1

513 21 17
                                    

Selam! Yeni bir kurguyla geldim. Umarım beğenirsiniz. Yorum yapmayı unutmayın!

🍀

2016 Eylül:

"Duru, uyumuş bu yine."

Arkadaşının kurduğu cümleye karşılık vücudunun bir kısmını sınıf kapısından içeriye soktu Duru. Kafasını sıraya koyup uyumuş olan arkadaşını süzdü. Yine sabahlamış mıydı bu kız?

"Uyandırsana Efdal."

"Benim hiç aklıma gelmemişti zaten." diyerek gözlerini devirdi.

"Bilmiyor musun sanki uyandırınca sinirleniyor."

Duru homurdanarak Efdal'ın yanına geldi.

"Defne?"

Arkadaşı tepki vermeyince Duru aklına gelen ilk şeyi yaptı.

"Defne İmam hoca geliyor!"

Genç kız duyduğu isim ile birlikte tabiri caizse sıradan uçmuştu.

"Ahh! Belim..."

Uyku mahmurluğu ile elini beline atmış, canının acıdığını belli eden inlemeler çıkarıyordu. Gözlerini aralayıp hızlıca sınıfı süzdü.

Bahsettikleri kişi matematik hocalarıydı. Özünde eğlenceli ve şakacıydı. Zaten ders esnasında yaptığı psikolojik baskıyı da şakalarıyla gizliyordu. Bir nevi kalkandı bu. Korkuyordu ondan.

Düşüncelerinden ayrılıp hemen arkadaşlarına döndü.

"Salak mısınız siz ya? İmam diyerek insan mı uyandırılır Allah aşkına? Kalbime iniyordu."

"E uyanmıyorsun." dedi Duru umursamaz tavrıyla. Genel yapısı böyleydi.

"Yok yok anladım ben. Siz benim kalpten gitmemi istiyorsunuz." dedi parmakları ile onları gösterirken.

"Duygu sömürüsü yapma Defne. Alıştım artık işlemiyor." Duru'nun kurduğu cümle ile Defne dudaklarını büzdü.

Efdal Defne'ye yaklaşıp okul formasını havaya kaldırmaya çalıştı.

"Al işte bu da kafayı yedi. Efdal soyacak mısın beni ulu orta?"

"Beline bakacaktım." Arkadaşını süzdükten sonra konuşmaya devam etti.

"Ama boşver tuvalete gidelim orda bakarız. Sende şu yüzünü bir toparla. Alnında iz çıkmış uyumaktan."

Defne aklına gelen şeyle beraber hızlıca elindeki saate baktı. Öğlen yemeği olmuş muydu gerçekten? Bu kadar saat uyumuş olması imkansız geliyordu.

"Ee ne yiyoruz?"

Defne bir yandan soru sormuş diğer yandan da çantasından cüzdanını alıyordu.

"Kantinde tavuklu pilav ve salata çıkacakmış, Duru'yla onu yiyelim diyoruz."

"Olur yiyelim."

Hep beraber merdivenlerden inmeye başladılar.

"Merdivenden inmeyi seviyorum da çıkmak çok zor ya."

Efdal Defne'nin tatlı serzenişine küçük bir kahkaha ile cevap verdi.

"Anın keyfini çıkar çünkü yemekleri aldıktan sonra 3 kat çıkmamız gerekecek."

Defne Duru'nun koluna girdi.

"Hayır anlamıyorum bir insan neden kantini bodrum katına koyar ki?"

"Defne'ye hak veriyorum."

"Duru beni şaşırtıyor." dedi Efdal şakayla karışık.

Afet-i AzamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin