Bu coğrafyayı yapa bilen var mı amk yine kaldım ya
Afra odaya alınmış cama dayanarak sigara içiyordu. Ne kadar yasak desekte umrunda olduğunu düşünmüyordum. Camdan aşağı dalgın dalgın bakıyordu. Oturduğum yerde ona doğru dönüp "Noldu?" dedim.
Gözlerini bana çevirdi. Dolu dolu suratıma bakıyordu. Yerimden kalkıp bir kaç büyük adımda yanına ulaştım. Kollarımı beline bağlayıp sıkı sıkı sarıldım. Afrayı ağlarken görmek çok zordu. Eğer ağlıyorsa ciddi bir sorun vardır. "En ufak hatam yüzünden bir askerimi kaybediyordum. Bilinçsizce haraket ettim. Herkesi endişelendirdim özelliklede yüzbaşını. Eğer orda bana bir şey olsaydı yüzbaşının sırtlayacağı yükün haddi hesabı yoktu."
"Senin hatan değildi o an o olması gerekiyordu ve oldu kimse yara almadı merak etme. "
"Ama alabilirlerdi."
Benden ayrıldı dolu gözlerinin yerini boş bakışlar aldı. Sigarasından derin bir nefes çekip söndürdü. Yatağa geçip yerleşti ve gözlerini kapattı. Anlamayan gözlerle ona bakarken kapı açıldı ve içeriye tim girdi.
"Şşşş görmüyomusunuz komutanım uyuyor." Ayşe sessiz olduğunu sandığı bir tonda konuştu ve parmak uçlarında yürüyerek Afraya yaklaştı.
"Ben sizi yanlız bırakayım."
Kapıdan çıkacakken Köse kolumu tuttu. "Otur şuraya senin bir yere gitmene gerek yok."
"Özel şeyler konuşursunuz diye dedim."
"Senden gizlim saklım olmaz otur şuraya." Gözlerim Afraya deydi.
"Aa komutanım uyumuyomuş. " Ayşe saf saf konuştuğunda gülmemek için zor durup Afranın sol tarafındaki koltuğa oturdum.
"Rahat ol asker!"
"Hayati?"
Hayati ensesini kaşıdı. "İki hafta izinlisiniz komutanım. Yaranız iyileşmezse izin süreniz arta bilir albayın kesin emri var. O yavru kurdu alayda görürsem vurmadan bırakmam bu sefer dedi."
Afranın sinirden çenesi kasıldı. "O dedi dimi?"
Hayati olduğu yerde etrafa yardım bakışları atıyordu. "Kim komutanım?"
"Demir!"
Anaskm noluyo lan?!
"Evet komutanım."
Hayati el pençe divan üzgün olduğunu belli eden bir şekilde Afraya bakıyordu. Koca koca askerleri hizaya getirip,dağlarda terörist avlayan Afra bana küçük bir çocukmuşum gibi davranması içimi sıcacık etti. Kafamdaki düşünceler yüzünden kıkırdadığımda Afranın delici bakışları bana döndü. "Çok komik dimi?" Rahatça omuz silkip "Evet?" Dedim. Suratını sertçe sıvazlayıp boş duvara bakmaya başladı. Köse hayatiye yaklaşıp omzuna dokundu.
Hayati yavaşça geri çekilip diğerlerinin yanına gitti. Afranın bakışları Köseye döndü ve sorgulan bir biçimde tek kaşını kaldırdı.
"Özür dilerim komutanım."
"Niye?"
Köse eğdiği kafasını şaşkınlıkla kaldırdı.
"Benim yüzümden şim-"
"Sen dedin mi gel beni kurtar?"
Köse kafasını iki yana salladı.
