Gece

10. Bölüm

Odanın ortasındaki yatakta yatmış vaziyetteydim.

Belki de bu hayatta yaptığım en büyük iki hatanın ceremesini çekiyordum.

Biri Tarık'a aşık olmak diğeri ise onun tek gecelik ilişki teklifini kabul etmek.

Şimdi bu evin içerisinde annesinden ayrı çekmek, karısından ayrı çekmek ve bir de onun katı kurallarına uymak ağır geliyordu.

Ama dün gece yemekte yaptığı şeyler nedense tüylerimi diken diken etmişti.

Karısına karşı beni savunması ne kadar yanlış bir davranış olsa da hislerimi çok tetiklemişti.

Bana bu şekilde sahip çıkması ve kollaması o kadar mutlu ediyordu ki.

Saniyeler sonra kapının birden açılması ile ile yerimden korku ile fırladım.

Başkalarım kapıdaki bedene dönerken esmer beden bana aldırmadan içeri doğru adımladı.

"İnsan bir kapı tıklatır." Diye sinirle konuşmama karşın yeşil gözleri bana döndü.

"Sanki bilmediğim şey." Dediği zaman kaşlarım istemizce havaya kalktı.

Yanıma doğru adımlarken "Çırılçıplak gezeyim istersen?" Dedim sinirle.

Bakışları bana dönerken "Hatta evdeki herkes çıplak gezsin, biri helalin diğeri ise dünyaya geldiğin vücut." Dediğim zaman başkaları hâlâ bendeydi.

Yeşil gözleri ile derin derin bakarken, "Bence bu kıyafetlerin gereği yok." Dedim sinirle.

"O benim helalim değil." Dediği zaman konudan tamamen uzaklaştım.

"O benim amcamın kızı, evliliğimiz kağıt üzerinde." Diye arında eklerken gözlerim gözlerindeydi.

"Hem vücudunu benden başkası göremez." Dedi keskin bir tonla.

"Oyarım sana bakan gözü." Diye dehşet verici bir tonla konuşurken eli cebine gitti.

Cebinden bir telefon çıkarırken "Eğer evin içerisinde bir olay olursa, karşan görüşen olursa bana yazıyorsun." Dedi net bir tavırla.

"İçinde benim numaram kayıtlı, internetim ise 7/24 açık. Arada bir telefonla konuşamayacak konumda oluyorum, o yüzden her kafana estiği zaman arama ama istediğin zaman mesaj at, daima bakarım." Diye uzun bir açıklama yaparken telefonu elime tutuşturdu.

"Telefonun içinde özel uygulamalar var, sen onları bulamazsın. Girdiğin tüm sitelerden, konuştuğun herkesten haberim olur bunu unutma. Sosyal medya hesabı falan açabilirsin ya da oyun oynayabilirsin. Bunları yaparken kimliğini gizli tut yeter." Dediği zaman bakışlarım ona döndü.

"Ben bunu.. kabul edemem.." Dememe karşın gözleri gözlerime kitlendi ve "Konuşma ve ne verirsem al." Dedi ciddi bir tonla.

"Neden bana bu kadar iyi davranıyorsun?" Diye sormama karşın bakışlarını kaçırdı.

"Ya da neden beni burada tutuyorsun? Sonsuza kadar burada mı kalacağım." Dediğim zaman bakışları bana döndü.

"Düşünme bunları." Diye kestirip attığı zaman kaşlarım çatıldı.

Arkasını dönmesi ile kapıya doğru yöneldi.

Kapıdan dışarı doğru çıkarken "Sadece Gönülden yakın zamanda boşayacağımı bil." Dedi zar zor çıkan sesiyle.

Kalp atışlarım hızlanırken, arkasından baka kaldım.

Bu sözler, davranışlar benim için o kadar büyük önem ve manevi değer taşıyordu ki şimdi içimdeki kelebekler ahenkle dans ediyordu.

O utangaç ve yavaş bir şekilde odadan dışarı çıkarken, kapıyı yavaşça ardından kapattı.

Bende yavaşça yatağa doğru oturmaya başladım.

Kalp atışlarım hızla atarken, gözlerim doldu.

O kadar yakışlıklı, o kadar asildi ki her bir hücresi için canımı verebilirdim.

