Son Durağın- ZeyÇağ

20.Bölüm

Zeyno
Sabah gözlerimi açtığımda Çağrı yanımda değildi. Yaşananların hepsinin rüya olmasını dileyerek odamdan çıktım. Karşımda babam elinde koca valiziyle duruyordu. Rüya değildi. Ailem darmadağın oluyordu.

"Zeynep,kızım."ifadesizce babama bakmaya devam ettim. Kollarını açıp bana yaklaşırken tekrar odama girip kapıyı kapattım. Bir süre sonra valizinin teker seslerini duyduğumda yere çöküp tamamen gitmesini bekledim.

Kapım çalınca ayağa kalktım.

"Zeynep benim güzelim." Çağrı gitmemiş. Hemen kapıyı açtım boynuna atladım. Sakinleşebildiğim tek yer onun yanıydı.

Yatağıma oturduk. Ellerimi tuttu gözlerimin içine baktı.

"Abinin yanına gitmiştim uyanmışsın. Baban geldi."

"Evet gördüm. Bana sarılmak istedi. Ama ben kaçtım ondan buraya kapadım kendimi."kafa salladı.

"Öğrendim. Aşağı inince söyledi baban." Dışarıdan gelen araba çalışma sesiyle cama gittim. Babamın arabası evden uzaklaşıyordu. Dolu gözlerimle Çağrıya döndüm.

"Ailem dağıldı." Tekrar yanıma geldi. Yüzlerimiz aynı hizaya gelecek şekilde eğildi.

"Senin ailen hala bir arada Zeynep. Ayrıca artık bir ailen daha var unutma."kaşlarımı çatıp sordum.

"Başka bir ailem mi?"kafa salladı. Kafamı göğsüne yaslayıp kollarını sırtımda birleştirdi.

"Sen,ben ve çocuklarımız." Kafamı kaldırıp yüzüne baktım.

"Yok artık Çağrı şimdiden bunu mu düşünüyorsun? Ya ayrılırsak?" İfadesi donuklaşmış şekilde kollarını çözdü.

"O nasıl söz Zeynep?"

"Çağrı bazen her şeyi düşünmemiz gerek biliyorsun. Bak annemle babama 25 yıldır birlikteler ama ayrılıyorlar."dedim.

"Öyle bir şey olursa ben de burada olmam Zeynep. Giderim buralardan."gözlerinin dolduğunu hissettiğimde yüzünü ellerim arasına aldım. Dudağından öptüm.

"Ama ne biz ayrılacağız ne de sen gideceksin Çağrı. Ben buna izin vermeyeceğim."dedim. Gülümseyip tekrardan sarıldı bana.

...

1 ay oldu. Annemle babam boşanalı da bir hafta. Babam bu evi anneme bırakmak istese de annem kabul etmeyince abimle bana bıraktı. O yüzden taşınmak zorunda kalmadık.

O mu? O da şimdi yeni sevgilisiyle tatile çıktı. Boşandıktan bir hafta sonra. Biz de yeni hayatımıza adapte olmaya çalışıyorduk. Ne kadar bir aydır babam eve gelmese de buna alışmış olsak da bazen yine içeri girip beni kucaklayacak gibi geliyordu.

Şimdi ise kızlar bize gelmişti. Salonda oturmuş konuşuyorduk. Tabi biz konuşuyor Cemre ise abimle mesajlaşıyordu. Erkeklerde Çağrılarda toplanmışlardı.

Telefonum çalınca elime aldım Çağrı arıyordu.

"Efendim aşkım?"

"Bebeğim Cemreye söyler misin Berki rahat bıraksın. Oyun oynamıyor mal gibi ölüyoruz ya."

Gülüp cemreye döndüm.

"Cemre abimi salar mısın? Senin yüzünden benim sevgilim ölüyormuş."Cemre kahkaha atarken telefonu bırakıp teslim olmuş gibi ellerini havaya kaldırdı. Ben de telefona ger döndüm.

"Tamamdır sevgilim hallettim."

"Bir tanesin seni seviyorum öptüm."

Telefonu kaptınca dalgın olan Hazala geri döndüm.

"Hazoş? Neyin var senin?"

"Bir şey yok Zeyno ya." Duru lafa atladı.

"Bu bir şey yok diyiş pek inandırıcı değil aşkım. Dökül bakalım." Hazal sıkıntıyla nefes alıp ayaklarını toplayıp kendine çekti.

"Ege,sorun Ege." Cemre saf bir çıkış yaptı.

