Son Durağın- ZeyÇağ

3.Bölüm

Tekrar içeri girdiğimde kızların yanına gittim. Suratımın asıklığından bir sorun olduğunu anlamışlardı. Ne kadar zorlasalar da bir şey demedim.

Bir süre sonra Çağrı abi içeri girdi abimlerin masasından araba anahtarını alıp geri çıktı. Peşinden gitmek istedim aam ne diye gidecektim ki. Ben haklıydım.

Abim gibi olabilir beni kardeşi gibi görüyor da olabilir ama bu kadarını yapamaz. Buna izin veremem.

Gecenin sonunda hepimiz evlerimize gelmiştik sonunda. Üstümü değiştirip kendimi yatağa attım. Telefonuma uzanıp Ali'yi aradım. Ama açmadı. Mesaj attım.

"Özür dilerim Ali. Onun adına."

Bakmadı. Bende kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Sabah kahvaltıya indiğimde kızlar ve Ege abi buradaydı.

"Hoşgeldiniz."

Hepsi hoşbulduk dedi ama Çağrı abi yoktu.

"Çağrı abi nerede o yok mu?" Abim hayır anlamında kafasını salladı.

"Gelmeyecekmiş. Dün eve de gitmemiş zaten kim bilir nerede?"hiçbir şey demeden sandalyeye oturdum.

Kahvaltımızı yaptıktan sonra kızlarla dışarı çıktık. Ve yine beni sıkıştırmaya başladılar.

"Ya kızım dün noldu söylesene Ali niye gitti. Çağrı abiye noldu?"diye sorularını dizdi Duru.

"Bir şey olmadı diyorum Duru zorlamasanıza."diye cevap verdim.

"Ben de yedin canım."diye atladı Cemre.

"Off tamam oturun anlatıcam."diye bir kafeye oturttum.

Hepsi merakla bana bakarken konuşmaya başladım.

"Ali bana hediye almış. Kolye. Onu boynuma taktıktan sonra da bana benden hoşlandığını söyledi. Yaklaştı tam beni öpecekken Çağrı abi geldi. Saldırdı."dedim

Hep bir ağızdan "Ne?" Diye bağırdıklarında etraftaki insanlar bize bakmıştı.

"Sessiz olun ya herkes bize bakıyor."dedim.

"Anlamadığım Çağrı abi niye dövdü çocuğu?" Diye sorguladı Cemre.

"Abim değil mi? Bana yaptığını Zeynoya da yapmak istemiş ama zort olmuş."dedi Hazal.

"Aliyi de geceden beri arıyorum açmıyor."dedim.

"Çağrı abi dün gittiğinde Aliyi kaçırıp iyice dövmüş olmasın?"diye korkuyla sordu Duru.

"Ay saçmalama Duru olur mu öyle şey? Olmaz dimi?" Diye Hazal'a baktım.

"Olmaz olmaz o şimdi bizim dağ evine gitmiş kafa dağıtmıştır yarın gelir." Hazal biraz da olsa içimizi rahatlatmıştı.

Biraz daha oturduktan sonra mekandan kalkıp mahalleye gelmiştik. Hepimiz evlere dağılırken kapının önünde Ali'nin arabasını görmüştüm.

Arabanın önüne yaslanmış sigarasını içiyordu. Hızlıca Ali'nin yanına gittim.

"Ali neden açmadın telefonlarımı?"

"Zeynep o Çağrı, sana karşı bir şey mi hissediyor?" Sorduğu soruyla olduğum yere çivilenmiş gibiydim.

"Ne diyorsun Ali sen?! Yok öyle bir şey olamaz da. Abim o benim!"diye çıkıştım.

"O yüzden mi dün ben dayak yedim!?"

"Dedim ya sana abim gibi o benim. O an orada abim de olsa aynısını yapardı Ali! Ayrıca ben ona gerekeni söyledim zaten."

Ali iyice sesini yükseltmişti.