Lades

Bölüm Üç- Huzur

Bu bölüm biraz uzun aşkolar. Sürekli şu ilk geceyi yaz demişsiniz ve bunu da Korkut'un ağzından yazmamı istemişsiniz. Yazdım da inş beğenirsinizz..
Biraz erken mi diye düşündüm ama ilk geceyi zaten giriş bölümünde yazacaktım ama vazgeçmiştim.
Zaten +18 uyarısı verdin bitişinde de bittiğini söyledim o yüzden okumak istemeyenler hemen atlayabilirler. Hikayenin gidişini etkileyecek pek bir şey sahnede.

İyi okumalar size <3

•••

Defne, rahat yatağın üzerinde sağa döndü. Bu hareketi ile geceden beri uyumayan arkadaşı İlayda, ayağa kalktı ve kızın yanına geldi. "Defne?" dedi elini arkadaşının omzuna koyarak. "Uyandın mı canım?"

"Hı?" dedi Defne zorlanarak. Gözlerini açar açmaz tekrar kapattı. Çünkü tepesinde yanan beyaz ışık onu bir hayli rahatsız ediyordu.

"Bir şey mi oldu?" dedi İlayda önüne gelerek. "Işık." dedi Defne eliyle gözüne siper edip açtı gözlerini.

İlayda, duvarda olan ampul anahtarını çevirdi ve ışığı kıstı. Defne elini çekti ve sırtını yatağa yasladı.

"Hastanede miyiz?" dedi odayı süzerek. "Evet. Rahat mısın? Yükseltiyim mi?" dedi İlayda.

Defne kafasını sağa sola salladı. "Ne oldu?"

"O kadar içme dedim ama ben sana." dedi İlayda yan koltuğa otururken. "Alkol komasına girmişsin."

"İki tane içtim İlay ne koması?"

"Hatırladığın iki tabi."

"Başım." dedi Defne serumlu kolunu dikkatle kaldırıp başına koyarken. "Nasıl geldik?"

"Eve gidince anlatsam. Şuan biraz daha dinlenmen lazım."

Defne kafasını salladı ve yastığını İlayda'nın yardımıyla düzeltip yattı. Kısa sürede kendisini uykuya teslim etmişti. İlayda, bulunan çantasından telefonunu aldı ve gelen mesaja baktı.

X
Uyandı mı?

İlayda
Evet. Olayın ne olduğunu sordu, alkol koması dedim.

Eve gidince her şeyi anlatacağımı da söyledim.

X
Aynı senaryo.

İlayda
Peki.

İlayda, mesajları silip telefonu geri cebine koydu. Yatakta uykuya dalan arkadaşına baktı. Özür diledi içinden. Binlerce kez özür diledi. Ama bunu yapmak zorundaydı. Gerçeği öğrenseydi bunu kaldıramazdı.

Çıkış işlemlerini hallettiklerinde dışarıda onları bekleyen arkadaşının arabasına gittiler. "Bar köşeleri bitti şimdi hastanelerden mi toplayacağız seni?" dedi Metin, kolunu kızın omzuna attı ve kendisine çekti. Başına öpücük kondurduktan sonra kıza baktı. "İyisin değil mi?"

"İyiyim." Metin'in açtığı kapıdan arabaya yerleşti. Arabada dönen konudan sıkılmış olmalı ki kafasını cama yasladı Defne. Önde konuşulanlar ona şuan uğultu gibi geliyordu.

Alkol komasına girmesi ona mantıksız geliyordu. Üstelik çıkış işlemlerine kadar odaya hiç doktor girmemişti. Giren hemşireler ise rutin kontrollerin ardından serumuna bakıp gitmişlerdi. Hiç biri bir açıklama yapmamıştı.