Gece

7. Bölüm

Arabaya bindiğimizden beri tek laf etmeyen adama döndü bakışlarım.

O hiçbir şekilde yüzüme dahi bakmazken yalnızca camdan dışarı kararmış havaya bakıyordu.

Benim gözlerim ondayken, görüş alanımın bulanıklaşmasıyla gözlerimi kapattım.

Bakışlarım kendi camına dönerken, elimin tersi ile göz yaşlarımı sildim.

Saniyeler sonra "Neden?" Diye konuştuğum zaman bakışlarım ona döndü.

Konuşmama affalasa da hiç iskifini bozmadan dışarı bakmaya devam etti.

Benim gözlerim ondayken, uzun uzun baktım. Neden beni kurtarmıştı?

Saniyeler sonra arabanın büyük duvarlar ardına girmesi ile gözlerim tanıdık eve döndü.

Bu evi her gördüğümde o gece yaşananlar aklıma geliyordu.

Araba durduğu zaman bakışlarım ona döndü. Tarık yüzüme bile bakmadan arabadan indi.

Ne yapacağımı bilmez bir şekilde beklerken, bakışlarım dışarıya döndü.

Evin önünde bekleyen genç bir kadın ve yanındaki yaşlı kadın ile duruşumu dikleştirdim.

Saniyeler sonra kapımın açılmasıyla bakışlarım açan kişiye döndü.

Yeşil gözleri ile bana bakan Tarık "İn." Dedi sadece.

Derin bir nefes verirken, yavaşça aşağı doğru indim. Bacaklarım titriyordu, hızlıca kendimi düzelttiğim zaman bakışlarım karşıya döndü.

Yaşlı kadın ve genç kadın bana meraklı gözlerle bakarken, Tarık sadece kapıyı kapattı ve "İlerle." Dedi dişlerinin arasından ve elini belime koyup ittirdi.

Ben onun itme kuvvetiyle hareket ederken, bir kaç adım sonra iki kadının da önünde durduk.

"Misafirimiz mi var oğul?" Diye yaşlı kadın sorduğu zaman bunun Tarık'ın Annesi olduğunu anladım.

Genç kadının bakışları, Tarık'a dönerken "Niye bir şey söylemedin hayatım? Hazırlık yapardık." Dedi yapmacık bir gülümseme atarken.

Kaşlarım çatılırken, yanımdaki beden yorgun bir nefes verdi. Kadının rol yaptığı o kadar belliydi ki.

Saniyeler sonra elimin tutulması ile tüylerim diken diken oldu.

Bakışlarım elimi tutan kişiye dönerken, Elimi tutan Tarık sadece önündeki kadınlara bakıyordu.

"Ne demek oluyor bu?" Diye yaşlı kadın sorduğu zaman Tarık başını yukarı kaldırdı.

"Bundan böyle bu çocuk benimdir. Bu evde sizinle beraber kalacak." Dediği zaman tüylerim diken diken oldu.

Genç kadının yüzü korkunç bir hâl alırken "Eve kuma mı getiriyorsun?" Dedi.

Tarık sinir dolu bir nefes verirken, gözlerini yumdu. Elimi tutan eli de bu esnada sıkılaştı.

"Bizim bir evliğimiz mi var Gönül?" Dediği zaman adının Gönül olduğunu öğrendiğim kadın sinirle ayağını yere vurdu.

Kollarını birbirine bağlayıp, içeri doğru adımlarken yaşlı kadın "Bu çocuk ancak benim cesedimi çiğneyerek bu evden içeri girebilir." Dedi sinirle.

"Öl o zaman ana, çünkü geçecek." Dediği zaman yaşlı kadının gözleri şaşkınlıkla açıldı.

Saniyeler sonra elimi tutan beden, elimi bırakmadan ilerleyince benden peşinden gelmek zorunda kaldım.

Büyük beyaz eve birlikte girerken, yaşlı kadın arkamızdan hızlı adımlarla geliyordu.

