Bana Öyle Bakma (Yarı texting)

15. Bölüm

her şeyi açıklayacağım. Şimdi. Adanın koridorda karşılaştığı çocuk gerçektende bizim Buluttu. Ama Adanın sınıfına gelen çocuk Bulutun arkadaşıydı. Gözü Adada olsun diye arkadaşını Adanın sınıfına yönlendirmiş bizimki.

Markette karşılaştıklarında Adanın Bulutu tanımamasının sebebi hafızasının pek iyi olmamasından kaynaklı. Yani bir kere gördüğünüz bir çocuğu bir daha hatırlar mısınız? şahsen ben hatırlayamıyorum.

Adayla bende bir sorum var sanırım tek 🤦🏻‍♀️

Her neyse öyle işte anlamayan olur diye yazayım dedim.

İyi okumalar dilerimm

———————

Bana şaşkınca bakıyordu şimdi. Bense ona gülümseyerek. Onun benim satıcım Bulut olduğunu anladığımdan beri içimde bir kıpırtılar vardı. Nasıl desem...

Heyecan desen değil. Şaşkınlık desen değil. Şok desen değil. Korku desen o da değil. Bilemedim ki..

"Selam." Dedim konuşmayı başlatarak. "Yazmayalı nasılsın?" Onun ise konuşacak gücü yokmuş gibiydi. "S-sen." Dedi ve getiremedi devamını. "Evet ben. Müşterin Nevra Ada Aksoy." Elimdeki çakmağı uzattım. Aldı. "Nasıl anladın?" Dedi şaşkınca. "Sizi dinledim." Dedim gerçeği söyleyerek. Anladım dercesine başını salladı. Ne diyeceğini bilemiyor gibiydi.

İkimizin sessizliğini bölen şey telefon sesiydi. Bulut cebindeki telefonu çıkarıp kulağına götürdü. Bir süre karşı tarafı dinledi. Sonra gözleri endişeyle açıldı. "Nerede?!" Dedi hafif yüksek sesle. Bende kaşlarımı çattım. "Tamam geliyorum." Dedi ve aramayı  sonlandırdı. Bana baktı. "Uzun uzun konuşmak isterdim seninle Ada. Ancak bir sorun çıktı. Sonra görüşmek üzere" dedi ve aceleyle arkasını döndü, koşarak gözden kayboldu.

Bu da neydi şimdi?

Kafamda soru işaretleriyle eve doğru yola çıktım.

••••••
Bölüm kısaydı evet ama hem açıklama bölümü gibi oldu çok uzun yapmadım bu bölümü. Diğer bölümler biraz texting olacak ve kızımızın aşkı ortaya çıkacak diyebilirim. Bu da küçük bir spoiler olsun..