10 Numara || Arda Güler

| 34 |

6 yıl sonra

Alevle birlikte kalmaya başlamıştık bu süreçte. Uzaklaşmamıştık ki doğup büyüdüğümüz yerden.

Sosyal medyaya girdiğimde gördüğüm haberle kalakalmıştım.

Ünlü Futbolcunun manken sevgilisi. Arda Güler sevgilisiyle görüntülendi! Detaylar için kaydırın.

Gülümsedim.

Ancak çok kırılmış bir gülümsemeydi bu.

Hayat devam ediyordu. Alev de haberi görmüş olacak ki endişeli gözlerle bakıyordu bana. Gülümsemiştim ama bu gülümsemenin altında kırık kalbimin olduğunun farkındaydı.

Ben Arda'ya neden diye soramazdım, buna hakkım yoktu. 6 sene olmuştu ve bir kez dönüp de bana bakmamış, aramamıştı beni.

Onun için bu hayatta önemli şeyler olduğu kadar benim için de vardı. Ben onunla gitmiyorum diye beni bencil ilan etmişti ancak o benimle kalmıyor diye ben asla onu suçlamamıştım.

O hayatındaki kadınla mutluydu belli ki. Ben bir daha asla aşık olmadım.

Ofise gittiğimde çalışanlarla selamlaştım. Fakülteden birkaç kişiyle kurduğumuz bu hukuk bürosunun güzide avukatlarından biriydim. İlk davamı da annemle babamı boşamakla kullanmıştım.

"Günaydın güzellik." Yavuz'un bu söylediğiyle gülümsemiştim. Yavuz'un bana karşı duyguları vardı ancak ben her ne kadar onunla birlikte olmayacağımı güzel bir dille anlatsam da o beni beklemekten vazgeçmiyordu.

"Bugün davan var mı?" Sorduğu soruyla kafamı salladım. "Olmaz olur mu?" Her gün dava vardı.

Evlenen yeni nesil çatır çatır boşanıyordu.

Gözlerimin aniden kapatılmasıyla irkildim. Güzel kadın parfümü kokusundan gelen kişinin Sera olduğunu anlamıştım.

"N'aber?" Gülümseyerek sorduğu soruyla gülümsedim.

"İyidir senden?"

"İyidir. Akşam eski arkadaşlar olarak yemek yiyeceğiz. Eski Fenerbahçeliler de olacak gelmek ister misin?" Sorduğu soruyla gülümseyip kafamı salladım.

Onları özlemiştim.

-

Davayı kazanıp adliyeden çıkmıştım. Abimler çaya davet etmişlerdi, önce onlara uğrayıp sonra Seralara geçecektim. Zili çaldığımda kapıyı açan Serap Teyzeye gülümsedim.

"Kızım özletiyorsun kendini ama ya!" Her ne kadar Arda'yla yaşadığımız şeyler bitmiş olsa da Serap Teyze bana karşı hep aynıydı. Sevgisinden hiçbir şey eksilmemiş gibiydi.

Nurgül abla ve abimle de sarıldığımda gülümseyerek salona geçtik.

Gözüm masanın üstündeki fotoğrafa kaydı. Abim, Nurgül abla, ben ve Arda. Henüz küçüktük burada.

Tahmin edilebilir miydi aramıza bu kadar mesafe gireceğini be Arda?

Orada biraz takıldıktan sonra onlarla vedalaştım. Seralara giderken tatlıcıya uğrayıp tatlı almayı da ihmal etmedim, Sera çok severdi bunları. 6 yıldır belki de en yakın arkadaşlarımdan biri olmuştu Sera. Alev ve O çok iyi anlaşıyorlardı ve biz çok güzel bir kız grubu olmuştuk.

Zili çaldığımda kapıyı açan Altay'a baktım. Her zaman abi demek için ısrar etsem de Altay, kendini yaşlı hissettiği için dememe izin vermezdi. Kendisi de kendisinden büyük futbolculara ismiyle hitap ettiği için yadırgamazdı.

"Oo selam avukatım!" Söylediği şeyle gülümsedim. "Oo selam kalecim."

Fenerbahçe'den gidenler olmuştu, gelenler olmuştu ama bu kadro hep içimizde bir yerlerde kalmıştı. Arda'nın gidişinden sonra, onlar da yanımda olmuşlardı. Bir bakıma onlar da ailem olmuştu.

İçeriye geçtiğimde hepsiyle selamlaşmıştım. Boş bulduğum yere oturduğumda konuşmaları dinlemeye başlamıştım. O kadar belliydi ki konunun Arda'ya gelmemesi için çabaladıkları.

Çalan zille ayaklandım. "Otur otur ben bakarım." Söylediğim şeyle Altay geri oturmuştu. Kapıyı açtığımda tanıdık o simaya baktım ve sonra arkasındaki güzel kıza.

Yıllar sonra tekrar karşı karşıyaydık ancak bu sefer farklıydı. Bu sefer birimizin kalbi diğeri için atmıyordu.

Helin'im güzel kızım benim ya. Neden sürekli üzdüğümü bilmiyorum seni. Gerçekten çok seviyorum ama bak ya.

Yıllar sonraki büyük karşılaşma :')