Satır arası yorumları yapmayı unutmayın!
Umarım beğenirsiniz.
2017 Mart;
"Sevgilim!"
Defne çantasını bankın yanına bırakıp Ömer'e sarıldı. Ömer de Defne'ye karşılık vererek kafasını saçlarına gömdü ve derin bir nefes aldı. Aklına gelen düşünce ile sordu merakla.
"Yoktun bugün serviste."
Defne geri çekilip gülümseyerek baktı erkek arkadaşına.
"Uyuya kalmışım ya kaçırdım servisi. Babam bıraktı."
Defne'nin burnundan makas aldı ve yalandan kızdı.
"Bir daha olmasın."
"Allah Allah. Bak sen."
Çantasını koyduğu yerden geri aldı.
"Ben sınıfa kaçıyorum. Duru ve Efdal'ı da göreyim."
Ömer'in yanağına küçük bir öpücük bıraktıktan sonra koşar adımlarla sınıfa çıktı.
"Cevap vermemi beklemiyorsun ki." dedi kız arkadaşının arkasından sessizce.
••••
Öğlen yemeği olmuştu. Normalde Ömer'in yanında giderdi fakat tenefüste okuldan çıktığını öğrenmişti. Bir sorun olup olmadığını düşünürken Duru atladı söze.
"Doğum gününe de az kaldı Kızıl Sonya."
"Evet."
"Bir sorun mu var Defne?"
Derin bir nefes alarak konuşmaya başladı.
"Ömer gitmiş işte. Haber de vermedi bana. Bir şey mi oldu acaba?"
"Yok canım ne olacak? Dersi falan boştur o da çıkıp gitmiştir. Takma kafana bu kadar."
"Haklısın."
Düşüncelerini kenara bırakıp yemeğini yemeye koyuldu. Sessizlik hakimdi 3 arkadaş arasında.
"Bak lafı değiştirdin kapandı hemen konu. Doğum günün diyorum kızım. Az kaldı."
"Kutluyoruz değil mi?" dedi Efdal sessizliğini bozarak.
"Defne Ömer'le falan da konuştuk. Hep beraber senin şu sevdiğin kafeye gidiyoruz doğum gününde. Orda kutlayalım dedik. Ama istersen sahil kenarı da olabilir."
"Sahile gidelim ya."
"Doğum günü kızı ne isterse o." dedi koca bir gülümsemeyle.
••••
"Ömer?"
"Efendim?"
Defne servisten inmiş Ömer'le rahat konuşabilmek için markete gidiyordu.
"Okuldan çıkmışsın sabah. Bir sorun mu oldu? Haber de vermedin."
"Annemin durumu ağırlaşmış."
Defne duyduğu cümle ile olduğu yerde durdu. Mıhlanmıştı sanki yolun ortasına. Annesi Ömer için çok değerliydi. Kan kanseriydi kendisi. Tek varlığı o'ydu ve evren onu elinden almak için her şeyi yapıyordu sanki.
"Şu an nasıl durumu?"
"Daha iyi."
"Yanına gelmemi ister misin Ömer?"
"Sen eve geç Defne."
"Ömer yanında olmak istiyorum."
"Şu an kapatmam gerekiyor. Görüşürüz."
