KARAHİNDİBA-Dönem Kurgusu/ Tamamlandı/

~11.Bölüm~

Biz geldik!! Size çok güzel  bir yazar önerisi ile geldim 🤭
-sessiz_1_yazar- çiçeğim çok güzeller kitaplar yazıyor kesinlikle okuyun, okutun 😍🤍
 

Zakkum- Rast gele sevemedim

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum 🤍

Küçük ellerini karnının üzerine koydu ve derince nefes aldı Dide. Karnı hala düzdü, ama o ellerini karnından hiç çekmiyordu. Sanki eli karnının üzerinde olmasa, onu ondan alacaklar gibi hissediyordu. Herşey yolunda ilerliyordu, gebe olduğunu duyan aileleri çok sevinmişti. Hemen köy ahalisine yemekler dağıtmak için hazırlıklara girişmişlerdi. Düğün yemeği gibi; kazan kazan yemekler hazırlamışlar ve aç olan herkesi doyurmuşlardı. Yardıma ihtiyacı olan ailelere yardımlar yapılmış, durumu iyi olanlar ise doğacak bebeğe ve anneye  hediyelikler getirmişlerdi. Kaynanası battaniye örmeye başlamış, Fadime anası ise hırka örmeye başlamıştı. Zemheri ise bir kardeşi olacağını duyunca nasıl sevinmişti oysa! Gözlerinin içi parlamıştı, Yaman Ali ve Zemheri'nin arası her geçen gün daha da güzelleşiyordu. Baba kızın arasındaki bağa hiç şüphesiz en çok Dide seviniyor ve mutlu oluyordu.

Hele son olanlardan sonra daha çok mutluydu, Ekrem bir ömür boyu hapiste kalacaktı! Yaman Ali gitmiş ve çalışanı olduğu için ifade vermişti. Asim kahyanın o gün ki mahçupluğu ise Ekrem'e kefil olup kendisini işe almasıydı, ama yapacak birşey yoktu, kimse böyle olacağını bilemezdi. Ekrem o  kadar insanı borç içinde bırakmıştı ki, bir ömür çalışsa asla ödeyemezmiş paralarını. Mahkeme kararı ile müebbet verilmişti o yüzden. Bir nevi Dide'de kurtulmuştu Ekrem'den, hala içinde Yaman Ali'ye yalan söylediği için huzursuzluk vardı ama konu kapanmışken de tekrar açmak istemiyordu. Bu sır onunla birlikte ölüme kadar gidecekti.

- Dide ana! Dide ana!"

Duyduğu ana kelimesi ile hızla oturduğu yerden kalkmıştı. Yanlış mı duymuştu? Zemheri ona ana diye mi bağırmıştı? Gözlerinin içi mutlukla  dolarken, merdivenlerden ona doğru koşan çiçekli elbisesi ile Zemheri'ye bakmıştı. Sabah saçlarını iki yandan örmüştü, koştukça saçları iki yana doğru gidiyor geliyordu. Öyle güzeldi ki Zemheri, "Rabbim kaderini güzel eylesin" dedi içinden.

- Dide ana! Bak Mustafa bana ne verdi!" elindeki nazar boncuktan yapılmış bir kolye vardı. Uçları bağlanmamıştı, Zemheri'nin resmen gözlerinin içi gülüyordu.

- Anan sana kurban olsun!" demişti Dide, sıkıca sarılmıştı Zemheri'ye daha sonra örgülü saçlarına öpücük kondurup, elindeki kolyeyi almıştı.

- Mustafa bana yapmış çok güzel değil mi?" diye sordu Zemheri çocuksu haliyle, boncukları yamuk yamuk, yarısını ters takmıştı Mustafa, ama hakkını yememeliydi bu haliyle bile çok güzel olmuştu. Dide başını olumlu anlamda sallamış ve kolyeyi Zemheri'nin boynuna takıvermiş ucunu sıkıca bağlamıştı.

- Çokta yakıştı benim kızıma!" dedi Dide, Zemheri utangaçlıkla gözlerini kaçırmıştı. Kahyanın oğluydu Mustafa; babası ile tarlarda çalışıyor, çalışmadığı zamanda gelip Zemheri ile oynuyorlardı. Yaman Ali kızını biraz kıskanıyordu Mustafa'dan ama yapacak birşey yoktu. Zemheri'nin şuan en iyi arkadaşı Mustafaydı. 

Daha sonra birlikte, karahindiba çayı içmişlerdi. Dide evdeki herkesi bu çaya alıştırmıştı. Yaman Ali bile akşamları içmeden yatmıyordu artık. Çaylarını içtikten sonra, terasta bol bol sohbet etmişlerdi. İlk günlere göre araları gittikçe güzelleşiyordu, daha sonra birlikte mutfağa inmişlerdi. Evin çalışanı Emine hanım ne kadar yok dese de, Dide yemeğe yardım etmişti. Zemheri ise Dide ne yaparsa yapsın hepsini dikkatlice izliyor, kafasının en derinlerine kayıt ediyordu bu anları. Birlikte geçirdikleri keyifli anlardan sonra, Yaman Ali tarladan gelmiş karısına ve kızına kocaman sarılmıştı.