KARAHİNDİBA-Dönem Kurgusu/ Tamamlandı/

~17. Bölüm~

Ben geldim! İnanılır gibi değil biliyorum ama vallahi geldim 😂🤭

Mabel Matiz- Sarmaşık

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum 🤍

Yanan sobanın yamacına oturmuş, mandalina soymakla meşguldü Dide. Bir yandan da gözü yerde, yeni yeni sürünmeye başlayan oğlu Bahadır'daydı. Geçen haftalarda kendi kendine sürünmeye başlamıştı Bahadır. Yedinci ayını doldurmuş sekizinci ayına doğru gidiyordu. Büyüdükçe yüz hatları aynı babasına benziyordu. Gören herkes "Aynı babasına benziyor" diyordu. Tabiki Dide bundan hiç şikayetçi değildi. Kocası oldukça yakışıklı bir adamdı. Üstelik çok mert, dürüst bir adamdı. O yüzden oturuyor kalkıyor huyunun da babasına benzemesi için dua ediyordu Dide.

"Dide ana! Şunu anlayamadım!" diyen Zemheri ile bakışlarını kızına çevirdi Dide. Karın yağması ile okullar tatil edilmişti..Zemheri ise okullar tatil oldu, karın keyfini çıkarayım diyeceğine sürekli kitap okuyor ve ödevlerini yapıyordu. 'Çalışkan kızım!' diye geçirdi içinden

Dide, kızının anlayamadığı yeri güzelce kendi bildiği kadarıyla anlatmıştı... Zemheri o kadar zekiydi ki hemen anlamıştı zaten. Dide, oğlunu kucağına almış ve yanağına kocaman bir öpücük kondurmuştu. Daha sonra bir dilim elma almış ve oğlunun eline tutuşturmuştu. Zemheri ise hala yazı yazmakla meşguldü.

"Zemheri! Güzel kızım, hadi biraz meyve ye sonra devam edersin." demişti. Zemheri başını olumlu anlamda sallamış ve kitaplarını hemen yan tarafına dikkatlice koymuştu. Kitapları onun için çok değerliydi. Bazen Bahadır almaya çalışıyordu ama asla izin vermiyor köşe bucak saklıyordu.

" Ana! Asım kayhya neden, Mustafa'nın benimle oynamasını istemiyor? Biz kötü bir şey mi yapıyoruz?" Aklına düşeni hemen sordu Zemheri. Bugün de sabah oyun oynarken Mustafa'yı ite kaka yanından götürmüştü Asım Kahya.

Kızının masumca sorusu karşısında sadece yutkundu Dide. Derin bir nefes aldı. Tabiki kötü birşey yapmıyorlardı, her çocuk gibi oyun oynuyorlardı ama sanki kötü birşey yapıyorlarmış gibi sürekli onların oyunlarını bozuyorlardı. Yaman Ali, kıskanç olduğu için bozuyordu peki ya Asım Kahya? O neden bozuyordu çocukların oyununu? Bunu bir türlü anlamıyordu Dide. Nazikçe kızının saçlarını okşadı,

" Güzel kızım benim, Mustafa'nın sürekli işi oluyor tarlada biliyorsun. Ondan bozuyor oyunlarınızı Asım Kahya ama ben konuşurum bir dahakine bozmaz!" demişti kesin bir tavırla. Zemheri başını anladım dercesine sallamıştı. Daha sonra Dide, önce kızını uyutmuş daha sonra oturdukları odayı güzelce toplamış ve oğlunu alıp kendi odalarına geçmişti. Hala saat çok erkendi ve Dide'nin asla uykusu yoktu! Yaman Ali, sırt üstü uzanmış uyuyordu.  Kışın gelmesiyle, Yaman Ali daha bir çalışır olmuştu. Köydeki çoğu insan onların eline bakıyordu. Yaman Ali de köyün beyi olarak kimseyi muhtaç etmek istemiyor ve onlar için çabalıyor çalışıyordu. Sabahları erkenden kalkıyor, akşamları ise erkenden gelip  uyuyordu. " Birkaç hafta böyle idare edelim Dide'm. Sonra inşallah eski düzenimize döneceğiz." demişti. Dide ise o anları sabırsızca bekliyordu. Akşamları kocası ve ailesi ile soba başında oturmayı çok seviyordu. Yaman Ali sürekli onlara farklı farklı hikayeler anlatıyordu. Zemheri ile oynuyorlardı. O anları çok seviyor ve huzurlu hissediyordu Dide. Oğlunu yatağın üzerine koydu ve elbisesini çıkardı. Üzerine geceliklerini giydi ve yatak başlığına sırtını dayadı. Oğlunu güzelce emzirmeye başladı. Dide'nin bu hayatta en sevdiği şeylerden biri oğlunu emzirmekti. Sürekli oğlu ile göz göze olmayı çok seviyordu. Onun o masum bakışlarını, ara sıra ona gülen dudaklarını çok seviyordu.