9. Bölüm

13.1K 672 174
                                    

Merdivenlerden aşağı inerken, derin bir nefes verdim.

Büyük avluya geldiğim zaman mutfaktan çıkan kadını görünce gülümsedim.

Kadın da beni görüp "Günaydın efendim." Dediği zaman bende "Günaydın Fazilet Hanım." Dedim.

Salona doğru ilerlerken, salondan içeri girdim.

Büyük masada Gülendam Hanım ve Gönül oturmuş ve çoktan kahvaltılarına başlamışlardı.

Rahatsız bir şekilde "Günaydın." Dememe karşın Gönül cevap bile vermeden kahvaltısını yapmaya devam etti.

Gülendam Hanım kafasını kaldırıp, bana yeşil gözleri ile bakarken kaşları çatıldı.

Tam masaya doğru bir adım atacaktım ki "Orada kal." Sesi ile gözlerim sesin sahibine döndü.

Gülendam Hanım önündeki çaydan bir yudum alırken, çayı masaya bıraktı ve önüne düşen beyaz saçını arkaya attı.

Tarık yeşil gözlerini bu kadından almıştı ama bu kadının gözlerinde kin vardı. Tarık'ın gözleri gibi masum değildi.

"Sen gerçekten bu masaya oturabileceğini mi sanıyorsun?" Diye konuşunca karşımdaki kadının yeşil gözlerine kitlendim.

"Hani derler ya davul bile dengi dengine ya, sorsalardı seni bana asla kabul etmezdim." Diye ardına eklediği zaman yutkundum.

"Sen bizim dengimiz değilsin ve bu masada oturamazsın." Dediği zaman istemesizce gözlerim doldu.

Dolan gözlerimden yaşlar akıtmamak için kendimi zor tutarken "Gülendam Hanım." Dedim ilk defa ona adı ile hitap ederken.

"Ben bu durumda olmak istemezdim." Diye ardına eklememle yüzü alay dolu bir hâl aldı.

"Burada da kendi isteğim ile durmuyorum." Dediğim zaman yüzünü 'Aynen, öyledir.' diye dalgar geçer gibi kırıştırdı.

"Tarık müsade etmiyor gitmeme." Dediğim zaman Gönül elini masaya sert bir şekilde vurdu.

"Sana açık açık defol git mi dememiz lazım? Burada istenmiyorsun!" Diye sertçe konuştuğu zaman Gülendam Hanım hızlıca elini onun koluna attı ve okşadı.

"Ben de burada kalmaya meraklı değilim." Dediğim anda hızlıca arkamı döndüm.

Tam çıkışa doğru gidecektim ki önümü kesen koruma ile bakışlarım ona döndü.

"Ne yapıyorsun? Çekil ya." Dememle "Üzgünüm efendim ama Tarık Bey'in kesin talimatı var. Çıkamazsınız." Dediği zaman derin bir nefes verdim.

"Çık yolumdan bak kötü olur." Dememle "Lütfen efendim. Beni zor kullanmaya mecbur kılmayın." Diye anında yanıt verdi.

Onu baştan aşağı süzmemle sinirle dişlerimi sıktım.

Bu izbandut herif istese beni tek parmağı ile ezerdi.

Derin bir nefes alıp, geriye çekilirken bakışlarım salona döndü.

Oraya gidemezdim, Gülendam Hanım ve gelini müsade etmezdi.

Çaresiz bir şekilde kaldığım odaya doğru ilerlemeye başladım.

~~~~

Kapının çalmasıyla hareket etmeyi kestim ve odanın ortasında durdum.

"Gel." Dediğim zaman kapı yavaşça açıldı ve tanıdık beden görüldü.

Fazilet Hanım yüzündeki gülümseme ile odaya girerken, elindeki tepsi nedeniyle yavaş hareket ediyordu.

"Fazilet Hanım ne gerek vardı?" Diye sormamla hızla yanına doğru adımladım ve tepsiyi elinden aldım.

GeceHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin