KARAHİNDİBA-Dönem Kurgusu/ Tamamlandı/

~4.Bölüm~

Tufan Altaş- Ceviz oynamaya geldim

Kurgu eski dönem kurgusudur ona göre okursanız sevinirim. :)

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.  🍂

Burnuna dolan çiçek kokusu ile güne başlamıştı Yaman Ali. Göğsünde yatan karısı ile kaşlarını çatmıştı. Dün gece rahatsız olmasın diye ötede yatmıştı. Nasıl olmuştu da sabaha koyun koyuna uyanmışlardı? Nasıl olmuştu bilmiyordu Yaman Ali, ama çokça hoşuna gitmişti. Eğilmiş ve genç kızın kızıl saçlarına belli belirsiz öpücük kondurmuştu. Gördüğü açık süt beyaz gerdanı ile sertçe yutkunmuştu. Bembeyaz teni ve dolgun göğüsleri resmen apaçık ortaydı. Gözlerini kaçırmıştıYaman Ali. En acelesinden yataktan çıkması lazımdı, yoksa hiç iyi şeyler olmayacaktı.

Karısını hiç rahatsız etmeden yataktan kalkmış ve üzerini değiştirmeye başlamıştı. Bey de olsa her sabah gider hem çalışanlara yardım eder, hem de tarlaları bir güzel kontrol ederdi. Gözü tekrardan Dide'ye kaydığında yüzünde bir gülümseme oluşmuştu. Senelerce yalnız yattığı yatakta bir başkası, yani karısı ile yatmak tuhaf ama hoş bir şeydi. Rahmetliden sonra unutmuştu bu hissi. Odadan sessizce çıkmıştı ve merdivenlere yönelmişti ki elindeki yün bebeği ile oynayan kızını görmüştü. Sabahları çok erken kalkar ev ahalisi uyanana kadar kendi kendi kendine sessizce oyun oynardı Zemheri. Yaman Ali kızının yanına gitmek istemişti. Ona doğru bir adım atmış ama yapamamıştı. Hızlı adımlarla hemen geri merdivenlere yönelip evden çıkmıştı. Zemheri ise giden babasının arkasından sadece bakmakla yetinmişti.

Dide sanki kocasının soğukluğunu hissetmiş gibi uyanmış ve hemen yataktan kalkıp yatağı düzeltmişti. Pembe elbisesini giyinmiş, ela gözlerine kara sürmesini sürmüş ve odadan çıkmıştı. Gördüğü Zemheri ile ise duraksamış, aklına gelenle hemen geri odaya dönmüştü. Uzanıp dolabın üstündeki gümüş işlemeli tarağını almıştı. Ardından Zemher'inin yanına varmıştı.

- Günaydın Zemheri!" demişti şen şakrak sesiyle. Aşağıdaki mutfaktan gelen seslere bakılırsa evin çalışanı uyanmış olmalıydı. Zemheri elindeki oyuncak bebeği sedire yana bırakmış ve Dide'ye çekingenlikle bakmıştı. Dün gece babaannesi sıkı sıkı tembih etmişti. "Dide senin anan kızım ona iyi davran." diye ama Zemheri hiç oralı olmamıştı. Zemheri onlardan ana mı istemişti?

-Günaydın" diye karşılık vermişti cılız sesiyle. Dide sedirin ucuna ilişip kızıl saçlarını güzelce taramaya başlamıştı. Zemheri'nin ona dikkatlice baktığını görünce doğru yolda olduğunu anlamıştı. Taraması bittiğinde saçlarını en tepeden iki yandan güzelce örmüştü. Zemher'nin gördüğü manzara ile minik elleri kendi dağınık saçına gitmiş ve derince bir iç çekmişti. Babaannesi onun saçlarını tarar ve sadece bağlardı. Gözleri iyi görmediği için doğru düzgün örmesini beceremezdi. Hep aynı saçı yapardı ama yine de dağınık görünürdü saçları. Dide'nin saçlarına iç çekerek bakmıştı. Genç kız bu bakışları fark etmişti.

- Senin saçlarını tarayım mı? Söz veriyorum Zemheri hiç incitmeyeceğim." demişti içten bir sesle.

- Hayır!"

Kesin ve tok bir sesle konuşmuştu Zemheri. İstemiyordu saçlarına dokunulmasını. Hele Dide'den gelecek hiçbir şeyi istemiyordu.

Dide derin bir nefes almıştı. Anlaşılan Zemheri ona zamanında kendi analığı Fadime Hanım'a ettirdiğini edecekti. Şimdi Fadime Hanımı anlamıştı. Neler hissettiğini yüreğinden bilmişti. Fadime Hanım da Dide'ye hep iyi davranmıştı ama kendisi onda hep art niyet aramıştı. Başını peki dercesinde sallamıştı. Zemheri'yi kızdırmak istemiyordu. Yavaş yavaş anlaşacaktı onunla.