Ongepland - Flikken Maastricht

12

Wolfs pov

'Eef, waar ben je?' smeek ik aan de telefoon als ik op een bankje in het park rondom ons huisje zit. 'Alsjeblieft, laat iets van je horen. Het spijt me van wat ik vanmiddag heb gezegd, maar alsjeblieft, kom naar het huisje. Daar kunnen we er misschien over praten. Het was helemaal niet mijn bedoeling om-' mijn stem breekt. 'Kom gewoon,' druk ik op het rode telefoontje. Met de tranen rollend over mijn wangen sta ik op, opzoek naar het café die hier ergens moet zitten. Al snel heb ik die gevonden en loop ik naar binnen. Het is behoorlijk vroeg voor drank, maar dat kan me niks schelen. Ze kennen me toch niet, over een paar weken zijn we weer weg en dan zal ik ze waarschijnlijk nooit meer zien. Ik neem een slok van mijn bestelde whisky en probeer voor even het te vergeten

Eva pov

Wolfs heeft al een paar keer mijn voicemail ingesproken en eigenlijk voel ik me wel een beetje schuldig. Natuurlijk staat Wolfs onder de sneltoets, dus ik hoor al snel de gebruikelijke piep. Wolfs neemt op, maar ik kan hem amper verstaan. 'Floris, ah Floris, ga met me mee,' hoor ik op de achtergrond. 'Wolfs, Wolfs?' vraag ik paniekerig. Als ik twee minuten later nog geen reactie van hem heb, haal ik de mobiel bij mijn oor vandaan. Wolfs heeft gewoon opgehangen. Ik voel woede opkomen en zet resoluut mijn mobiel uit. Die klootzak bekijkt het maar. Terwijl ik kwaad richting het hotel loop, gaan mijn gedachten met me op de loop. Wat als Wolfs met een ander het bed induikt, wie is die vrouw op de achtergrond en waar is Wolfs überhaupt. Straks liggen ze samen op onze kamer. Even blijf ik voor de deur staan, maar als ik die open, zie ik geen Wolfs en ook geen onbekende. Vermoeid kruip ik even later onder de dekens, Wolfs zal vanzelf terugkomen. Ik schrik wakker en meteen laat ik mijn blik op de wekker vallen. Het is kwart voor vier. Met mijn hand klop ik op de dekens naast me, maar Wolfs ligt er niet onder. Geschrokken zit ik opeens recht overeind. Wolfs is nog niet thuis, waar zou hij zijn. Precies op dat moment gaat de deur open en komt er een dronken Wolfs binnen. Mijn handen sla ik voor mijn gezicht, waarom ben ik daar niet opgekomen.

Wolfs pov
Ik word wakker van iemand die me door elkaar schudt. 'Milou?' vraag ik, waardoor het schudden stopt. 'Nee, Eva van Dongen. Aangenaam kennis te maken wat is jouw naam,' open ik bij het horen van haar naam meteen mijn ogen. 'Eva, sorry,' kreun ik lichtjes. 'Zal ik Milou even voor je bellen, of heeft ze je gisteravond al een goede beurt gegeven,' lacht ze sarcastisch. 'Eva,' zucht ik. 'Ga maar douchen, want ik weet niet waar je naar ruikt, maar fris is het niet.' smijt ze me een deobus toe. Op dat moment gaat mijn mobiel. Eva is er eerder bij dan ik en opent het sms'je. 'Lieve Floris, hier mijn nummer. Jammer dat je niet mee ging, als je me nodig hebt, bel me. Liefs Milou', smijt ze mijn mobiel na het lezen op het bed. 'Meneer leeft zich zo te zien wel uit, ik weet weer waar ik sta,' gooit Eva nog naar m'n hoofd, waarna ze snel de kamer uitloopt. Zuchtend laat ik me achterover vallen. 'Lekker bezig Wolfs,' sla ik mijn handen voor mijn gezicht.