10 Numara || Arda Güler

| 29 |

İdmanlara gitmeye başlamıştım. İrem'in abarta abarta oluşturduğu tüm havası benim Fenerbahçe'nin voleybol takımına alınmamla sönmüştü.

"Güzel!" Gizem ablayla çalışıyorduk genel olarak. Antrenman maçı yaptığımızda birimiz bir takımda diğerimiz diğer takımda oluyordu. Bakıldığında tabii ki onun kadar iyi değildim ancak ona yakındım. Ben de maçlara çıka çıka onun gibi olacaktım.

Simge ablayla aynı ortama girmek istiyordum asıl. Benim ulaşmak istediğim seviye oydu, ne olursa olsun.

Aslında Gizem abla da Filenin Sultan'ı olmayı hak etmiyor muydu? Ulaşmak istediğim hedef Simge abla derken Milli takım formasını terletmeyi istediğimi kast ediyordum.

Gizem abla bu kadar haksızlığa rağmen dimdik ayaktaydı.

Artık yeni idollerimden birisiydi.

En yakın zamanda da umarım Milli takımın formasıyla görebilirdik onu.

Eda ablanın gözü hep üzerimdeydi. Genel olarak maçlarda baya güzel abanıyorlardı bana.

Her karşıladığım toptan sonra daha da sertleşiyordu.

Ben Helin Toksöz, yaparım demiştim.

-

"Ne demek sevgiliyiz sen beni delirtmek mi istiyorsun Onur! Biz sizi kardeş gibi büyütmedik mi ulan? Şimdi kardeşine yan gözle bakmandan ne farkı kaldı? Adamlığa sığar mı bu?" Babam aniden abime çıkılmıştı.

Abim hiçbir zaman babama karşı gelemezdi, tam olarak. Abimin hareketleri onu korkutmazdı.

Ben ise ona fiziksel zarardan çok verebileceğim başka türlü zararlar vardı ve o bundan korkardı.

"Ne saçmalıyorsun? Senin gibi hiç görmediği bir insanla evlenip ondan sonra çocuklarına dünyayı zehir mi etseydi?" Sertçe söylediğim şeyle annemin gözlerinin dolduğunu gördüm.

"Neden ağlıyorsun anne? Bu adamın düzeldiğine inandırdığın için mi?" Söylediğim şeyle abim beni susturmaya çalıştı.

"Sana ne kardeşim, sen mi seçiyorsun insanların kimi seveceğini? Çok mu sinirini bozdu. Benim de Arda'yla bir ilişkim var, hadi yapsana bana da bir şey." Üzerine gittikçe sessizleşiyordu.

"Bir kez daha ne anneme ne de abime bir şey yapmaya çalışırsan ya da onların canını sıkarsan, ben de senin canını sıkarım."

Babam annemi aldatıyordu ve annem bunu bilmiyordu. Bunu bildiğimi biliyordu ve ortaya çıkarttığımda tüm saygınlığı gidecekti. Hatrı sayılır bir iş adamı olmasının ona olan zararı da buydu.

En ufak şeyde her şeyini kaybedebilirdi ve her şeyi benim elimdeydi.

Annemi hep uzak tuttum ondan, aynı odada bile kalmazlardı. Sebebini söylemezdim ama annem nolursa olsun güvenirdi bana. Bir bildiği vardır, o yüzden böyle yapıyor derdi.

Anneme söylersem annem bana inanırdı ama bunu öğrendiğinde sinirlerine hakim olabilir miydi?

"Yasemin al şu kızını." Anneme söylediği şeyle güldüm.

-

"İnanamıyorum, ablamın abinden nefret ettiğini zannediyordum." Nurgül abla da Arda'ya olanı biteni anlatmıştı.

Ben de anlattığımda her şey tuzu biberi olmuştu. Serap teyzelerle de konuşmuşlardı bu konuyu ve onların babama karşı olan tavırları da değişiyordu elbette.

Arda, annesine sevgili olduğumuzu söylediğinde annesi Arda'yı hafifçe kenara ittirip bana kocaman sarılmıştı ve ben çok şaşırmıştım.

"Daha çok mutlu olamazdım." Kulağıma söylediği bu şeyle gülümsemeden edememiştim.

Serap teyzenin beni böylesine benimsemesi, beni her seferinde daha da çok mutlu ediyordu.