ölüm nelere kadir / Jujae

- 2

05072023

-

"Prens! Bu ne büyük bir şeref!"

Juyeon ezbere bildiği saray yolunda işittiği tanıdık sesle ruhunu kemiren endişeyle inmişti atından.

Yalnızca ölümü konuşulan prensin sesini duymayı beklemediği içindi belkide bu şaşkınlığı.

Büyük bir öfke görmüştü yalnızca gözlerinde. Sağlığı daha da kötüye giderken o tüm bunlara inat dik durmaya devam ediyordu.

"Neden bu denli şaşkın görünüyorsunuz?"

Sakinliğini korumaya çalışsada çok zordu.

Zayıflamış görünüyordu. Gözlerindeki ışık sönmüş, yüzü bembeyaz olmuş değerlisini bu halde görmek istememişti. Yorgundu, ölüyordu fakat gücünden ve asilliğinden ödün vermek istemeyecek kadar savaşıyordu.

"Prens Lee Juyeon."

Öfkesini her adımında varlığı gibi daha yakından hissediyordu. Toparlanmak zor olmuştu karşısında. Gözlerine bakmak dahi istemezken güçlükle eğilerek selam verebilmişti yalnızca.

"Prens hazretleri."

Kafasını kaldırmak istememişti. Yıllar sonra döndüğü yere geliş nedeninin kabus olmasını dileyip anın gerçekliğini milyonlarca kez sorgulasa bile karşısındaki bedenin kesik nefes alışverişleri atçrtık kabullenmesi için doluyordu sanki kulaklarına.

"Ölüm nelere kadir. Siz dahi buradasınız. Yaşarken baş sağlığı kabul etmek... Gülünç değil mi?"

Yorgunca bir gülümseme sundu özlediği.

Juyeon güçlükle kaldırdı kafasını, Hyunjae'nin düşmancıl tavırlarına son vermesini istercesine araladı dudaklarını.

"Uzun zaman oldu."

Kısık çıkmıştı sesi. Söylediği gibi olmuş, zaman onların ne yaşadıklarından habersiz akıp giderken Juyeon'un değerlisinide kendisiyle birlikte götürmek istemişti.

-

05072023