Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
---☆---
Kendimden nefret ediyordum.
Kapıyı bir kaç kez çalarak bekledim. Kalbimin hızlanması kadar saçmaydı hayat. Kapının ardında onu bekleyecek kadar acizdim. Gelmeyecek birini her şeye rağmen bekleyecek kadar aptaldım.
Kendimden tiksiniyordum.
Kapı açıldı.
Hakan Kıraç hemen karşımda duruyordu. Onu öldürmek istiyordum. Boğazına yapışıp nefesini kesmek istiyordum. Neva'ma yaptığı her kötü hareket için intikam almak istiyordum.
Öylece baktım.
Acizliğimden utandım.
"Ne işin var senin burda?" Yüzünden, sesinden sadece kötülük akıyordu. Baba olamayacak kadar vicdansızdı. Kızının cenazesinde gülecek kadar pisliğin tekiydi. "Utanmadan kapıya mı geldin şerefsiz?!"
Keşke diğer gözünü de morartsaydım.
"Ahi." Sıla abla şimdi karşımdaydı. Kocasına baktı tiksinerek. "Daha fazla rezillik çıkarma." Keşke bu tepkileri kızı yaşıyorken de verebilseydi. "Buyur, geç." Zorla gülmeye çalışarak bana yol verdi.
Bu eve sadece Neva için giriyordum. Ama biliyordum ki çıkarken kalbimi de bırakıp gidecektim.
Bir adım attım. Nefesim kesildi. Her an Neva'yı görecekmişim hissi ruhumu parçaladı. Yutkundum. Gözlerim onu göremediği için benden nefret ederken sadece annesinin gösterdiği odasına yürüdüm.
"Ben içeride durmaya dayanamıyorum." Sesi kısılmıştı ağlamaktan. "Sen de çok durup kendini daha fazla üzme. Giden gelmiyor."
Ardından giderim, ben de gelmem.
"Teşekkür ederim." Kapı koluna uzandığımda titreyen ellerimi fark ettim. Her şeye rağmen şu anda en çok istediğim şey bu odaya girmekti.
Odasına girdim.
Bittim.
Her yer o kokuyordu.
Çiçek kokulu, yıldızgözlüm.
"N-neva..." Kapıyı ardımdan kapatıp kilitlediğimde öylece durdum olduğum yerde. Kokusu günler sonra etrafımı sarmıştı. Ne kadar güzel kokuyordu. Doyamamıştım kokusuna. Doyamazdım ben ona.
"Yıldız gözlü..." Kalbim biraz daha hızlı çarpıyordu artık. Buğulu gözlerimle baktım odasına. Her yerde ondan bir parça vardı ama bu parçaları birleştirince o geri gelmiyordu. Bir kaç adım atabildiğimde yatağının yanına oturdum. Örtüsünü bozmak istemedim. Kokusunu silinsin istemedim.
