncelikle herkese merhabalar . Bu benim ilk kitabım değil , fakat bazı sorunlardan dolayı kitabı devam ettirmeyip , yarıda bırakmıştım . Şu anda bende sizinle birlikte yeni bir serüvene çıkıyorum ve bu yolda bana destek olmanız benim için çok önemli.
~ Lütfen oylamayı unutmayın şekerler ~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Doğa Çiçek
Doğa karakterini temsilen bulduğum fotoğraf.
Sizce nasıl ?
&&
Yaşamak insana verilen en güzel şeylerden bir tanesidir . Ee bende yaşamayı sevdiğime göre , bu keltoş ve göbekli adamı dinlemek istiyerek galiba kendi ölüm fermanımı gerçekleştirdim. Yani insan anlattıkları şeyleride anlamıyor ki !. Galiba bu gün okula gelmekle büyük bir hata yaptım . Tabi bende ömrünü okula adayan bir kız olduğuma göre, okuldan nefret etmek en büyük hakkım .
Zilin çalmasına son 20 dakika vardı ve ben açlıktan ölmek üzereydim . Neden mi ? Çünkü sabah evden para almadan çıktığım için ." Bu akılla sen çok yaşamassın Doğa , bak şimdiden söylüyorum , ' ilerde bir gün okula gelicem diye , başka bir yere gidersen , olucakları sen düşün ! " Diye kendime mırıldandığım sırada kel hoca bana bakıp
"Bir şey mi söyledin kızım ?" Diyince ne yapacağımı şaşırdım, bu hoca sanırım okula yeni geliyordu , ismimi söylememişti . Gerçi asosyal bir kız olduğuma için kimse beni tanımaz ve bende onları tanımak istemezdim.
Hocaya cevap vermek yerine kafamı hayır anlamında salladım , böylelikle kel hoca önüne dönüp , benim anlamadığım şeyleri anlatmaya devam etti .
Zili dört gözle bekliyorduk , evet bekliyorduk çünkü anlaşılan sınıftaki diğer varlıklarda benimle aynı fikirdeler . Sonunda çalan zille birlikte , önce herkesin sınıftan çıkmasını bekledim ,11. Sınıfa gitmemize rağmen bazı varlıklar kapıya hücüm edince bu küçük bedenim onların arasında sıkışıp kalmak istemez sonuçta.
Bahçeye çıkarken bir yandanda kulaklığımı takıp en sevdiğim aktiviteyi başlattım . Şarkı eşliğinde eve doğru yürüdüm. Evimiz gittiğim liseye , yürüme mesafesi kadar yakındı . Bu yüzden bu gün yürümeyi tercih ettim , zaten bir otobüse ve ya metroya binemezdim çünkü cüzdanım evde .
20 dakikanın ardından eve gelebilmiştim , anahtarla kapıyı açtım ve içeri girdim , burnuma dolan sarma kokusu gülümsememe sebeb olurken kokunun geldiği yöne doğru yani , mutfağa doğru ilerledim.
"Hoş geldin Doğacığım " diyen annem bana tebessüm ediyordu. Annemin yanağına küçük bir öpücük kondurduktan sonra
" çok güzel kokuyor , ee bende kurt gibi aç olduğuma göre, bunların hepsini ben bitirebilirim " dedim gülümseyerek
