Seviyorsan Fısılda

2.1

07.05.23

---♡---

Sıfır rakamı gibiydi aşk. Hayatınızda yıllar boyunca bir sürü insanlar bulunurdu, hepsinin sizde bir izi, etkisi vardı. Sonra biri gelir, kalbinize öyle çarpardı ki hayatınızdaki her şey sıfırlanırdı. Ondan öncesi hiçmiş gibi her şey silinirdi.

Herkes test kitabından sorular çözerken ben bir kaç sıra uzağımdaki kişiye odaklı kalmıştım. Buradaki herkesle rakiptik ama ben çoktan ona yenilmiştim. Kalemim sadece ona şiirler yazmak için varmış gibi parmaklarım arasında öylece duruyordu.

Test kitabıma baktım, farkında olmadan sayfanın köşesine Ahi'nin adını yazmıştım. Kendi kendime sayfanın üzerindeki isime gülerken kimsenin görmemesi için de her ne kadar kıyamasam da silmiştim.

Bu sırada masamın üzerindeki telefonuma mesaj gelmişti. Adını ekranda görmem ile kalbim ağzıma gelirken bakışlarım ondan tarafa kaymıştı. Bana bakmıyordu, elindeki kalemi parmakları arasında döndürüşünü gördüm.

Arkama yaslanıp masaya doğru birazcık eğildim. Mesaja tıkladım heyecanla.

@ahibrnn : Kaç soru çözdün?

@kiracneva : Saymadım

Çünkü sıfır sayılmazdı.

@kiracneva : Sen peki?

@ahibrnn : Sana sormalı

@ahibrnn : Kendi testinden çok benimkiyle ilgilendin

Gözlerim utançtan kapanırken Ahi'nin gülüş sesini sessiz sınıfın içinde çok net duymuştum. Bakışlarım üzerindeyken o ise telefonuna bakıyordu. Rezil oluşum onu güldürmüştü.

@kiracneva : Hayır ilgilenmedim

@kiracneva : Ayrıca benim fiziğim iyi değil

@ahibrnn : Fizik çözdüğümü nerden biliyorsun?

Yine, yeniden güldü. Dudaklarını birbirine bastırıyordu daha fazla gülmemek için.

Rezillik. Rezildim. En rezil benim.

@kiracneva : Gerizekalı değilim sonuçta

@ahibrnn : Öyle olduğunu iddia etmedim

@kiracneva : İddia ettin demedim

@ahibrnn : O zaman kendi kafanda kurma

@kiracneva : Kafamda kurmuyorum

@ahibrnn : Hiç de öyle gözükmüyor

@kiracneva : Bunak olduğumu mu düşünüyorsun?

@ahibrnn : Bunak mısın ki?

@kiracneva : Oradan bakınca öyle mi duruyorum?

Tenimde hissettiğim bakışlar ile gerilirken kalbim titriyor gibiydi. Şu an bana bakıyordu, büyük ihtimalle bunak olup olmadığımı anlamak içindi.

@ahibrnn : Öyle durmuyorsun

@kiracneva : İyi

@ahibrnn : Ve lütfen test çöz Neva

@ahibrnn : Bakışların üzerimdeyken odaklanamıyorum soruya

Cümlesini bir dakika içinde defalarca okudum lakin hangi manada söylediğini anlayamadım. Ya bakışlarım onu gerçekten rahatsız etmişti ya da hoşuna gidiyordu. Bilinmezlikten dolayı mesajını beğendim ve kulaklıklarımı takıp şarkı açtım. Zihnim bu şekilde biraz olsun ondan uzaklaşıyor gibiydi.

Omzumda hissettiğim el ile irkilirken Ömer çoktan yanıma gelmişti.

"Beş dakika önce çıkalım. Sana bir şey göstermek istiyorum." Başıyla test kitabımı işaret etti. "Toplan hadi."

"Ne göstereceksin?" Kulaklığımı cebime koyarken eşyalarımı toplamaya başlamıştım. Kalıp, Ahi ile daha fazla aynı ortamda kalmak isterdim lakin kendisi de birazdan kafeye geçecekti.

"Gidince görürsün." Heyecanla konuşurken sınıftakiler de hareketlenmeye başlamıştı.

"Merak ettim açıkçası." Son kitabımı da çantama koyduğumda ayağa kalkmıştım. Çantamı tek omzuma taktığımda Ömer eliyle geçmem için yolu göstermişti.

"Neva." Dedi arkadan gelen sesi. Adımı onun ağzından duymak kendimi daha değerli hissettiriyordu. Ömer de benimle birlikte arkamızdan seslenen Ahi'ye döndüğünde aslında çoğu kişinin ona baktığını fark etmiştim.

"Sana verdiğim kitabımı ne zaman vereceksin?" Ayağa kalktı ve postacı çantasını boynundan geçirdi. Ona çok yakışıyordu çantası. Tabii konumuz bu değildi. Benden, bana vermediği kitabı istiyordu. "Bugün verirsen iyi olur. Lazım."

"Şey..." Bana kitap vermediğini herkesin içinde söylesem utanır mıydı? Onu utandıracak bir şey yapmak istemiyordum. "Akşam versem olur mu?" Dedim mahcup sesle. Neden mahcup olduğumu da anlamış değildim. Bi an olmayan kitabı aldığıma kendim de ikna olmuştum.

"Hayır, bana şimdi lazım. Hemen, acil." Ömer'e doğru yaklaşırken hafifçe tebessüm eder gibi yapmıştı.

"Yalnız Neva benimle bir yere gidecek. Akşam versin kitabını." Ömer elini dirseğime koyup yön verirken onaylar gibi başımı salladım. Bir kere daha onu yalnız bırakamazdım, bu sefer gerçekten ayıp olurdu.

"Akşam mutlaka kitabını getireceğim." Sınıfın kapısından son kez baktım yeşil gözlerine. Olmayan kitabını götürmek bile heyecanlandırmıştı beni.

"Umarım." Kaşları hafifçe çatılmıştı lakin bakışlarındaki duyguların güzelliğini hissediyordum. "Umarım getirirsin."

Umarım Ahi, ben hep sana gelirim.

---♡---

Bir önceki bölümün son kısmı düzenlenmiş, son iki bölüm de kaldırılmıştır