3.6

5.1K 354 91
                                    

13.06.23

---♡---

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

---♡---

Parmaklarımın ucundan akan sevgi, gözlerimden yayılan ışıltı, yüreğimde meltem misali dolanan huzur şu an içinde bulunduğum durumu özetliyordu. Sadece, bu koca şişko dünyada sekiz milyar insanın içindeki bir kişiydi beni başrol yapan. Sadece bir kişiydi tüm muhtaçlığım. O giderse hiç olarak kalacakmışım gibi.

"Oluyor mu?" Ellerim arasında şekil vermeye çalıştığım kil çömleği gösterdim Ahi'ye.

Telefonunu cebinden çıkarıp karşıma geçti. Kamerayı yüzüme doğru hizaladığında en içten şekilde gülümsedim onun için.

"Olmama ihtimali var mı?" Güldü. Çektiği fotoğrafa baktı bir kaç saniyeliğine. "İki sanat eseri."

"Biraz yamuk oldu sanki." Çömleğin kenarlarını işaret ettiğimde arkama geçerek ellerini önüme doğru uzattı. Sıcak teni sırtıma değerken öne doğru eğilmesiyle saçlarını boynumda hissetmiştim. Çok hoştu kokusu.

"Düzeltiriz güzelim." Parmaklarını parmaklarımın üzerine koyduğunda ben sadece bana güzelim demesinde takılı kalmıştım. Onun güzeli olmak, beni kendine ait kılması ne kadar da güzeldi. Bunu bana üçüncü kez söyledi.

"Düzeltelim." Nefesimi tuttum. Onun nefesi ikimize de yeterdi. Kalbim yavaşladı, onun kalbi ikimiz için atardı. Ruhum sessizleşti, onun o naif ruhu bedenlerimiz için vardı.

Çömlek atölyesinde birbirimize yaptığımız yıldızları saklamak için çömlek yapıyorduk. Yıldızlarla üzerine desen yapacağımız çömleğimizin üzerinde ikimizin parmak izleri olacaktı. Sevgimizden, aşkımızdan katacaktık. Ahi'nin gözlerinin yeşiliyle boyayıp, benim gözlerimin rengiyle adımızın baş harfini yazacaktık. Bir sürü yıldız parlayacaktı çömleğin içinde. Kim kendini kötü hissederse içindeki yıldızlara bakıp mutlu olacaktı. Kimin gecesi yalnız geçerse o yıldızlar arkadaş olacaktı. Birbirimizinden izler bıraktığımız yıldızlara baktıkça daha çok biz olacaktık. Her gün farklı renklerde yıldız yapıp asla karanlıkta kalmayacaktık. Birimizin ışığı sönerse diğeri ışığını onunla paylaşacaktı. Sadece birbirimiz için parlayacaktık.

"Çok güzel oluyor." Dedim neşeyle gülerken.

"Bizim gibi." Dedi Ahi hemen arkamda.

Beni göğüs kafesine hapsedip, kalbinin hemen yanına koymuştu. Huzur bir cümleye ancak böyle sığabiliyordu.

"Teşekkür ederim her şey için." Çömlek tamamen hazır olduğunda pişirmesi için ustaya vermiştik. "Bu anlarımı asla unutmayacağım."

"Bazı anlar gökyüzüne yazılırmış." Karşıma geçerek ellerimden tuttu. "Sonsuz olan o yerde sonsuza kadar kalabilmesi için." Masanın üzerindeki boyalardan yeşil olanı alıp fırçayı içine batırdı. Elime uzanıp avucumun içinde fırçayı hareket ettirdiğinde içimdeki kıpırtıyla onu izledim. Yeşil, parlak yıldızlar çizmişti. "Yeşil en çok senin tenine yakışıyor."

Seviyorsan Fısılda Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin