Son Durağın- ZeyÇağ

9.Bölüm

Gözlerimi açtığımda yanımda Çağrı yoktu. Kafamı yastıktan kaldırıp odanın içine baktım ama gözükmüyordu. Merak edip yataktan kalktım.

Odanın kapısına doğru ilerleyecekken Çağrıyı balkonda sigara içerken gördüm. Ama daha yeni sabah olmuştu ve hava serindi.

Sessizce yanına gittiğimde bir anda irkilse de çok tepki vermeden bana döndü.

"Günaydın. İyi uyudun mu bakalım? Ben en güzel uykumu geçirdim valla."dedi gülümseyerek.

"İyi uyudum hiç sıkıntı yoktu ama şu ana kadar."dedim kaşlarımı çatıp.

Anlamayarak bana baktığında elindeki sigarayı aldım. Söndürüp elimde tuttum.

"Birincisi hala sigara içmeye devam ediyorsun. Ben bunu sana sevgili olmadan önce de dedim." Fısıldayarak söyledim sevgili kısmını.

"İkincisi hastasın. Dün gece zar zor kendine getirdim. Ona rağmen bu havada dışarı çıkıyorsun."dedim.

Mahçup şekilde kafa salladı.

"Ama ne yapayım Zeynep? Uyumaya çalıştım olmadı. Sigara içeyim dedim. Onu da balkonda içmem lazım. O yüzden çıktım."dedi.

Elinden tuttum. Gözlerine baktım. Tam konuşacağım sırada beni kendine çekip sarıldı. Ben de kollarımı beline sarıp susmayı tercih ettim.

Yavaş yavaş insanlar evden çıkıp işe gitmeye başlayınca daha fazla balkonda durmayıp içeri girdik. Çağrı sessizce odadan çıkıp evi kontrol etti.

Herkes uyuyordu. O sırada ben de yandaki misafir odasına geçtim. Yatağa uzanıp uyumaya çalıştım.

Gözlerimi tekrar açtığımda başımda Hazal vardı. Bana sırıtıyordu sürekli. Yatakta doğrulup ona baktım.

"Ne var Hazal ne gülüyorsun?"

"Sen dün gece burada değildin. Abimle mi yattınız?"diyip omzuma vurdu. Kaşlarımı çatıp ona doğru fısıldadım.

"Evet abinle uyudum canım. Hem annenler biliyor mu burada yatmadığımı?" Kafasını hayır anlamında sallayıp konuştu.

"Yan taraf benim odam ya o yüzden ben geçerken baktım burası boş tam annem geliyordu. Kapıyı çektim senin burada uyuduğunu rahatsız etmemesini söyledim."dedi

Bu kızın aklı böyle şeylere çok iyi çalışıyordu. Başarılı yalan söylemekte onun üstüne yoktu.

Birlikte odadan çıkıp aşağı indik. Kahvaltı hazırlanmıştı. Mutfağa gittiğimde Nesrin teyze omlet yapıyordu.

"Günaydın Nesrin teyze."dedim.

"Günaydın kuzum. Aa Çağrının kıyafetlerinden mi giydin? Ben Hazaldan giymişsindir diye düşünmüştüm."dedi

"Aa evet çok mantıklı ya. Ama işte gece Çağrı abiyle ilgilenirken hiç aklıma gelmedi hemen oradan giydim. Yardım edilecek bir şey var mı?"

"Yok hayatım. Ama senden ricam Çağrıyı uyandırır mısın? Hazala söylersem kavga ederek gelirler şimdi."dedi. Bende sessizce kafa sallayıp yukarı koştum.

Kapıyı açtığımda Çağrı uyuyordu. Kapıyı ardımdan kapatıp yanına oturdum. Uyurken ayrı bir yakışıklıydı. O bana itiraf etmese ben onu hiç bu kadar detaylı incelemezdim sanırım.

Yavaşça yaklaşıp dudaklarımızı birleştirdim. Dudaklarımız değdiği gibi karşılık vermişti. Demek ki uyanıktı bu anı bekliyordu.

Kendimi geri çektiğimde gözlerini açtı. Bana derin derin bakarken istemsiz alt dudağımı ısırdım.