"Fazilet." Diye elimi tutan adam konuştuğu zaman hızlıca mutfaktan bir kadın çıktı.

"Oda hazır mı?" Diye sorduğu zaman ilerlemeye devam etti.

Mutfaktan çıkan kadın "Çoktan hazırlandı Tarık Beyim." Dediği zaman merdivenlerden yukarı çıkmaya başladı.

"Sen niye benden habersiz iş yapıyorsun?" Diye yaşlı kadının sözünü duymamla, "Af buyrun Gülendam Hanım, Tarık Bey misafir gelecek dedi." Diye karşılık verdi isminin Fazilet olduğunu öğrendiğim kadın.

Böylelikle de yaşlı kadının isminin de 'Gülendam.' olduğunu öğrenmiş oldum.

"Fazilete karışma ana, bir şeyden haberi yok." Dediği zaman merdivenlerden yukarı çıktık ve uzun kolidorda ilerlemeye başladık.

Saniyeler sonra Tarık bir odanın kapısını açtığı zaman yavaşça beni içeri doğru itti ve arkamdan geldi.

Kapıyı kapatırken bakışlarım ona döndü.

Yeşil gözleri ile bana bakarken, derin bir nefes aldım.

"Şimdi bir açıklama yapacak mısın?" Dediğim zaman yeşil gözleri hâlâ bendeydi.

Ağzından bir hiçbir kelime çıkmazken, yalnızca gözlerini gözlerime dikmişti.

"Bir açıklama duymak istiyorum." Diye bastırdığım zaman kafasını hafif yukarı kaldırdı.

"Bir açıklama duymak için neden bu kadar ısrarcısın?" Diye aniden sorduğu zaman istemsizce titredim.

Gözleri gözlerimdeyken yutkundum

"Benim yaşadıklarımı yaşasan sen ne düşünürsün?" Dediğim zaman zaman bakışlarını kaçırdı ama yeniden üzerime çekti.

Vücudumun her tarafını gözleri ile süzerken, yesil gözleri yavaşça karardı.

"Ben seni altıma aldım." Dediği zaman bakışları bana döndü.

Gözlerimin içine bakarken "Sen benim namusum sayılırsın." Diye ekledi.

"Namus mu?" Dediğim zaman gülümsedim.

"İçerideki kadını da mı altına aldın? Yoksa borç bahanesiyle namusun olan diğer çocuklar nerede?" Dediğim zaman yeşil gözlerini gözlerimden hiç ayrılmadı.

"Onunla hiçbir zaman birlikte olmadım." Dediği zaman bakışlarım yeşil gözlerine döndü.

"Senden başkasıyla böyle bir şey yaşamadım." Dediği zaman bana doğru bir adım attı.

"Sana benden başka kimse dokunamaz." Dediği zaman kaşlarım çatıldı.

"Ben buradan gitmek istiyorum." Dediğim zaman kafasını olumsuz anlamda salladı.

"Müzayedeki herkes seni gördü, seni kurtarmak için ne kadar para verdiğimi duydular." Dediği zaman bana doğru bir adım attı.

"Eğer ölmek istiyorsan ya da kendini başka bir mafyanın altına bulmak istiyorsan kapı orada." Dediği zaman resti çekti.

Bakışlarım ondayken "Ki istesen de buna müsade etmem." Dediği zaman sesi sonlara doğru sertleşti.

"Benim altıma aldığımı, kimse altına alamaz." Dediği zaman gözlerimin içine bakarak her bir hecesini bastırdı.

"Yani sen buna ne dersin biliyorum, ama buradan bir yere gitmene müsade etmiyorum." Dedi ve arkasını döndü.

"Birazdan yemek hazırlanır, Fazilet sana haber verir. O zaman aşağı gel ve yemeğini ye." Dediği zaman cevap bile beklemeden dışarı çıktı ve kapıyı arkasından kapattı.