Czy można być szczęśliwym

2. Misja, shocker

Lyla wykryła dziwną anomalię. Złoczyńca został przeniesiony do innego wymiaru. Jess miała się tym zająć, ale daje to zadanie Miguelowi. Ma nadzieję, że pomoże mu w osiągnięciu równowagi, pomoże przywrócić spokój. Ostatnia sytuacja w jednym że światów nieźle podniosła mu ciśnienie. Przeważnie jednak wyraz jego twarzy był stoicki. Nie wyrażał zbyt dużych emocji od TEGO nieszczęśliwego zdarzenia chociaż zdarzało się, że miał lepsze i gorsze momenty.

Teraz wyszedł w małej uliczce. Dookoła było już ciemno. Tylko światła z niektórych okien i uliczne lampy umieszczone co kilkanaście metrów oświtlały chodnik. Słychać było tylko odgłosy pędzących samochodów na sąsiedniej ulicy. Miguel wspiął się na dach i rozejrzał po mieście. Był na obrzeżach. Z centrum było widać intensywniejszy blask światła i wysokie budynki.

- Lyla, zeskanuj teren. Coś mi tu nie gra. - Powiedział wysyłając sondy. Było tu za spokojnie. W pewnej chwili usłyszał gdzieś nad sobą czyjś jęk. Najwidoczniej przebywanie w obcym wymiarze dało się przestępcy już we znaki. Pomogło to przynajmniej w szybszym zlokalizowaniu naszego "przyjaciela". Miguel wysunął szpony i zaczął się wspinać po sąsiednim, nieco wyższym budynku. Dostrzegł w ciemności postać, która dotarła już na szczyt. Rozglądał się dookoła jakby czegoś szukał. Miguel szybko zmniejszył między nimi odległość. Jednak w tej chwili zbir znów zaczął "migotac". Osłabiony konkluzjami schylił się i dostrzegł zbliżającego się do niego Spidermana. Szybko wyciągnął ręce w jego stronę. Potężna fala uderzyła Miguela jednak ten zdążył zaczepić sieć i udało mu się przeskoczyć na drugą ścianę.

- Kolejny robak do rozgniecenia. - Prychnął antagonista i przeskoczył na drugi dach. Miguel natychmiast rozpoczął pościg. Skakał po balkonach, żeby nie stracić go z oczu a jednocześnie nie wystawiać się unikając cięższych obrażeń. Udało mu się go dogonić i powalić na betonowe płyty. Jednak przeciwnik zdołał się przekręcić z Miguelem na plecach. O'hara używając swoich pazurów zaczął na niego ostro nacierać. Przestępca miał problem z wyrwaniem się z jego uścisku i zdecydował się na ponowne użycie swoich rękawic. Wycelował jedną w metalową wieżę, która stała obok nich. Miguel w ostatniej chwili usunął się na bok. Musiał jednak puścić mężczyznę, który od razu wykorzystał chwilę jego nieuwagi i wymierzył w niego potężną wiązką. O'hara upadł na ziemię. Szybko pozbierał Się, ale zanim wstał przestępca był już przy nim i cisnął w niego pięścią z metalową rękawicą. Po kilku ciosach znowu przebywanie w innym wymiarze dotkliwie dotknęły antagonistę. Miguel otarł policzek i naprężył się, aby mu oddać. Po kilku uderzenaich przestępca wymierzył znowu wiązkę energetyczną w Spidermana.  

- Ten świat jeszcze zapamięta moje imię. Łącznie z Tobą. Shocker będzie Ci się śnił po nocach!- krzyknął szykując się do natarcia. Miguel wstał czekając na atak. Miał już pomysł na pokonanie pewnego siebie przeciwnika.

- Może pan powtórzyć?- Nagle odezwał się trzeci głos ze strony ulicy. Ten moment wystarczył Miguelowi, żeby zajść Shockera i powalić. Tym razem zdążył użyć swojego jadu paraliżując ofiarę. Związał go pajęczą siecią i zaskoczył do ciemnej uliczki. Lyla przeskanowała teren. Nic nie wskazywało na jakiekolwiek zakłócenia.

- Cudownie. Po robocie.

- Nic Ci nie jest Miguel? - zapytała Lyla. W końcu widziała całą walkę.

- Nie. Musimy odstawić tego natręta do domu.

O'hara otworzył portal i wrzucił przez niego swoją "ofiarę". Kiedy miał przechodzić nagle zrobiło mu się dziwnie duszno, a nogi zaczęły robić się jak z waty. Upadł na ziemię i zobaczył tylko zbliżający się do niego cień poczym stracił przytomność.