[TAMAMLANDI] Bir evrende omegalar, Alfalar, betalar ve diğer nadir türler ikiye ayrılırdı. Büyücüler ve savaşçılar...
Bu iki ayrı yetenek, türe doğuştan gelen bir olaydı. Ve bunlar belirli yaşa geldiğinde onlara özel akademiye yerleştirilir, eğitim...
Bölüm isminden anlaşıldığına göre aramıza yeni bir kişi-kişiler geliyor. Aslında ficlerim de başka bir grubun shipini kullanmayı sevmem. Birden aklıma isim gelmediğinde bu şekilde gelişti. Umarım onları seversiniz 🥹🤭
İyi okumalar...♡♡♡
<><><>
Her şeyin bir daha eskisi gibi olmayacaklarını bildikleri halde ana binanın arkasında, gecenin karanlığında parlayan titrek ışığın altında duruyorlardı 6 genç. Sırtlarında asılı olan sırt çantalarıyla ve başlarına geçirmiş oldukları şapkaları yüzlerini gizliyordu.
Felix yanında ki Hyunjin'in elini tutarken Jeongin'in de Felix'in elini tutmuştu. Ardından Changbin, Jeongin'in elini elleri arasına alıp gerginlikle sıkmıştı.
"Şuan TV de ki gibi bir peri çıkacak gibi hissediyorum ortamızda."
Changbin en çok şikayet eden ve gergin olan kişiydi. Felix ilk günkü davranışları aklına gelince de gerginliği bir kenara bırakıp güldü. Gergin kısım, ona baktığında sesli gülmesede gülüşü yüzünde asılı kaldı.
"Periye ve onun asasına ihtiyacımız yok Chang. Gergin olma bu kadar. Başaracağız ve buradan çıkacağız."
"Gergin olma dedin ya şuan gergin hiç değilim. Artık başlayalım mı?"
Changbin, Sarışının dediklerine karşın alayla konuşup derin bir nefes aldı. Diğeri de onu başıyla onayladığında önlerinde ki kalkana avuç içlerini yasladılar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Etrafa yayılan dalgalar ve ardından ana binanın hapörlerinden yayılan sesle içlerinden küçük küfür nidaları döküldü. Bunun olacağını biliyorlardı ve bir an önce büyüye başlamaları gerekiyordu.
"Hemen başlamalıyız."
Jisung, rahat ses tonuyla konuşup gözlerini kapatarak derin bir nefes aldı ve kendini tamamen önündeki kalkana vererek-odaklayarak- büyünün sözlerini başlatan kendisi oldu. Arkasından diğerleri de aynı sözleri mırıldanmasıyla gittikçe yükselen sesleri eşliğinde, ellerinden başlayarak bedenlerine yayılan acı dolu sızıyı arada kapalı göz kapaklarının titreşmesiyle belli ediyorlardı.
Dışarıdan bu görüntü ne kadar komik görünse de gerçek anlamda düşünüldüğünde ürkütücüydü. Ana binanın ışıkları çoktan yanmış arka kısma hareketlenme başlamıştı. 6 genç kurt, sözlerin sonuna geldiğinde ellerini çekmeden gözlerini aralayıp beyaz ışıklar saçan önlerinde ki şeffaf tabakaya baktılar. Başarmışlar mıydı?
Bedenlerine çöken ağrıyı umursamadan birbirlerine bakıp gülümsemişlerdi ki arkalarından gelen sert sesle gülüşleri yüzlerinden solup arkalarına yavaşça dönmüşlerdi. Gördüğü sinirli bakışların sahibi Amora ile sertçe yutkunma gereği hissettiler. Ta ki arkalarında ki beyaz ışık tabakasının kalkanı delerek etrafa kör edecek şekilde yayılmasıyla Amora ve arkasında ki görevliler beklenmedik şekilde geriye doğru savrulmuşlardı. Ancak 6 genç oldukları yerde ışık hüzmesinin yayıldığı yerde öylece, hiçbir zarar görmeden duruyorlardı.
