28. BÖLÜM: Lanet tişört

392 42 85
                                    

İzuku'nun ağzından:

Uyandığımda hala çok uykum vardı. Kendimi çok yorgun hissetsem de kalkmam gerekiyordu.

Tabi bu pozisyondan kurtulabilirsem, çünkü Katsuki kollarını belime sarmış ve kafasına göğsüme koymuştu. Dün olanları hatırlayınca hem çok utanıyordum hem de içimde tuhaf bir huzur vardı. Sanırım dün, içimde birikenleri biraz anlattığım için rahatlamıştım. Kendimi daha az stresli hissediyordum normale göre.

Dün... Öyle bir şey yaşamış olsak da bu bana koala gibi yapışabileği anlamına gelmiyordu!

Kollarını belimden ayırıp yatakta doğruldum.

Katsuki: "İzuku...?" Sesi çok uykulu geliyordu. Sanırım uyku sersemiydi.

İzuku: "Ne?"

Katsuki: "Niye kalkıyorsun, uyusana. Saat daha erken..."

İzuku: "Gitmem lazım."

Neden... Sevgiliymişiz gibi davranıyordu ki? Dün olanlardan sonra gerçekten bundan avantaj sağlamıyordur umarım.

Katsuki: "Yine kabus görüyordun. Hatırlıyor musun?"

İzuku: "Hayır..." Gerçekten neden uyanınca hiç bir şey hatırlamıyordum?

Katsuki: "O yüzden sana sarılıyordum. Yanlış anlama. Önceki zaman seni sakinleştirmişti." Kulaklarımın ısındığını hissedebiliyordum. Muhtemelen kıpkırmızıydılar.

Nasıl bu konularda bu kadar rahat olabiliyordu? Ben utancımdan ölecek gibi hissediyordum.

İzuku: "Anladım. Benim gitmem lazım Katsuki. Önemli bir işim var." Yataktan kalktığımda biraz daha iyi hissettiğimi fark ettim. Bir şey demesini beklemeden banyoya girip yüzümü yıkadım. Göz altlarım şişmişti. Umarım evdekiler ağladığımı anlamazlar.

Odadan çıkıp merdivenlerden indim. Mitsuki Teyze uyanmış, kahvesini içiyordu.

Mitsuki: "Ah İzuku, saat daha erken, uyu istersen biraz daha."

İzuku: "Teşekkürler Mitsuki Teyze ama evde önemli bir işim var. Kusura bakmayın gitmem gerekiyor. Dün için tekrardan teşekkürler."

Ayağa kalkıp bana sıkıca sarıldı.

Mitsuki: "Önemli değil. Daha iyi hissediyor musun?"

İzuku: "Hmhm."

Ayrılıp bir eliyle yüzümü tutup gözlerime baktı.

Mitsuki: "Emin misin? Gözlerin biraz kızarmış."

İzuku: "İyiyim merak etmeyin."

Birkaç saniye daha yüzüme baktı.

Mitsuki: "Ağladın mı sen?"

İzuku: "Hayır tabiiki-"

Mitsuki: "Katsuki bir şey mi yaptı?"

İzuku: "Hiçbir şey yapmadı Mitsuki Teyze. Ben gayet iyiyim. Yorgunluktan falan kızarmıştır sorun yok." Dedim gülümseyerek. İnanmamış gibi dursa da kafasını salladı.

Evden çıkıp yürümeye başladım.

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Shinso'nun ağzından:

Huzurlu bir uyku çekiyordum ki kulağımın dibinde bir velet beni uyandırmıştı. (Daha önce buraya Uykulu huzur yazmışım OSNXOSMKXSMKD benim disleksi bunu beğendi.)

~ÇATI KATI~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin