Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
---☆---
"İmza günün oldukça yoğun geçmiş anlaşılan." Yanağıma kocaman bir öpücük bırakarak geri çekildi. Ellerini belimden iki yana sardığında başımı boynuna doğru yasladım.
"Bayaaa!" Sesim oldukça neşeli çıkarken boynumdan öpmüştü. "Şiir kitabımıza bu kadar ilgi olacağını bilmiyordum. O kadar çok imza attım ki parmaklarım uyuştu." Kalemi tutan parmaklarımı yukarı doğru kaldırıp görmesi için gözlerinin önüne uzattım. "Acaba kırılmış olabilirler mi? Nasıl yapacağım o zaman sana yoğurtlu mantı?" Yalan telaşımla baktım o çok sevdiğim yeşil gözlerine.
"Mantıyı boşver seni yerim ben." Parmaklarımdan öptü. "Ayrıca şair hanım o ilgiyi sonuna kadar hak ediyorsunuz. Şiirlerinizin her biri sanat eseri." Ellerini belimden çekip yüzüme yerleştirdi. "Mesela gözlerin..." Dudaklarını dokundurdu gözlerimin üzerine. "Yanakların..." Şimdi de yanaklarımdan öpüyordu. "Her zerren detaylarla dolu. Şiir yazılacak kadar güzel detaylarla."
"Buna sebep olana bakmak lazım." Gülerek ellerimi saçlarının arasına daldırdım. "Aşk bir şiirse sen en güzel dizesin." Kollarımı sıkıca doladım boynuna. Sarıldım. Kalp atışlarını tenimde hissettim. Sıcaklığıyla her zerrem huzur oldu.
"Her gün sana yeniden aşık oluyorum." Dudaklarıma doğru konuştu. Yeşil gözleri yüzümün her tarafında geziniyordu ama en sonunda dudaklarımda duruyordu. "Sen şiirsin ve ben seni defalarca okumaktan sıkılmıyorum." Parmağını dudağımın üzerinde gezdirirken diğer eliyle çenemi kavramıştı. Çokhoştu. "Aksine her okuduğumda detaylarında boğuluyorum. Dipsiz ama huzur verici deniz gibi."
"Sen nerden öğren bu sözleri ya?!" Neşeyle kahkaha atıp daha çok sokuldum ona "Sizde de bir şair havası gördüm Ahi Bey."
"Sevgili şair karımdan kaptık bir şeyler." Eliyle yüzümü kendi yüzüne çekip dudaklarını dudaklarıma değdiriyordu ki duyduğumuz sesle panikle geri çekildik.
"Anneee!"
Kapı ağzında üzerindeki pijamaları ve saçı dağılmış şekilde, ağlamaklı yüzünü minik elleriyle ovuşturan bir adet Yıldız.
Bizim minik kızımız. Neva ve Ahi'nin kızı.
"Annecim." Kollarımı açtım bana gelmesi için. Koşarak gelip kollarını boynuma doladı. "İyi misin? Neden uyandın?"
"Keşke iki dakika sonra gelseydin kızım ya." Ahi kendi kendi söylenirken Yıldız'a baktım merakla. Küçük dudaklarını büzüp dolan ve yıldızlar gibi ışıl ışıl parlayan yeşil gözlerini gözlerime dikti.
