✔︎𝐒𝐭𝐚𝐲𝐢𝐧𝐠 𝐔𝐩 ||𝐴𝑟𝑚𝑖𝑛 𝐴𝑟𝑙𝑒𝑟𝑡

Bölüm 21;

Oy atmayı ve yorum yapmayı unutmayın 🩷

-

Levi sorgu odasından çıkan Erwin'e yumruğunu geçirdi.

"Şerefsiz herif" dedi öfke dolu sesiyle. "Ben sana güvenmiştim" burnunu çekti. Bu sefer karnına bir yumruk attı.

Bu darbeler normal şartlarda olsaydı çok can acıtırdı ama Levi son zamanlarda aşırı güçsüzleşmişti. "Seni öldürücem" dedi sinirle.

Görevli Levi'ın koltuk altlarından tutarak geriye çekti. Moe Erwin'e kelepçe takmakla meşgulken, Yelena tüm ifadesizliğiyle her şeyi izliyordu. Levi için üzgündü. Tüm bu şeylerin arasında kaynamış gibiydi.

Levi titremeye başladı. Ağlamak istemiyordu. Ona istediğini vermek istemiyordu. Ama kendine engelde olamıyordu.

Aklına gelecek en son kişi Erwin'di. Ona sorsalardı o kendinden aşırı emin bir şekilde 'O asla yapmaz' derdi. Tüm benliğiyle güvendiği, 'dostum' diye saydığı kişi ona ihanetlerin en büyüğünü yapmıştı. Geçmişten kalma kinini bu şekilde mi çıkartıyordu cidden? Senin ne suçun vardı ki?

Üstelik Levi senin için ağlarken onun omzuna sığınmıştı, bayıldı, defalarca fenalık geçirdi. Kafasında kurduğu düşünceler yüzünden ağlama krizlerine girdi. Gördüğü rüyalar yüzünden defalarca hastanede serum yedi. Senin ölünü bulmaya, zarar görmüş bedenini bulmaya korkarken aslında en yakın dostunun her şeyden haberi vardı.

Yenilmişti Levi.

Bu sefer her şeye karşı gücünü yitirmişti.

-

"Pişti!"

"Hile yapıyorsun!" diye sinirle konuştu Haru.

"Ne hilesi be?"

"Historia elini gizle, y/n görüyor."

Sen, Haru, Historia ve Armin pişti oynuyordunuz. Armin özellikle sen neleri seviyorsan onları yapıyordu. Böylelikle daha çok şey anımsayabilirmişsin gibi geliyordu.

Ayrıca Armin senin için tedavi görüyordu. Tabii sen onun anlattığı kadarıyla biliyordun. Ayriyeten doktoru eve geldiği için sende konuşma fırsatı yakalamıştın.

"Ağlayacaksanız oynamayalım." dedin bilmiş bir tavırla. Sonra ofladın. "Armin, ben bundan da sıkıldım."

Kendince durumu lehine çevirmiştin. Sonuçta ne istesen yapıyordu.

"Ne yapmak istersin?" dedi gülümseyerek. Senin ondan bir şeyler istemen hoşuna gidiyordu. Gittikçe ümitleniyordu. Aşk hastası bir aptal gibi duruyordu.

"Bilmem." dedin dudaklarını büzerek. Historia'ya döndün "Bakım mı yapsak?"

"Sabah yaptık y/n."

Ofladın. Kafanı masaya koydun. "Aman" dedin sıkıntıyla "o zaman ben uyumak istiyorum."

Haru minik bir kahkaha attı "Kış uykusuna mı yatıcaksın yine?"

Kafanı masadan kaldırarak çatık kaşlarınla konuştun "Seni öldürürüm Haru"

"Iy" diyerek yüzünü buruşturdu. Sana ve sağında oturan Armin'e baktı "İğrenç bir çift oldunuz siz"

İkinizde oturduğunuz yerden ona tip bir bakış atarken devam ettirdi "Tamam bir şey demedim. Niye sinirleniyorsunuz hemen?" Kafasını Armin'e çevirdi "Bu kız seni kendine benzetmiş."

Sen ve Armin eş zamanlı olarak göz devirirken Historia değişik bir ses çıkardı. Ona baktığında bacaklarını kendine çekmiş, yanaklarını tutarak bir yanında oturan sana, bir de karşısında oturan abisine baktığını gördün "Çok yakışıyorsunuz."