ÇÜNKÜ HAYAT ÖLMEYİ DEĞİL YAŞAMAYI SEÇTİ...
Sevgi neydi ? Bu sorunun cevabını Ateş hiç öğrenmemişti . Ne sevilmişti , nede sevmişti . Ta ki o güne kadar, Ateş sevgi nedir bilmezdi . Ateş istedi ki sadece bir kez sevilsin . Ateş annesinden alamadığı s...
~Herkese merhaba. Bu gün nasılsın bakalım ? Bu bölümü sabırla bekleyen kaç kişiyiz acaba ?
~lütfen bu bölüme bir oy kullan bence ~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Barış Doğça
Barış tam da böyle görünüyor
&&
Eve geldiğim gibi kimseye görünmeden odama geçip uykuya dalmıştım . Uyku arasında tam 6 kez alarmı kapattığımı ve annemin beni uyandırmak için çabaladığını hatırlıyorum fakat karnım ağrıyor bahanesini söylediğim esnada beni serbest bırakmıştı . Dakikalarca, saatlerce uyumuş ve hayla yatakta boş gözlerle tavanı izliyordum.
Küçüklüğümden beri sadece iyiliğin için çabalayan bir aileye sahiptim ama onlara en büyük korkularını yaşatacak kadar cani bir evlat . Her şeyi bu yaşıma kadar saklamış bin bir çeşit yalan uydurmuştum . Kimi zaman yakalanma riskini göze alarak gitmiştim kimi zaman ise her şeyi göze alarak gitmiştim bu evden .
Ben en önemlisini kırmıştım ama . Güven . Bir insanın ellerinden her şeyini al ama asla güvenini kırma demişler . Peki ben aileme güven veriyormuydum ? . Yıllarca emek verdikleri çocukları ne işlerle uğraşıyor . Biraz daha düşünmem kendimden nefret etme sebeblerimi artırıyırdu . Yıllarca terapi ler almıştım , sırf insanları seveyim diye . Belkide kendimi seveyim diye .
Asosyal bir kız olduğuma mı yansın ailem yoksa şimdi ki karanlık işler le uğraşan tarafıma mı ?
Gözlerimi tavandan ayırıp kapıya bakınca Annemin orada durup bana seslendipini daha yeni fark ediyordum .
"Kızım sen iyimisin ?" Diyen annemin sözleri üzerine üzerimdeki pikeyi kaldırdım ve yatakta oturur pozisyonda durdum
"İyiyim anne , sen nasılsın ?" Diye sordum, evet zor bir çocukluk geçirmiş olabilirim ama deli değilim ki ! Sıkılmışlıkla yataktan kalktım ve dolabıma yöneldim
"Kızım bir saattir seni bekliyoruz masada " diyen anneme şöyle bir baktım , acaba saat kaçtı ve kahvaltı için beni mi beklediler , babam işe gitmedi mi ?
"Ben kahvaltı yapmak istemiyorum, siz yiyin " dedim , dolaptan siyah kot pantolon ve aynı renk bir tişört aldım
"Yok sen gerçekten adamı deli edersin doğa , ayrıca ne kahvaltısı , saat beş olmuş kızım ve sen daha yeni kalkıp kahvaltı yapmayacağım diyorsun !" Annemi bu sefer sinirlendirmiştim işte . Saat o kadar geç mi olmuşdu .
Saçlarımı karıştırdım ve " anne tamam hadi sen git ve güzelce yemeğini ye , bende bir duş alıp kendime geleyim ne dersin " dedim gülümseyerek fakat hayla esniyordum .
"Tamam , peki . Ha bu arada biz bu akşam bisafirliğe davetliyiz haberin olsun" dediğinde şaşkınlıkla ona döndüm