"Hangi Ege? Deniz olan mı?" Duru onun ağzını kapatırken Hazala döndüm.

"Ege? Bu Ege acaba Şimşek olan olabilir mi?"dedim. Kafasını sallayıp gözünü kaçırdı. Duru heyecanla yerinde zıpladı.

"Ay yoksa sizde mi?"hazal hayır anlamında kafasını sallayınca Duru hüzünle yerine oturdu.

"Değiliz. Ama ben ondan çok hoşlanıyorum. O da benden, ama o abimin korkusuna hiçbir adım atmıyor."dedi sinirle.

"Ee peki sen nereden biliyorsun senden hoşlandığını."diye sordum.

"Söyledi, yani ağzından kaçırdı desek daha doğru olur. Geçenlerde parkta sizi beklerken kaçırdı."dedi.

"Ama abim yüzünden elimi tutmaya cesaret edemiyor! Hayır abim ne yapacaksa sanki? Kendisi de bu yoldan geçti niye izin vermesin?"diye söylenmeye devam etti.

"Haklısın valla. Ama istersen Ege abiyle konuşayım."dedi Duru.

"Yok aşkım saol ama şimdilik kimse bilmiyor gibi yapıcam. Ama dayanamadım yani."dedi burnundan solurken.

"Ay Çağrı abi ne yapabilirki en fazla seni alıp izmite götürür sonra o seni izmite götürürken Ege ve Berk abi yolunuzu keser sen Ege abinin yanına gidersin sonra Ege abi elinde silahla Çağrı abinin yanına gider onun eline tutuşturur göğsüne yaslar sonra yanlışlıkla kendini vurdurur sonra da hastaneye kaldırılır siz de kavuşursunuz."dedi Cemre bir solukta. Sonra Duruyla gülüştüler.

"Komik mi!"diye ciddi ifadeyle onlara bağırdık Hazalla birlikte. İkisi de bir anda ciddileşti.

"Ya tamam komik değildi de. Ama dediğim gibi ne olabilir ki? Ege abi anlasa keşke de."dedi Cemre.

"İstersen ben Çağrının ağzını arayım. Ege abi de ona göre hareketlenir."dedim.

"Çok iyi olur Zeyno yapar mısın gerçekten?"dedi Hazal gözündeki ışıltıyla.

"Yaparım tabi. Niye yapmayayım?" Diyip Hazala sarıldım.

...

Akşam evde otururken Çağrı çardağa çağırdığı için şimdi oraya doğru yürüyorum. Çardağa vardığımda Çağrı hemen ayaklanıp bana sarıldı.

"Bütün günüm şu öküzlerle geçti seni özledim."

"Allah Allah Cemreye abimi salmasını söylerken öyle demiyordun."dedim

"O zaman neyse ama bütün gün olunca yeter artık dedim ya."diyip çardağa oturdu beni de yanına çekti.

"Çağrı?"

"Efendim güzelim."

"Hani abim bize karşı çıktı ya."

"Evet bebeğim." Kafasını boyun boşluğuma yaslayıp beni dinlemeye devam etti.

"Hazal sana gelse, bizimki gibi bir ilişkisi olduğunu söylese."kafasını kaldırıp bana baktı.

"O nereden çıktı şimdi?"dedi

"Ya bugün bizim olaylardan konuşuyorduk kızlarla. Onlar da Çağrı olsa nasıl tepki verirdi acaba diye sordular. Bende sana sorayım dedim."

"Bilmiyorum ne tepki veririm. Bir de karşısındakine de bağlı."dedi.

"Nası bilmiyorum ya? Çağrı sen bu yüzden yaralandın herhalde karşı çıkmazsın."dedim.

"O da kendini yaralasın Hazal için izin vereyim aşkım."hayretle yüzüne baktım.

"Şaka yapıyorsun dimi"güldü.

"Tabiki şaka yapıyorum. Ama dediğim gibi karşısındaki kişiye bağlı. İyi biri değilse izin vermem."

"Hmm anladım hayatım."tekrar başını boynuma gömdü.

"Biraz böyle kalayım, hayatım."güldüm. Saçlarıyla oynadım. Ne kadar olduğunu bilmediğim bir süre boyunca orada oturduktan sonra evlerimize döndük.

Ay hellöö
Nasılsınız?

Bölümü bir türlü tamamlayamadım. Aklımdakileri de bir türlü bağlayamıyorum birbirine. O yüzden çok da yazamıyorum.

İyi okumalar yorumlarınızı bekliyorum.