Wizard Academy/Hyunlix√

24. Sadece yarın için yanımda olmanı istedim.

İyi okumalar...♡♡♡

<><><>

Hyunjin'in göğsüne koyduğu kafasını sakince okşamaya devam ederken, parmaklarını uzun saçlar da keyifle dolandırıyordu. Daha ne kadar önce sevgili olmuşlardı? Ne zaman Ruh eşi olduklarını anlamışlardı? Çoğu şey hızlı gerçekleşmişti. Bu olaylar, Vita ve Delta, gizemli defter her şey üst üste gelmişti.

Daha düne kadar Hyunjin'in kendisinden uzak durması için dua ederken şimdi 3 gün yüzünü görmediği için özler hale gelmişti. Sürekli kendisiyle uğraşan Hyunjin, kokusuna bağımlıcasına boynundan ayrılmaz olmuştu. Bunu seviyordu, böyle olmayı seviyordu.

Her şeyin açığa kavuşacağı gece yarın gece olacaktı. Ya barış hakim olacak, ya da kan gövdeyi götürecekti. İlk seçenek herkesin tercih edeceği bir şıktı. Ancak olay tamamen Delta ve Vita'nın etrafında dönecekti.

8 genç, tıpkı satranç tahtasında ki gibi sadece şahı korumak isteyen askerlerdi. İki Şah, satranç tahtasında bir araya gelemese de aralarında ki bir kare boşluk içlerinde ki kırgınlık ve bu yüzden yeşeren düşmanlık arzusunu simgeliyordu. Bu kurala karşı gelmek de onlara kalmış bir seçenekti. İkisinin de bu seçeneği seçeceğine tüm kalbiyle inanıyordu Sarışın Alfa.

Çünkü kendisi de Hyunjin ile bu durumda olsa yapardı. Ne kadar Hyunjin kendisini reddetse de yapardı. Alfalık gururunu zedelese de ona bu sebeple düşmanlık beslese de karşısına çıktığı an yelkenleri suya indirmekten çekinmezdi. Çünkü kaderleri rahime düştükleri an bağlanmıştı. Hayat onları birbirleri ile tanıştırıp ayırmadıysa kader de buna izin vermezdi. Ne kadar nefret beslemiş olsanda...

Düşüncelere dalmış olan Sarışın Alfa, dudaklarına konan sert ve tatlı öpücükle ne zaman kapattığından bir haber olduğu gözlerini açarak kendisine sırıtarak bakan bedene karşılık vererek kocaman gülümsedi.

Bir süre bakıştıktan sonra tekrardan dudaklarına kapanmasıyla uzun saçlara doladığı parmakları sıklaştırdı ve üstünde ki bedeni kendisine daha çok çekti. Dolgunlukları birbirleri üstünde soluklusuz bir şekilde dans ederken içine dillerinin de girmesiyle aralarında ki tansiyon daha çok artmıştı. Buraya geldiklerinden beri- ilk gece hariç- aralarında bu kadar uzun bir öpüşme gerçekleşmemişti.

Nefes almak için ayrılıklarında Hyunjin alnını Felix'in alnına yaslayarak bir süre birbirlerinin nefeslerini solumuş, ardından Uzun saçlı, Alfa'nın burnuna küçük bir öpücük kondurup beyaz boyna gömülmüştü. Burayı seviyordu.

"Kokun nasıl bu kadar güzel olabiliyor?"

Boğuk çıkan sesle Felix kıkırdadı ve boynunu huylandıran saçları bir araya getirerek oynamaya başladı.

"Bu kokuyu merkezinden soluyan tek kişisin. Değerini bil."

"Ve tek olacağım Çilli."

Mayışık ses tonu ve gittikçe üstüne ağırlığı çöken uzuvlarla yüzünden silinmeyen gülüşü sesli bir hal aldı. Alfası bir bebekti şuan. Sadece kendisine bu yanını gösterecek küçük(?) bir bebek.

<><><>

Vita yarın gece ki karmaşanın nasıl ilerleyeceğini bilmiyordu ancak Delta'yı görme düşüncesi kalbini delicesine attırıyordu. Ne kadar kendisine hakaret edip ölüm tehtidlerinde bulunsa da heyecanlanıyordu. Kendisine zarar vermezdi değil mi?

Yeni leptobuna, bu sefer beraber oldukları başka bir fotoğrafı masaüstüne koymuştu ve beraber mutlu oldukları fotoğrafa bakarken sürekli iç çekip duruyordu. Ta ki odasının kapısının çalınmasıyla iç çekişleri yarım kalmıştı.