| 25|

4.2K 210 46
                                    

"Ne demek sevgiliyiz!" Alev heyecanla bağırmıştı. Sussana salak adlı bakışlarımı yollasam da bizim için o kadar mutlu olmuştu ki.

Ah Alevim benim, çok seviyorum kız seni.

"Yemin ederim yıllardır bu anı bekledim. Gel kız öpücem alnından." Alev heyecanla yanıma gelip alnıma bir öpücük kondurduğunda gülümsedim.

"Önce siz." Dedim ve Erenle ikisini gösterdim.

"Hayır ya çiftler arasında kaldım!" Emir, söylenmeye başladığında kahkaha atıyorduk her birimiz.

"Sen yıllardır çiftler arasındaydın ama şimdi adı konuldu be Emir." Arda'nın söylediği şeyle gözlerimi büyüterek ona baktım. Çok yakışıklısın diyip ısırarak sevmek istiyordum Arda'yı.

Ne yani? Isırarak sevmek olmaz mı?

Diğerleri kendi aralarında konuşmaya başladığında ben galiba hâlâ hayran hayran Arda'ya bakıyordum.

"N'oldu?" Gülerek konuştuğunda iç çektim.

"Hiiç." Bu söylediğimle gülümsedi.

"Çok güzelsin dikkatimi dağıtıyorsun." Söylediği şeyle şaşkınlıkla elim ağzıma gitti.

"Aşk itirafı kabul ediyorum."

"Öyle zaten."

-

"Akşam yemeğe gelsene." Olmaz ki öyle.

"Yok artık Helin, biz seninle sevgili olunca utanmaya mı başladın?" Omuz silkmiştim.

"Hadi annem de özledi." Gülümsedim bu söylediğiyle. "Sırf annen için geleceğim." Bu söylediğimle kaşları havalandı.

"Bu karizma için değil yani?" Sorgularcasına baktığında etrafı kolaçan ettim. "Şşş asıl sebebim o çaktırma." Yanağına öpücük kondurup hızla kendimi bizim binaya attım.

Sevgili de olsak kalbim delicesine çarpıyordu.

Eve geldiğimde evde sanki bir gerginlik vardı. Sebebini çözemiyordum.

"Sınıfta kaldım ve size söylemedim ne demek Onur!" Babam abime kızıyordu.

Gergin ortama giriş yapmak istemesem de abimi burada yalnız bırakmak istemiyordum.

Merakla odaya girdiğimde babamın gözlerinden alev çıkıyordu adeta.
"Odana git Helin." Sinirle bana konuştuğunda kafamı iki yana salladım.

"Ben de bu ailenin üyesiyim ve burada olmamam çok mantıksız olur." Söylediğim şeyle babamın daha çok sinirlendiğini hissettim.

"Helin git dedim!" Sinirle konuşuyordu, geri adım bile atmamıştım.

Annem babamı durdurmaya çalışırken abime döndü bakışlar.

"Senden bir bok olmaz it herif." Babamın abime doğru yürümesiyle aniden çıkıştım onlara.

"Kendine gel, kolaysa sen oku." Söylediğim şeyle abim hafifçe geri ittirmişti beni, bana zarar vermesin diye.

Babam annemin kolları arasından sıyrılıp bana yöneldiğinde abim önüme geçmişti.

"Abi bırak." Babam onu ittirdiğinde bakışlarım ona döndü.

Eli havaya kalktığında alayla güldüm.

"Ne o? Yine mi vuracaksın? Bu hayatta senden para, pul istemedik biz. Biz sadece senden bize iyi bir baba olmanı istedik. Yıllarca bizi başkalarıyla kıyaslayıp durdun, hayatımıza müdehale ettin. Mutlu olmayacağım bir hayatta zengin olmak umrumuzda mı zannediyorsun?" Söylediğim şeyle annem gözlerini yumdu.

"Abime kızmaya hakkın yok senin, sırf senden kurtulmak için çok çalıştı ve okuduğu üniversiteye sen gitsen bir yıl bile duramazdın. Şimdi gelip de yok saklamışsın yok böyle yok şöyle."

"Neden senden sakladığını düşündün mü hiç? Aptalca çıkışmadan?" Sorgularcasına yüzüne bakıyordum.

"Suçu biraz bizde aramak yerine kendinde arasana. Sana söylerse kırk laf edecektin, çok normal değil mi?" Babamın sinir katsayısı artıyordu.

"N'oldu? Dayak mı atacaksın?" Kahkaha atmıştım.

"Atsana." Ona doğru bir adım attığımda annemler korkuyla bakıyorlardı.

"Bana vereceğin, abime veya anneme vereceğin tek zararda seni mahvederim." Söylediğim şeyi yapardım, biliyordu. İspatlamam çok da zor olmazdı. Sessizliğe bürünüp mutfaktan çıkmıştı.

"Neden böyle bir şey yaptın?" Abim sorgularcasına bakıyordu.

"Kahramanlar bu günler içindir." Şakayla karışık söylediğim şeyle bana sıkı sıkı sarıldı.

"Küçükken sana yaptıklarını engelleyemediğim için özür dilerim." Kafamı iki yana salladım gözlerim dolu doluyken.

"Saçmalama, elinden gelse yapardın."

O zamanlar gelmezdi.

Çünkü bana yaptıklarının beterini abime yapıyordu.

Ancak artık benden ve yapabileceklerimden korkusu vardı.

"Şu kızı doktora götürün Yasemin." Söylediği şeyle güldüm. İçeride konuşuyorlardı.
"Ne diyorsun sen ya?" Annem çıkışmıştı.

"Senin bu kızının psikolojik sorunları var, hepimizi öldürecek." Söylediği şeyle sinirlerimi toparladım.

Sen öyle bilmeye devam et.

10 Numara || Arda GülerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin