Dreaming Upon the Celestial : My Life In 2033

CHAPTER 17

LIYEN

Hindi ko na maintindihan ang nangyayari. Ok naman na ako dito sa future pero lalo akong naguluhan sa diary o kung ano mang notebook na to. Habang nakatingin sa isang page na may sulat na kakaibang lengwahe.

"Hi-hindi ako si Eleanor!" Tanging bulalas ko ng makita ang nilalaman ng diary.

Shit! Mura ko ng unti unting mabura ang lahat ng nakasulat sa page na binabasa ko.

Waitt! Sandali! Bakit?

Wtf! Nanlumo ako ng sa bawat buklat ko ay wala ng nakasulat. Binuklat ko pa bawat page at hindi ko alam kung namamalik-mata lang ako pero nabura talaga lahat ng nakasulat sa notebook.

"What the hell!" I started crying while covering my face using my hand. Nagsama-sama na lahat, yung pagod, pagkabalisa, pagkalito at disappointment. This notebook is the only thing na makakasagot sa mga katanungan ko.

"Hey!" Biglang tumakbo si Liyan palabas ng office na parang may hinahabol kaya agad naagaw niya yung attention ko.

I wiped my tears using my hand and run after him.

"Wait, Liyan! where are you going?"

Pagkalabas ko ay pinagsisihan ko agad na sana 'di ko na lang sinundan si Liyan. Everyone's eyes are on me. Para na nila akong binabalatan ng buhay.

I compose myself to ask someone. Baka nakita nila si Liyan. Naglakadlakad pa ako pero nakakapag taka na halos lahat sa kanila ay takot na tumingin sa akin. Tumahimik din ang paligid at halos parang lahat ay pigil ang hininga.

Sa di kalayuan ay nakita kong may nagkukwentuhan na tatlong empleyado. I started walking towards them kasi parang hindi nila ako napapansin. Kinalabit ko yung babaeng empleyado at nung mapaharao sila sa akin ay mukha silang gulat na gulat.

"Ma-ma'am Eleanor!?" I smiled. Pare pareho naman silang nagulat at weirdong nakatingin sa akin.

"Ahmm, pwede magtanong? Nakita niyo ba si Liyan?" The three of them point out the elevator. I smiled genuinely.

"Thank you!" Pagsabi ko non ay mabilis ako tumakbo don sa tinuro nila.

Why everyone seems so distant at me? Naiiling na lang akong naglakad papunta sa elevator. Papasara na sana yung elevator ng may nagmamadaling babae na tumatakbo papunta sa kinalalagyan ko, mabilis kong pinindot yung elevator para bumukas ulit.

"Tha-thank you!" Hingal niyang salita habang nakangiti ng malapad.

"No worries." I smiled back. She presses the fourth floor. Hindi na ako nakielam kasi dun din naman una kong rota. Hindi ko alam kung anong floor si Liyan nagpunta.

"Wait aren't you going to press yours?" She asked. Umiling ako at naiilang na ngumiti.

"Pareho tayo ng floor." She nooded. minutes of silence nagsalita ulit niya.

"Bago lang ako dito. Hehe My name's Katz" then she smiled again whiles stretching her hand. Nakipag kamay din ako at ngumiti ng malapad.

"Li... Eli" I hesitate to give my name to her at first. Para kasing may kakaiba sa akin na ayaw ng lahat dito. Oh sorry, kay Eleanor pala.

"So Eli, matagal kana ba dito? Ako kasi bago lang. You know still nangangapa at humahanap pa rin ng makaka close."

"Halata nga." Komento ko.

"Huh?"

"Ha? Wala, bago lang din ako dito hehe."

"Kaya pala parang wala ka ding mga ka close dito. Grabe no? Wala man lang welcome party yung mga bagong nagtatrabaho dito."
Naniningkit niyang reklamo. Pake ko doyan hindi naman ako empleyado dito. Bigla niya naman akong hinampassa braso kaya naagaw niya ulit attention ko.