Melas (TAMAMLANDI)

Altıncı Bölüm: Kurt ve Kuzu?

(Bölümleri en baştan düzenlediğim için yorumlar sıfırlandı. Bunu telafi etmek adına satır aralarına yorum bırakıp bana destek verebilirseniz çok sevinirim.)

Bölümü okumaya başladığınız tarihi buraya bırakabilirsiniz.-

Hep söylediğim gibi yorum yapmayı, fikirlerinizi dile getirmeyi ve oy vermeyi unutmayın lütfen.

Keyifli okumalar diliyorum

Şarkı: Arianna Grande- Dangerous Woman

...

-Altıncı Bölüm: Kurt ve Kuzu-

William'ın yanından ayrıldıktan sonra Dora'nın ve onun ablasının odasına gittim. İkisi beraber beni bekliyordu. Öylesine heyecanlı duruyor ve o kadar meraklı gözlerle bana bakıyorlardı ki elle tutulacak veya oturup da anlatılacak bir şey olmadığını söylemeye dilim varmıyordu.

Dora, ''O, ne dedi?'' diye adeta yerinden sıçrayarak, histerik bir şekilde sordu.

Kolay kolay bir şeyleri merak edebilen ya da böyle heyecanlanabilen bir kız değildi ama neler konuştuğumuzu zannettilerse artık... Ne yazık ki heveslenmişti.

''Çocuk ki gerçek ismi William'mış bu arada, kayda değer tek bir şey söylemedi,'' dememle beraber ikisinin de yüzü öyle bir düştü ki hemen ardından, ''Bir şey hariç,'' diyerek yeniden heyecanlanmalarını sağlamaktan kendimi alıkoyamadım.

''Babam öldüğünden beri karanlık bir silüet beni takip ediyordu. Farkındayım, babamı kaybedeli aylar oluyor. Fakat daha öncesinden bunu size açıklamaktan kaçındım çünkü bu gölgenin neyi, daha doğrusu kimi temsil ettiğini ayırt edemiyordum. Ta ki bugüne, William'la tanışana dek işte...''

Bunu yüksek sesle dile getirmemle beraber Alegra, şok edici bir şey duymuşçasına ayağa fırladı. ''Peki kimmiş, kimi temsil ediyormuş yani?'' diyerek küçük dilini yutmuş gibi sordu. Kadının verdiği bu abartılı tepkiler beni de endişelendiriyordu. Bu derece şaşıracağı bir şeyi açığa çıkardığımı zannetmiyordum.

''William'mış.''

Ortamda bir anlığına sonu gelmeyecekmiş gibi gözüken bir sessizlik hakimiyet kurdu. Öyle ki yutkunmamı bile duyabiliyordum.

''Ve sen, baban öldüğünden beri peşinden ayrılmıyorken o, bizi yeni haberdar ediyorsun öyle mi?'

Gözlerimi kaçırıp, ''Evet,'' diyebildim. Dora'nın da hafiften sinirlendiğini fark edebilmek için kâşif olmaya gerek yoktu. Öfkelenmesi de gayet normaldi. O da böylesine önemli bir durumu aylarca benden gizleseydi, ben de ona aynı şekilde kızardım.

Fakat daha önemli mevzular söz konusu olduğundan dolayı gerginliğini bir kenara bırakıp, ''Peki William, o dediğin gölge formunda seni izlediği bu süre boyunca neleri gördü, neleri biliyor yani?'' dedi Dora da.

Yine utanarak yanıtlamaktan fazlasıyla çekinen halimle, ''Her şeyi,'' dedim.

''Babam öldüğümden beri hiç yanımdan ayrılmıyordu ki. Hatta arkamdan yatak odama bile geliyordu. Kısacası bu yüzden de çok büyük ihtimalle her şeyi gördü.''

''O halde beni de biliyor,'' dedi Dora.

''Evet.''

''Bir cadı avcısının seni izlemesi, bunu yaparken de senin dışında başka bir cadıyı daha, yani beni ve hatta şu anda biz konuşuyorken de muhtemelen ablamı bile keşfetmesi... Sence de fazlasıyla tehlikeli ve endişelendirici bir durum değil mi Cornelia? Nasıl böyle rahat kalabiliyor, bunları sakin sakin anlatabiliyorsun?''