Dreaming Upon the Celestial : My Life In 2033

CHAPTER 16

Liyen

Ang pinaka malaking katanungan sa isip ko magmula ng bumalik ako dito ay ying apelyido ko. Bakit naging Laureño?

Napatingin ako sa notebook na hawak ko. Simpleng notebook lang to na mayroong picture ko sa harap. Pero nang buksan ko yung notebook ay parang bago lang. Sobrang linis at walang kasulat-sulat.

"Ano ba yan!" Reklamo ko at muling naghalungkat sa mga cabinet. Wala naman akong makitang notebook. Nung highschool ako, mahilig akong maglagay ng diary sa kailaliman ng mga gamit ko. Kasi yung pakielamero kong kapatid laging binabasa yun.

Hays! Speaking of him, kumusta na kaya siya?

Inalis ko muna ang isipin ko sa pamilya ko at muling binuksan ang pinakalast na bahagi ng cabinet. Mayroon akong nakapang matigas na bagay sa pinaka ilalim.

Ano to?

"Love!" Mabilis kong ibinalik lahat ng gamit sa pinaka ilalim na cabinet at isinara yon. Hindi ko rin alam kung bakit ako nataranta at natakot. Ano kaya yung nakapa ko?

Teka double meaning. Pero hindi yung ano yon ha.

"Ohh? Tapos kana? Haha." He knitted his brows.

"W-what?" Tanong ko. Ano ba yan! Bakit ba ako nauutal?
Umiling naman siya at nag start maglagay nung necktie. Pero maka-ilang oras na nagtatali parin siya nung tie.

"Dika pa ba tapos?" I asked. Tinignan niya ko sa salamin bago ako tuluyang lingunin na naka pout.

Waitttt... Hahahahha
Naka pout nga siyaaaa!

Hindi ko napigilang mapangiti ng bahagya. Ang cute niya namang mag pout, samantalang ako mukhang tanga pag ngumuso.

"Hindi ako marunong." Bulong niya habang nakanguso.

Pfft.

Seryoso ba siya? Lagi siyang naka... Teka hindi ko nga siya nakikitang nag ne-necktie nitong mga nakaraang araw. Akala ko fashion niya talagang naka long sleeve na polo tapos hindi naka butones yung dalawang butones sa taas.

"I need to be formal later in the meeting." Dugsong pa niya. Nagpipigil tawa akong lumapit sa kanya.

"Hindi rin ako marunong." Natatawa kong saad. Lalo naman siyang ngumuso kaya nawala yung ngiti ko.

Hindi siya mukhang tanga. Shit! Ang hirap lang tumangi. Walangya!

Naalala ko pa naman paano magtali ng necktie nung highschool. That will do naman siguro.

"Si-sige na nga, halika dito. Gusto mo ba ng pa- ribbon? Pfft!" Hahahha I bite my lower lip to stop myself from laughing. Sinamaan lang niya ko ng tingin.

"You used to tie my necktie." Reklamo niya. Pssh. Hindi namana ko taga tali nitong kadena sa leeg niya eh. Hindi ko nga alam pano to. Eme eme lang tong pagtatali ko ng necktie niya. Hahaha

"Ayan tapos na. " Ngumiti ako ng malapad sa kanya. Kinakabhan pa ako ng tumingin siya sa salamin baka magalit eh. Buti ngumiti naman siya ng bahagya. Mukha namang maayos yung pagkakatali ko hehe.

"Me too." Napayuko ako at nakitang inaabot din ni Liyan yung necktie na maliit. I smiled at binuhat siya sa kama. Magkakulay pa sila ng outfit ng daddy niya.