ÇÜNKÜ HAYAT ÖLMEYİ DEĞİL YAŞAMAYI SEÇTİ...
Sevgi neydi ? Bu sorunun cevabını Ateş hiç öğrenmemişti . Ne sevilmişti , nede sevmişti . Ta ki o güne kadar, Ateş sevgi nedir bilmezdi . Ateş istedi ki sadece bir kez sevilsin . Ateş annesinden alamadığı s...
Bu bölümü oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın lütfen :)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Doğa Çiçek
<3
&&
Uyanmak istemiyordum . Çok yorgun ve bitkindim . Üzerimdeki halsizliğin sebebini bilmiyordum ama tek bildiğim bu yataktan kalkmamaktı . 1 hafta geçmişti ev baktığımızın üzerinden . 1 haftadır ekibi hiç görmemiştim , bütün haftayı okul , sınav teleşıyla geçirmiştim. Belkide bu yüzden çok yorgundum .
Sezer'in ara sıra guruba attığı mesajlar dışında onları görmemiştim . Onlarda sağ olsunlar arayıp sormamışlardı . Ne kadar seviliyorum değil mi ? Ben olsam bir iki saat görmemiş olsam bile hemen arardım. Maşallah beni ne çok düşünüyorlar !
Yatakta yorgunlukla diğer tarafa döndüm . Artık yatağımın çaprazındaki boy aynasıyla bakışıyordum. Gerçekten berbat bir haldeydim . Orada öylece yatmış kendimi izledim . Gözlerimin şişkin ve kızarık hali saatlerdir uyuduğumun kanıtıydı .
"Kahvaltı hazır " diye seslendi Annem
Evet yine pazar günüydü ve sabah kahvaltısı hazırdı . Ama ayağa kalkı mutfağa gidecek halim yoktu . Kapım önce iki kez tıklandı ve ardından benim bir şey dememe fırsat kalmadan kapı açıldı ve önlükle kapının ardında kalan annem " uyuyan güzel hadi kalk ve kahvaltı yapalım " dedi
"Çok yorgunum " diye mırıldandım
"AA hadi ama ! " diyen annem odanın içine girip perdelerimi açtı " hem yumurtalı ekmek de yaptım " derken bir yandan da yere attığım kıyafetlerimi topluyordu. Hadi ama ,dağınık olmak benim suçum değil değil mi ?
Tamam tamam bu hafta gerçekten odamı asla toplamamış ve aksine dağıtmıştım
"Bence babanı bekletmeyelim çünkü bu gün bir yerlere gidelim dedi . Biliyorsun uzun bir süredir ailecek bir yerlere gitmiyorduk " diyen annem üzerime çektiğim pikeyi açarak beni kaldırmaya çalıştı
"Yaa çokk yorgunumm..." diye uzunca uzattım kelimeleri
"Sen böyle bir kız değildin Doğa ! Ne oldu sana böyle!" Diye kızan annem şimdi de çalışma masamın üzerindeki tabak ve bardakları toplayarak " bende diyorum acaba bizim tabak ve bardaklar nerede diye ? Meğersem benim kızım odada kendine ait mutfak kurmuş " diyerek bana döndü ve yüzündeki iğrenir ifadeyele bana bakarken elindeki bardağı havaya kaldırıp bana gösterdi " bu bardağın en az 5 gündür burada olup , üstüne üstlük küflenmesi onun suçu olamaz değil mi ?" Diye sordu
