✔︎𝐒𝐭𝐚𝐲𝐢𝐧𝐠 𝐔𝐩 ||𝐴𝑟𝑚𝑖𝑛 𝐴𝑟𝑙𝑒𝑟𝑡

Bölüm 13;

3 gün yokum aşkolar (cuma, cumartesi, pazar)

Düzen bozulunca anam sikiliyp biraz, geri dönene kadar umarım oy sayısı artar 🥲

Mezuna kalıcam zaten amkta ayip olmasin diye almim telefonu elime

-

"Abinden selam getirdim Haru." dedi Armin kolunu yanında duran arkadaşının omzuna attı. "Hiçte benzemiyorsunuz." yüzünü taradı. İstemsizce yüzünü buruşturdu.

Haru göz devirdi. "Sen Historia ile çok benziyorsun sanki?"

"Kız benim aynım lan, üstelik babalarımız farklı." sonra aklına gelen farkındalıkla üsteledi "Ben daha çok benziyorum lan Erwin'e."

İç çekti Haru. Haksız olduğunu anlayınca pek tartışmaya girmezdi zaten. "Ee ne konuştunuz?" diye çevirdi konuyu.

"Benimki az daha bizi yakalatıyormuş." kolunu çekti. Şakağını kaşıdı işaret parmağıyla, gergin bir şekilde gülümsedi. "Sen onu çıkarmadan önce falan düştü galiba ya da kendi bilerek çıkardı bilmiyorum." iç cebine attığı kolyeyi çıkardı "Bu" diyerek Haru'nun eline verdi.

"Abime bak sen... iyi bulmuş."

Başıyla onayladı Armin. Gerçekten öyleydi.

"Historia geliyor, söylemeyi unuttum." huzurlu bir şekilde iç çekti "Yarimde yanımda, daha ne isterim ki?"

"Iy" diyerek yüzünü buruşturdu. "'Yarinin' yarin olduğundan pek haberi yok ama sen bilirsin."

"Olucak." dedi Armin. Gözlerini kıstı "Ben sana demeden bir bok yedim."

"Yine ne halt ettin?"

"Albümü çekmeceye koydum, günlüğünü de. Çekmecenin ağzı açık, uyanırsa görür." dedi dudağını dişledi. "Sence karıştırır mı?"

"Umarım." dedi Haru "Belki bir şeyler hatırlar hem?"

Gözleri doldu Armin'in. Bıkkın bir nefes verdi Haru. Armin'in mesaisi yine başlıyordu.

Gözleri yaşardı. Haru destek olmak amaçlı arkadaşına sarıldı. Artık Armin'in ani ruh değişimlerine karşı bağışıklık kazanmıştı.

-

Zar zor araladın gözlerini. Artık çok uyuduğun için uykun geliyordu. Gözlerini ovuşturdun. Tavana bakarak birkaç dakikalığına daldın.

Gördüğün rüyayı hatırlıyordun.

Nefesin kesildi anlık. Her şey başını ağrıtıyordu artık.

Etrafa bakındın. Bu sefer farklı bir yerdeydin. Bayılmadan önce olanları hatırladın. Aval aval baktın. Sonra umutsuzlukla başını iki yana salladın. Artık bir şeyleri zorlamanın alimi yoktu.

Armin haklıydı. Seni bok bulurlardı.

Konuşmak istiyordun. Bu sefer gerçekten medeni bir şekilde muhabbet etmek istiyordun. Soruların vardı. Hemde çok fazlaydı. Nereden başlaman gerektiğini bile bilmiyordun.

Etrafa bakınırken gözün yanında duran komodine kaydı. Çekmece açıktı.

Albüm ve bir defter vardı. Hiç tereddüt etmeden aldın.

İlk önce albümle başlamak istedin.

Ve ilk sayfayı çevirince gördüğün resimle ağzın beş karış açıldı.

Çıplak olduğun belirgindi. Yan yatıyordun. Yanlış anlamadıysan bu kişide Armin'di ve sen onun üstündeydin. Onunda üstü çıplaktı. Sen uyurken çekilmiş bir resimdi bu. Armin bir kolunu sana sarmıştı. Onun kolunun üstünde yatıyordun. Kafan Armin'in çıplak göğüsündeydi. Armin ise gülümseyerek bakıyordu.