Son Durağın- ZeyÇağ

5.Bölüm

Sabah Hazal beni çağırınca üstümü değiştirip onlara gitmiştim. Kapıyı çalıp biraz bekledim. Kapı açıldığında karşımda uykudan yeni uyanmış saçı dağılmış Çağrı,Çağrı abi vardı.

O bana şaşkınca bakarken ben ona gülümseyip yanından geçip içeri girdim. Arkamdan hala aynı baktığına emindim ve bu şekilde çok tatlı gözüküyordu.

Zeynep! İyice kafayı yedin sen! Abin o senin abin saçmalama. Of yine kendi kendime konuşmaya başladım

Salona geçip koltuğa oturdum Çağrı abi de peşimden geldi.

"Hayırdır fıstık?"

"Sana da günaydın." Diyip gülümsedim.

"Günaydın günaydın. Hangi rüzgar attı seni buraya?"diye sordu uykulu gözleriyle.

"Sen önce şu yüzüne su mu çarpsan uykudan ne dediğini şaşırıyorsun alınmaya başlıyorum ama." Durup neler dediğini düşünmeye başladı.

"Alınacak bir şey yok biz aile gibiyiz biliyorsun Zeynepcim." Dedi ellerini birbirine kentlerken. Sonra devam etti.

"Ben senin abin sen benim kardeşim."sırıtan ifadem düşmüştü ve bu sefer o sırıtıyordu.

"Off Çağrı abi git öz kardeşini çağır onun için geldim." Bu sefer onun suratı düşmüştü. Arkadını dönüp merdivenden Hazala bağırdı.

"Hazal arkadaşın geldi. Küçük kıvırcık bir şey ben tanımıyorum bu kızı."dedi.

Ben kahkahalarla ona gülerken o da yukarı çıkmıştı. Onun ardından Hazal söylenerek merdivenden inip yanıma geldi.

"Aşkımm hoşgeldin."diye bana sarıldı.

"Hoşbuldum canım noldu neden çağırdın beni?"

"Bu gün gece klübüne gidiyoruz kız kıza."

"Ne alaka ya şimdi?"diye sordum.

"Cemre ile Berk abinin arası bozukmuş gıcıklık olsun diye gitmek istedi."

"Naptı yine mal abim acaba?"diyerek söylendim.

"Aman dur Berk abiye bir şey deme Cemre o yüzden bana söyledi zaten. Sen gider abinle konuşursun falan diye. Abin kendisi anlayacakmış hatasını. Bana da anlatmadı ne yaptığını."dedi.

"Ee sen bunun için mi çağırdın beni? Telefondan da söylerdin en azından abinle uğraşmamış olurdum."dedim.

"Ha yok bu yüzden değildi neydi ya heh kahvaltı. Annemle babam yok bugün birlikte kahvaltı yapalım dedim."

"Ee abin?"diye sordum

"He o Berk abinin yanına gidecekmiş birazdan çok da umrumda değil."dedi umursamaz tavırla

"Ee iyi o zaman."gülümseyerek arkama yaslandım.

Bir süre sonra Çağrı abi altında krem rengi şort üstünde oversize beyaz tişört ve gözümde güneş gözlüğüyle merdivenden indi.

Kapıdan çıkmadan önce ayakkabısını giyerken bize seslendi.

"Sizi evde bırakıyorum yaramazlık yapmak yok. Evi de dağıtmayın annem bana laf söylüyor sonra." Diyip evden çıktı.

Hazala yaklaştım. "Çağrı abi ne zamandan beri bu kadar iyi giyiniyor?" Diye sordum.

Dudaklarını büzdü. "Hiçbir fikrim yok ama bugün ayrı bir özenliydi. AY YOKSA SEVGİLİSİ Mİ VAR?"diye bağırdı.

İfadem ciddileşti. "Yok! Yani yok diye biliyorum. Buna kim bakar ki?"dedim.

"Dimi bence de çok çirkin. Hadi gel kahvaltıyı hazırlayalım"diyerek mutfağa koştu.