KARAHİNDİBA-Dönem Kurgusu/ Tamamlandı/

~TANITIM~

Başlama tarihinizi şöyle alabilir miyim?

Bu kurgu canımın içi, kız kardeşim S.K itahfen yazılmıştır.💕

1960'lar da Anadolu....

Dışarıda vurulan davulların sesi camları ve duvarları aşıp evin içine kadar girmişti. Gençlerin şen bağırışları, keyif dolu kahkahaları... Herkes ne kadar da mutluydu. Mutlu olacaklardı elbet. Köylerinin Yaman Ali Bey'i evleniyordu! Ve bu gece onun şanına yaraşacak bir düğün ile çınlıyordu köy meydanı. Kazanlarla kaynatılan yemekler, ateş başında çevrilen kuzular, tandırlar dolusu ekmekler. Doymayan bir insan bırakılmamıştı etrafta. Öyle ki verilen yemekler ile mideler bayram etmiş, oynanan oyunlar ile gönüller şenlenmişti. Gelen herkes gelin ve damat için hayır dualar ederek ayrılmıştı meydandan.

Oturduğu yatağın ucunda yüzüne örtülmüş duvağı ile beklemekteydi genç kız. Korkuyordu. Kim korkmazdı ki? Evini, köyünü bırakıp gelin olmuştu buralara. At sırtında gelin alıcılar ile gelirken sessizce gözyaşı dökmüştü. Lakin tamamdı. Gayrısı olmayacaktı. Gözü yaşlı, başı eğik durmayacaktı kimsenin karşısında. Yanaşma değildi ya! Bey kızıydı o bey! Bey kızı haliyle de bir beye hanım olması yaraşmıştı. Fakat az sonra o beyin odaya gelecek oluşu göğsünün içinde bir yerleri ürkekçe titretiyordu.

Nitekim öyle de olmuştu. Çok değil dakikalar sonra dışarıdan bazı sesler duymuş, avuç içleri ter içinde kalırken gözlerini sımsıkı kapatmıştı. Usulca açılmıştı odanın kapısı. Ayak seslerine bakılırsa Yaman Ali Bey gerdek odasına giriş yapmıştı. Kalbi boğazında, hayır hayır ağzında atıyordu. Dizleri titriyor olsa da yavaşça kalkmıştı ayağa. Duvağın ardından gördüğü heybetli beden yürümüş ve tam önünde durarak elini cebine atmıştı. Bir şıkırtı ile çıkmıştı kırmızı kurdeleye dizilmiş sarı liralar. Genç adam ellerini uzatıp artık karısı olan kızın başından geçirmişti yüz görüldüğünü. Ardından kısık bir besmele ile uzanarak bir nefeste açmıştı duvağını.

Yaman Ali Bey'in bakışları duvağın altından çıkan güzellikte takılı kalmıştı. Ona ürkek ama bir o kadar da kendinden emin bakan ela gözler, iri bukleler halinde beline dek inen kızıl tutamlar, kızıl saçlara tutturulmuş gelin telleri ve elmacık kemikleri üzerine murassa bir mücevher misali serpiştirilmiş çil taneleri. Sert bir yutkunuş geçmişti boğazından. Çok güzeldi bu kız. Dul bir adama gelin olamayacak kadar güzeldi. Ve küçüktü! Makyajın ardına gizlenmek istenilse taptaze bir kır çiçeği olduğu aşikardı. Derinlerden bir nefes üflemiş, uzanıp kısa bir buse kondurmuştu kızın alnına.

-Hoş gelmişsin Dide kız. Hoşluk getirmişsin. Lakin ben... ' Ona odaklanmış elalardan mahcubiyetle kaçışmıştı. Toprakla uğraşmaktan nasırlaşmış avuçları sımsıkı kapatmıştı.'Ufaksın Dide kız. Yanaşamam ben sana. Evvelce büyüyesin isterim. Dilediğince de beklerim.'

Duyduğu sözler karşısında şaşkınlıkla havalanmıştı uzun kirpikler. Ela gözler az evvel yanaklarına basan allık sebebiyle bakmaktan çekindiği o yüze dikkatle tutunmuştu. Yanaşmam ne demekti? Onu beğenmemiş, kadın gibi görmemiş, koynuna almaya layık mı bulmamıştı? Evet az evvel korkudan karnına ağrılar saplanmıştı. Fakat kocası olacak adamın ona yanaşmayacağını söylemesi kadınlık gururuna ağır gelmişti. Keskince sızlamıştı burnunun direği. Gözleri istemsizce dolmuş, ama yine de omuzlarını asla düşürmemişti. Elini belindeki al kuşağına uzatıp hışımla çözmüştü düğümünü. Ve kurdeleyi süslü gerdek yatağının üzerine bırakırken minicik bir gözyaşı eşliğinde söylenmişti.

  -O vakit buyurup kendin uyuyasın döşeğinde Yaman Ali  Bey. Ufacık kızdan sana hanım olmazmış madem, keşkem almayaydın! "

Ben yine BursaliGelin sayesinde bir işlerle kalkıştım. 🤭💖

Umarım beğenirsiniz 🙏🤍

En kısa zamanda yeni bölümde buluşalım.

Wattpad:Maysa_58

Instagram: Maysa_58_ takip ederseniz kitap hakkında daha çabuk bilgi alabilirsiniz.