Ses tonu, davranışları ve kendine ait olan havası bile başımı döndürmeye yeterdi.

Yavaşça kendimi yatağa doğru bıraktım ve elimdeki telefonu yana bıraktım.

Elimi kalbime götürürken, dolu gözlerimden yaşlar düştü.

Gözlerimi elim ile silerken, yatakta doğruldum.

Telefonu elime alırken, rehbere girdim. 'Tarık.' diye kaydedilen tek kişiyi görmemle istemizce kalp atışlarım hızlandı.

Ardından hemen rehbere girip, ablamın numarasını tuşlarken aradım.

Kalbim ağzımda atakren, bir kaç çalmadan sonra "Alo?" Sesini duydum.

"Alo abla?" Diye titryen sesimle konuşmamamla telefondaki heyecanlı sesi duydum.

"Kaan, ablacım? Nerdesin? Güvende misin?" Diye ard ardında hızla sorular sorarken gözlerimden onunla konuşmanın verdiği özlemden dolayı yaşlar aktı.

Başımdan geçen her şeyi ona anlatırken, o ise beni can kulağıyla dinledi.

"Abla ben burada iyiyim, beni merak etme. Bana istediğin zaman bu numaradan ulaşabilirsin." Dediğim zaman hızlıca onayladı.

Ablamın iyi olduğumu bilmesi ile içim biraz daha rahat etmişti. Şimdi o kadar mutluydum ki.

~~~~

Kapının çalmasıyla kaşlarım çatıldı. "Gel." Dememle içeri giren bedeni gördüm.

Bedenle yerimde rahatsızca kıpırdandırken yataktan kalktım.

Genç kadın sarı saçlarını arkaya doğru atarken, duruşunu dikleştirdi.

"Seninle insan insana konuşmak için geldim." Diye Gönül konuşunca kaşlarım çatıldı.

"Kadın kadına demek çok isterdim ama durumlar belli." Diye küçümseyerek konuşmasına karşın derin bir nefes aldım.

"Ne istiyorsun?" Diye rahatsız ve birazda korku ile sormama karşın Gönül arkadan  kapıyı kapattı.

Yanına doğru adımlarken, bakışlarım gözlerindeydi.

"Şuan bu durumda bulunmaktan hiç mi utanmıyorsun?" Diye sorduğu şeye karşın gözlerimi kaçırdım.

"Bak benim bir evliliğim yok, evet. Ama yine de bu durumda bulunmam senin için çok çirkin." Dediği zaman bakışlarım tekrar onu buldu.

"Tarık bir tanısa beni çok sever." Dediği zaman derin bir nefes verdim.

"Ama sen buna engel oluyorsun." Dediği zaman "Ne yapmamı bekliyorsun?" Dedim.

Başkaları bendeyken, "Benim de elim kolum bağlı." Diye ardına ekledim.

"Konuş Tarık'la, gitmek istiyorum de." Dediği zaman "Anlamıyor ve reddediyor." Dedim anında.

"Bana bir kere bile el sürmemişken sana el süresi." Diye iğrenerek konuştuğu şeye karşın sinirle bir nefes verdim.

"Madem sen gitmiyorsun." Dediği zaman elini çantasına attı.

Bakışlarım çantasına giderken içinden çıkarttı şeyle gözlerim irileşti.

İçinden çıkarttığı uzun bıçağı bana tutarken "Ben seni göndermesini bilirim." Dedi dişlerinin arasından.

"Beni öldürecek misin?" Diye sormama karşın yüzünde bir gülümseme oluştu.

"Ben seni değil, sen beni öldüreceksin." Dediği anda kaşlarım çatıldı.

"ANA!" Diye bağırdı anda gözlerim irileşti. Hemen ardından elindeki bıçağı ters çevirip, karnına saplaması bir oldu.

"NE YAPIYORSUN!?" Diye bağırarak geriye çekilmeme karşın bıçağı hızla karnından çıkarttı ve yere attı.

Kendini de yere doğru yavaşça atarken, kapı birden açıldı.

Gülendam Hanım ve Tarık kapının önünde dururken, Gülendam Hanım gördüğü manzara ile çığlık attı.