"Bana güzelim dedi!" Sadece, dünyada sadece onun güzeli olmak istedim.
"Ve...Beni öptü!" Parmaklarım dudaklarımın üzerine gittiğinde deli gibi hem utanıyor hem de sevinçten kalbim çarpıyordu.
"Düşünebiliyor musun Karamel, beni, Neva Kıraç'ı öptü. Hem de dudaklarımdan!" Gözlerimi kapatıp gökyüzüne doğru gülümsedim. "Yıldızlarımın ışığı hiç sönmeyecek, hep parlayacaklar."
"Miyavvv!" Dakikalar önce yemeğimi paylaştığım ve adını Karamel koyduğum kedi de oldukça mutlu görünüyordu. Mutluluk bulaşıcıydı.
"Teşekkür ederim çok incesin." Başını okşadığımda hoşuna gitmiş olmalıydı, yere uzanmıştı.
"Miyavv."
"Çok seviyorum onu. Denizler mürekkep olsa yine de yetmezdi ona olan aşkımı anlatmaya." Karşımdaki denize baktım. Hareketsiz, buz gibi olmuş bedenimi görmüyordum şimdi. Hayallerim vardı gemilerin en ucunda ufka doğru açılan.
Ahi, bana hayaller kurduran adam.
Dakikalar geçti ama oturduğum yerden kalkmadım. Deniz karşımda, Karamel hemen elimin altında duruyordu. Hayallerim vardı şimdi, arka fonda en renkli müziklerin çaldığı. Mutluydum. Çocukluğum küs değildi kimseye. İmkansız diye kelime yoktu artık benim için. Aylar öncesine kadar tesadüf bakışlarıyla yetinen ben, şimdi ilk öpücüğümü ondan almıştım.
Beni öpmüştü!
Ne kadar da narindi öperken. Kıyamazmış gibi, incitmekten korkarcasına.
"Görüşürüz Karamel. Umarım hep mutlu olursun."
El salladım ona. Ayağa kalkıp yavaşça yürüdüm evin yolunu. Dünyamın solan renkleri değişmişti sanki. Artık daha canlı ve parlaktı. Hayat güzeldi. Sevgisi hayatımı güzelleştirecek kadar mükemmeldi.
Yolda yürüdüğüm sırada telefonuma gelen mesaj durmama sebep oldu. Mesajın kimden geldiğini görmemle neşem iyice artmıştı.
@ahibrnn : Kafeye gelebilir misin?
@kiracneva : Gelebilirim
@ahibrnn : Bekliyorum
@kiracneva : Geliyorum
Vakit kaybetmeden hızlıca yürüdüm yolları. Sabah dershanede görsemde hep aynı heyecan olacaktı. Kafenin kapısının önünde durduğumda hava çoktan kararmıştı. İçeri girdiğimde ise müşterilerin olmaması garibime gitmişti. Kapanma saatine daha çok vardı halbuki.
