I wish you a Merry Christmas

13

"ကလေးလေး လမ်းပျောက်နေလို့လား"

ချန်းကို ကြည့်ရင်း မျက်တောင်လေးတွေ ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်လုပ်နေသည်က ချစ်စရာကောင်းလွန်း၏ ။ ဒီအနီးအနားမှာ ဘယ်သူမှ မရှိ ။ ချန်းကိုယ်တိုင် လမ်းပျောက်နေသော်လည်း ထိုကလေးမလေးကို တွေ့လိုက်ရတော့ အနည်းငယ် ကြောက်စိတ်ပြေသွားသည် ။ ကလေးလေးက ဝက်ဝံညိုရုပ်ကလေးကို ရင်ဝယ်ပိုက်ထားသည် ။ ခေါင်းတွင် ဒေစီသေးသေးလေးကို ကလစ်ကလေးနှင့် လှတပတ ညှပ်ထားသည် ။

"မမ"

ထိုကဲ့သို့စကာ တရှိုက်ရှိုက်နှင့် စတင်ငိုတော့သော ကလေးလေးက ချစ်စရာ ။ ချန်းသည် ဝမ်းနည်းပက်လက်ငိုနေသော ကလေးလေးရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်ချကာ နီရဲနေသော ‌ပါးဖောင်းဖောင်းလေးများထက်က မျက်ရည်စက်များကို ဖယ်သုတ်ပေးမိသည် ။

"မငိုနဲ့လေ မမက မင်းအိမ်ကို ကူရှာပေးပါ့မယ် ၊ မငိုပါနဲ့နော်"

"မထားခဲ့ပါနဲ့ နီနီကို မထားခဲ့ပါနဲ့"

သူ့ပုခုံးထက် လေးပင်သော အရာလေးက အသာကျလာကာ သူ့ကျောထက်တွင်တော့ လက်ချောင်းသေးသေးလေးများက လက်သီးဆုပ်များအသွင်ဖြင့် မျက်ရည်စက်များကို ကြိုးစား၍ ထိန်းနေပုံရသည် ။

"အင်း နီနီကို ဘယ်တော့မှ မထားခဲ့ဘူးနော် ၊ အခု မမလက်ကို တွဲထားမယ်မလား ၊ လမ်းမပျောက်သွားအောင်လေ"

သူ့ပုခုံးပေါ်က အရာလေး အနည်းငယ် လှုပ်ရှားသွားသည် ။ လက်ချောင်းသေးသေးလေးများ ချန်းလက်ဖဝါးထဲ တိုးဝင်လာသည် ။ သေးလွန်းသည်ကြောင့် အူယားစရာကောင်းလိုက်သည့် ဖြစ်ချင်း ။

ထိုလက်သေးသေးကလေးများကို တင်းကျပ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ပစ်လိုက်ကာ ဖြူလွလွ အဆုံးမရှိသော လေထုထဲသို့ တိုးဝင်သည် ။ အနည်းဆုံးတော့ သူတစ်ယောက်တည်း မဟုတ်တော့ဘူးလေ ။ ချန်း ခပ်ရေးရေး ပြုံးလိုက်မိသည် ။ ထိုစဉ် လေခပ်ကြမ်းကြမ်းတစ်ချက် ဝှေ့တိုက်လာကာ ချန်း၏ အမြင်အာရုံများကို ဝင်နှောင့်သွားသည် ။ လက်ထဲက တင်းကျပ်နေအောင်ဆုပ်ကိုင်ထားသော သေးငယ်သည့်အရာကလေး လွတ်ထွက်သွားသည် ။

"နီနီ !!"

တစ်ခဏအတွင်းပင် မြူမှုန်များကဲ့သို့ ပျောက်ကွယ်သွားသော ဒေစီ ။