ÇÜNKÜ HAYAT ÖLMEYİ DEĞİL YAŞAMAYI SEÇTİ...
Sevgi neydi ? Bu sorunun cevabını Ateş hiç öğrenmemişti . Ne sevilmişti , nede sevmişti . Ta ki o güne kadar, Ateş sevgi nedir bilmezdi . Ateş istedi ki sadece bir kez sevilsin . Ateş annesinden alamadığı s...
~ Bazen işler istediğmiz gibi gitmeye bilir . Ama her şeyin üstesinden gelmeye çalışırız . Bakalım bu bölümde Doğa neler yaşanacak?
~bir oylamayı çok görmeyin bence ~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ateş Bozkır
&&
Yaklaşık bir saattir mutfakta durmuş her şeyi hazırladık . Saat akşam dokuza geliyordu ve misafirler yavaş yavaş gelmeye başlamıştı, sadece bir kişi gelmişti ve o da dışarıda durup içeceğini içiyordu aslında . Anneme arkadaşımla olucağımı söylemiştim biraz önce arayıp ne yapıyorsun diye sormuştu . İçecekleri hazırlarken eve kısa bir bakış atıp elektrik merkezinin nerede olduğunu bulmaya çalıştım , tabi ben bakar kör olduğum için Hilal benden önce bulmuştu .
Kulaklık yardımıyla arada diğer kişilerle konuşuyor ve onları dinliyorduk . İlk görev Ezgi ve Barış'ta olduğu için onlar yola çıkmış ve buraya geliyorlardı . Evi gezerken bulduğum arka kapıdan gizlice onları içeri sokabilirsem ağer , işimiz daha kolay olurdu .
"Güzel , şimdi beni iyi dinle , çünkü planda ufak bir değişiklik yaptım . Şimdi sen onuda sorarsın o yüzden sen sormadan ben cevap vereyim . Şu anda Ezgi ile birlikte evin arka kapısından biraz uzakta bir ağacın arkasındayız . Ve kapıda iki koruma var , evet onların işini bitirebilirim ama daha çok erken , şimdi ne yapıyorsan yap ve o korumaları oradan çek , ardından Hilal bize elektrik merkezinin gösterecek " diye açıklama yaptığı sırada bende onu dinliyordum
Aklıma bir plan gelince sinsi bir şekilde sırıttım " şimdi beni iyi dinle , bir taşla iki kuş vurucam . Ben şimdi Murat'ın yanına gidiyorum ve sizde beni bekliyorsunuz " dediğim esnada telefonu indirip , murat denen adamın yanına doğru ilerledim
Adımlarımı hızlandırdı ve salona geçtim. Murat'ın oturduğu koltuğa doğru ilerleyip küçük dizlerimi hafif kırıp karşımdaki adama selam verdim . " Merhaba efendim " dedim samimi bir şekilde
Adam bakışlarını bana çevirdi ve beni baştan aşağı inceledi . Bu bakışı beni rahatsız etsede bu görevi başarmam gerekiyordu .
"Oturmazmısın " dedi ve eliyle karşı koltuğu işaret etti. Bu sözü üzerine lafını ikiletmeden koltuğa doğru ilerleyip düzgün bir şekilde oturdum . " Adın neydi senin " diye sordu ve o sırada az daha kendi adımı söyleyecektim , ama son anda Sezer'in benim için söylediği ismi hatırlayınca
"Işıl , ışıl ismim " dedim
"Işıl..." Sesi düşünür gibi çıkmıştı , bir eliyle yeni çıkan sakallarını kaşıyan adam sözlerine devam etti " ne için buraya gelip benimle konuşmak istedin ışıl , yoksa bir şikayetin mi var ?" Adamın bakışları arada bacaklarıma kayıyor ve ardından gözlerime dönüyordu . Bu beni ne kadar rahatsız etse bile çaktırmamaya çalışıyordum
