2. Bölüm

4.1K 186 31
                                    

Merhabalar efenimm :)

|ÖĞRETMEN HANIM İKİNCİ BÖLÜM|❤️‍🩹

"Öğretmenim siz benim Yaman amcamı tanıyor musunuz?"

Kayra'nın gür sesiyle yüzümü tahtadan çekip ona doğru döndüm. Dersin ortasında herkes sessizce otururken bu çocuk neden bugün bu kadar kıpır kıpırdı?

"Tanıyorum Kayracım fakat şuan konumuz bu değil. Lütfen derse odaklanır mısın?"

"Tamamm öğretmenim."

Yüzümü tekrardan tahtaya çevirip toplama işlemlerini teker teker tahtaya yazdım.

"Öğretmenim bugün beni Yaman amcam almaya gelecekmiş."

Ah! Ne Yamanmış bee!

"Lütfen ama Kayra! Biraz daha ders dışında bir şeylerle uğraşmaya devam edeceksen eğer bugün boyadığımız arı kovanının bir tanesini iptal edeceğim. "

Kayra küçük parmaklarını hareket ettirip ağzına fermuar çekti. Bu hareketine ne kadar ciddi durmaya çalışsam da başaramadım.

Tenefüs zili çaldığında çocuklara çıkabilirsiniz dedikten sonra kendimi koltuğa atıp geriye yaşlandım.

Kayra'yı yavaşça yanıma gelirken gördüğümde gözlerimi hızlıca kapatıp biraz bekledim.

Yanımda bir hareketlilik olduktan sonra masadan ufak bir ses geldi ve yanımdan uzaklaştı. Gözlerimi yavaşça açtığımda masanın üzerinde geçen akşam almak için tutturduğu kalemi gördüm.

Allah aşkına! Bu çocuk ne yapmaya çalışıyor?

Ders zili tekrarda çaldığında çocuklar sessizce yerlerine oturdular. Evet benim yavrularım çok uslular maşallah.

"Öğretmenim! Öğretmenim!"

Bakışlarımı en ön sırada oturan güzeller güzeli Ecrin'e çevirdim. Maşallah çok güzeldi.

Ses vermeyip ona sadece bakmakla yetindim.

Tekrardan, "Öğretmenim! Öğretmenim!" Diye bağırdı.

Evet çocuklara ses vermeyip sadece yüzlerine konuşmaya devam etmeleri için baksanız bile asla devam etmiyorlardı.

"Efendim Ecrin."

"Yarın bize geliyorsunuz dime?"

"Evet canım geleceğim."

"Ondan sonraki günde bize öğretmenim. En arkadaki afacan lafa atlayıp bütün sınıfta yankı yapacak kadar bağırdı. Bu çocuk neden yangından mal kaçırır gibi davranıyordu bilmiyorum. Zaten adına artık afacan olmuştu. Çocuklar ona öyle diyordu. Adı da zaten Can idi.

Burada öğretmenler Velilerin evine gidip ziyaret ediyorlardı. Bu haftaki programımızda da Ecrin, Can ve Kayra vardı. Bugün günlerden Çarşamba idi. Cuma günü ise Kayra'nın evine gidecektik.

"Hadi çocuklar derse geçmemiz gerekiyor artık. "

Hepsi ilk başta çok fazla itiraz etseler de dersi eğlenceli hâle getirip onların derse katılmalarını sağladım.

Son ders de böyle geçmişti.

Şimdi sırada Ecrinlere gitmek vardı.

Sınıftan çıkacakken Kayra'nın sesiyle durdum.

"Öğretmenim cuma günü geleceksiniz dime?"

"Yaman amcam da bizde olacak zaten o gün."

Yutkundum. Bu çocuk neden bu aralar Yaman beyden bu kadar çok bahseder olmuştu.

"Size ufak bir sır vereyim. Yaman amcam aslında cuma günü işinin olduğunu söylemişti. Annem sizin geleceğinizi söyleyince bir baktım gelirim demeye başladı. "

Minik ellerini ağzına kapatıp kahkaha attı. İçten bir kahkahaydi bu.

"Görmeniz lazımdı öğretmenim. Çok komikti. Annem de güldü. "

Tekrardan koca bir kahkaha attı.

Çocukların ağzında gerçekten bakla ıslanmazdı...

Not: Arı kovanının ilk okulda öğretmenimiz bize yapardı. Kitap okur anlatırdık sonra da bir tane arı kovanını boyardık :)

ÖĞRETMEN HANIM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin