Lades

Bölüm Yirmi Beş- Rapor

Ben yine dayanamadım erken attım bayılazzam galiba.

Yorumlarınız ve dm'leriniz o kadar güzel ki anlatamammm. Öpüyorum hepinizi bebeklerim.

İyi okumalar<3

•••

Sıkıca yumduğum gözlerimi silah sesiyle açtım. Hemde sonuna kadar.

Ortada patlayan bir silah vardı evet ama ne kurşun çıkmıştı ne de başka bir şey? Boş muydu yani?

Siyah saçlı kadın, Hayalet. Kahkaha atmaya başlayınca Korkut aniden üzerine atladı.

Ben kendime gelince yerde yatan Barbaros'un yanına eğildim ve nabzını kontrol ettim.

"Barbaros bana bak." dedim yanağına hafifçe vurarak.

Korkut şuan Hayalet ile uğraştığı için bende Barbaros ile ilgileniyordum. Yasin neredeydi peki?

"Barbaros aç gözlerini." elimle vücudunu yokladım ama kan yoktu.

"Defne." dedi zoraki bir sesle.

"Zorlama kendini. Sadece gözünü aç ve gözünü benden ayırma tamam mı? Dayan."

Çıkardığım telefonumla hemen ambulansı aradım ama Barbaros'un eli koluma gidince telefon yere düştü. "Beni dinle." dedi öksürerek.

"Hayır sus dinlemeyeceğim." dedim ve telefonu geri aldım. Kafamı çevirip Korkut'un ne yaptığına bakmak istedim.

Korkut, kolları göğsünde beni ve Barbaros'u izliyordu.

"Bir şey yapsana!" diye bağırdım Korkut'a.

"Bırak, gebersin." dedi omuzlarını sallayarak.

Barbaros, kafasını çevirip Korkut'a garip bir ifadeyle bakıp bana döndü. "Defne." dedi öksürüğün ardından. "Bizimkiler sana ema-" tekrar öksürdü ve gözlerini kapattı. "Emanet." diye ekledi.

"Hayır." dedim. Hala elimle bir kan arıyordum. "Sen kalkacaksın ve sen onlara bakacaksın."

"Arkadaşın var mı?" dedi Barabaros. "Bir kız arkadaş ayarlarsan kalkabilirim şuan." dedi tek gözünü açarak.

Yavaşça ellerimi onun üzerinden çektim ve ağzına vurdum. "Geri zekalı." diyerek ayağa kalktım. "Aptal. Korktum." sonra kafamı gülüş sesine doğru çevirdim.

Korkut öylece gülüyordu. "Sende kes." dedim ona elimi kaldırarak. "İnsan bir şeyler söyler. Ödüm koptu burada." gözlerim etrafa çevrilince kadının gittiğini fark ettim. "Hayalet miydi o?" dedim Korkut'a doğru.

Barabaros, ayaklanmış. İçine giydiği yeleği çıkartıyordu. "Ha-"

"Hayalet." dedi Korkut. "Evet."

"Nerede?"

"Arabada." dedi Korkut. "Dalyanlar aldı."

Kafamı salladım ve gideceğim esnada tekrar Korkut'a döndüm. "Handan meselesini an-"

"Defne?!" robotik ses arka kapıdan hızlıca çıktı ve yanıma geldi. Mavi gözleri etrafta dolanırken bana dokundu ve adımlarını hızlandırıp bana sarıldı.